4u30... wekker gaat af! Olé! Niet wetende dat we aan een lange en vermoeiende tocht beginnen... Valiezen ingepakt, auto gestart, "nog snel alles checkende" naar de vlieghaven. Spannend! Nog vlug een dikke kus en knuffel (afscheid... jakkie) en we verdwijnen in de reizende massa... We zoeken ons een baan naar de juiste gate, checken onze koffers in, gaan door de security-zone en hop... daar staan we dan, voor de ingang van de vlieger... Voor alles is er een eerste keer hé (voor eentje onder ons dan toch)! Fun fun fun... "Fasten your seatbelts please", klinkt het door een onverstaanbare microfoon (chance dat er eentje is die dat al gedaan heeft en dus weet wat die klanken en dat gemompel betekenen) En daar gaan we dan... Kriebels in de buik, druk in de oren, kauwgom in de mond, ... De eerste tekenen van vermoeidheid komen boven, het knikkebollen kan beginnen.Slapen gaat dus niet, dan maar ertegen vechten... Na een uurtje of 2 wordt het hanteren van papieren zakjes om de inhoud van de maag te inspecteren, een voltijdse job. En dit om de 20 minuten. Jaja, ook dat hoort erbij blijkbaar. Zwanger zijn heeft ook nog wel zijn voordelen, zo mag je ziek-geweg tussen de chique plane-users in een zetel gaan liggen die volledig plat kan... Als dat niet nice is. Enige tijd later begint de druk in de oren te stijgen, het gevoel in de maag wordt nog erger, we zijn duidelijk aan het dalen... eindelijk! We kunnen op vaste USA-grond. Frank Sinatra was absoluut van de partij met de song "New York, New York". We lieten ons volledig gaan natuurlijk!
Buiten uit de luchthaven...
Waaaw! New York City! We hoefden geen taxi's te zoeken, we werden er zo goed als ingezogen (na voldoende foto's te hebben genomen) en het werk werd voor ons gedaan. Hop naar Intercontinental Hotel in the Big City om onze bagage , in afwachting van een lieve dame die ons rond 18u daar zou oppikken. Nog tijd genoeg... op ontdekking dus... Met de zakjes in de hand natuurlijk want de twintig-minuten race is nog steeds niet voorbij. Na een tijdje te wandelen gingen we op zoek naar een plekje gras waar we konden rusten want we waren het er beiden over eens dat het toch een heel vermoeiende vlucht was geweest. Het werd Central Park...prachtig groen tussen gigantische buildings... 18u en daar was Carol Dawson... We stuurden van in het begin haar diner-plannen in de war door de papieren zakjes en de wallen onder de ogen... Aangename kennismaking maar dan toch rechtstreeks naar ons bed.
6u30... de wekker loopt af! Douchken, in de kleren, boterham in de mond, de auto in en hop... naar onze eerste bestemming. We zouden op een LSCI-training een groep van 40 teachers tewoord staan als "interesting people from Belgium". Vele ogen werden groot en monden vielen open en "who knows why"? Wij zijn diegenen die vereerd zijn om daar te "mogen" zijn... omgekeerde wereld dus. Om 15u liepen verschillende bijgewoonde workshops teneinde en gepakt en gezakt met nieuwe boeken en heel veel interessante info trakteerden we onszelf op een bezoekje aan de "economic candy store". Waaaw, wat een winkel! Met z'n drietjes gezellig in de auto, Carol gidsend aan het stuur (die kan er wat van) en wij klaar met de camera's. Bij het bekijken van de Manhattan skyline in the dark, werd het even stil. Zoiets indrukwekkends staat nog wel even op onze netvliezen gebrand... De honger neemt toe en ook daarvoor weet Carol een ideaal plekje..."Pete's downtown". Rare blikken gaan de ronde wanneer een spaghetti wordt besteld...maar er werd niks gezegd. We wisten ook heel snel waarom... Koken ze in België die sliertjes zacht? En eten ze niet enkel geplette tomaten als saus? Oké, het staat vast, niemand van ons eet nog van die amerikaanse crap. Dan maar als slaapmutsje een ijsje... oef, die is alvast hetzelfde.
Uitgeslapen aan de dag beginnen... shoppen in the big apple staat op onze lijst... Een volledige "independant day" zodat Carol kan relaxen want "we take all here energy". Het werd een fantastische dag, vele koopjes worden gedaan, ook voor onze camera willen we wel eens wat dollars op de tafels smijten... of zijn het VISA-kaarten? Als slot van de dag maken we de bovenste verdieping van "The Empire State Building" onveilig... Waaaaaw! Met één minuut stilte kwamen we er niet... het werden er 89 en honderden foto's... Hop naar "Madison Square Garden" om de eerste trein naar "huis" te nemen. Tickets kopen... of dat waren we toch van plan... maar waar is die VISA-kaart gebleven? Stress... proberen denken... zenuwachtig tassen legen... heen en weer lopen... de camera-winkel!!! Sneller terug lopen dan onze benen ons brengen kunnen... winkel dicht... Dan toch maar Carol bellen...
7u00... opstaan... Carol belt naar de winkel en ja hoor... de VISA-kaart ligt op ons te wachten! Olé, allen daarheen. Doorrijden naar Brooklyn... we bezoeken vandaag Laura's school. Veel bijpraten, heen- en weer- briefen van info en dit tijdens een uitgebreide lunch op haar kantoor. Rondleiding in de school en praten met de mensen die daar de "summerschool" bemannen. Veel te veel vragen voor veel te weinig tijd maar we moeten door... Thanks for the interesting time... Voor de spits terug in Manhattan zien te geraken maar helaas... stappen dan maar, op zoek naar een "Bike-rental". Met de fiets door "Central Park"... zaaaaalig! Heel veel foto's later moet die fiets terug en nemen we een taxi naar ... jawel naar ... (tromgeroffel) Time Square en Broadway!! Nog een geluk dat onze camera niet vol staat en dat onze batterij gerust nog enkele uren kan draaien... het is nodig! Door al de drukte heen op zoek naar het "Majestic Theater" want daar moeten we zijn! Daar zal "Phantom of the Opera" de zaal onveilig maken in ons bijzijn............... FANTASTISCH was dat! Kippevel en opwinding waren er zeker bij! Decors, kostuums, zang, acteurs, ... woorden schieten tekort... Dan maar niks zeggen en gewoon genieten! Bij het buiten komen wachtten Carol en Mike ons op bij "Juniors", bekend om zijn "creamcheese". En als kers op de taart brachten we een bezoek aan het famous Hard-Rock-Cafe.
Oef... een dagje rust... alhoewel... voorbereidingen voor de BBQ die Carol voor ons in mind had. Er komen 14 mensen om met ons gezellig samen te zijn. Het blijken allemaal senior-trainers te zijn... als dat niet spannend is! We maakten ondertussen ook een presentatie van onze foto's om hen te entertainen. We genoten allemaal van de avond, er werden vele telefoonnummers en emailadressen uitgewisseld, vele dingen zouden opgestuurd worden, ... en jammer genoeg kwamen we op het punt om onze valiezen te pakken... Een nieuwe vlucht stond ons te wachten... afscheid van Carol and Mike... Hop naar een volgend avontuur...
){kind=link}