Samen met mijn beste maat (EM) hebben we al vele doelen bereikt.

Voor de fun eens een Spartacus gedaan en dat was wel leuk.

Gevolg was dat we ze allemaal gingen doen.

Leuk maar op termijn toch niet meer zo uitdagend.

Tussen pot en pint surfen op het net om te kijken welke uitdaging we kunnen oppikken.

Tja, de Viking runs klinken wel tof.

Mud, water, brother editions, allemaal heerlijk om te doen.

Onze eerste wedstrijd klappertandend in de auto beëindigd.

Heerlijk was dat.

Afstanden van 7K, 13K en 19K met hindernissen.

Leuk maar toch...

Oh er bestaat een Iron Viking. 

42K met 100 hindernissen.

Toffe wedstrijden.

In Amsterdam, kruipend in de sneeuw van een indoor skipiste, duiken in ijswater, ...

Je voelt jezelf opleven.

Uiteindelijk ooit eens aan een EK mogen deelnemen en voor mijn doen niet slecht.

Het helpt natuurlijk wel dat mijn motivator steeds meeloopt.

Zonder zijn steun denk ik niet dat ik alle wedstrijden uitgelopen zou hebben.

Spijtig genoeg waren wij niet de enige met deze drive en de fun was er snel van af.

Lange wachtrijen aan de hindernissen.

Iets anders zoeken dus.

De Spartanruns.

Nog meer uitdaging dan de Vikings en de sfeer die er hangt.

Fenomenaal.

Mijn persoonlijke hoogtepunt was ons Spartan Weekend in Oberndorf Oostenrijk.

2 wedstrijden in 1 weekend.

In de bergen, warme zon, koud water, kameraadschap.

Maar op een bepaald moment zegt het lichaam, STOP!

Een schouderkwetsuur verhindert het nemen van vele hindernissen.

Met spijt in mijn hart houdt het dan op.

Maar natuurlijk willen we blijven lopen.

Trails kan je overal doen en die hebben allen hun eigen uitdaging.

In de natuur met de elementen, puur genieten.

Afstand en hoogtemeters om te kiezen.

We doen het voor het plezier en niet voor de competitie.

Maar ik loop ook heel graag op asfalt.

Dus een straat marathon moet er bij.

Berlijn zeker weten.

En het mooie is dat ik die kan doen amper een maand na mijn 50ste verjaardag.

2021 staat volledig in het teken van deze uitdaging.

Mijn grootste uitdaging zal zijn te lopen zonder mijn loopmaat die als niemand anders weet hoe me te motiveren en te stuwen naar dat tikkeltje meer.

Gelukkig kunnen we samen trainen omdat onze doelen in hetzelfde weekend vallen.