Anderlecht speelt sinds 1935 in de Eerste Klasse en won sindsdien al 27 keer de titel.
Geschiedenis
Op 27 mei 1908 komen op initiatief van Charles Roos in café Concordia in de Aumalestraat een twaalftal sportliefhebbers samen. Ze besluiten er een club op te richten "die de opdracht krijgt om binnen de gemeente Anderlecht de atletische sporten in het algemeen en het voetbal in het bijzonder te ontwikkelen". Die beslissing betekent dus de geboorte van Sporting Club Anderlecht, dat vanaf 20 juni1933, ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan "Royal" voor zijn naam mag schrijven. In die periode was het immers een traditie, dat verenigingen die een kwarteeuw bestonden, een "koninklijk" strikje rond hun naam mochten binden.
De officiële naam van de paars-witte club is door de jaren heen behouden gebleven, maar ze is in haar bestaan wel een aantal keren naar een ander terrein verhuisd. Het allereerste veld van Anderlecht lag immers vlak naast een nauw paadje dat naar Scheut leidde. Tegenwoordig is dat de "Eedstraat". Omdat in die ver vervlogen tijden enkel de goed ingewijden het veld wisten liggen, maakten de lidkaarten toen discreet melding van het feit dat het "naast het kerkhof" lag. Op dat veld, dat slechts met veel goede wil min of meer als een grasmat zou kunnen worden omschreven, betwistte paars-wit zijn eerste wedstrijd tegen een representatieve selectie van het Instituut Saint-Georges. Die werd met een onverbiddelijke 11-8 terug naar huis gestuurd. Ook in de volgende wedstrijden zorgden de paars-witten voor zo'n grote doelpuntenkermis, dat de secretaris uit die dagen, Michel Hames, ervoor opteerde om de ploeg in te schrijven in de competitie, die werd georganiseerd door de UBSSA (Union Belge des Sociétés de Sports Athlétiques), de voorloper van de Koninklijke Belgische Voetbalbond.
Van Scheut naar het Meirpark
Sporting Club Anderlecht werd ingedeeld in de derde regionale afdeling en eindigde na zijn eerste jaar in die competitie dadelijk in het spoor van de doublures van Union Sint-Gillis en Ukkel Sport. Dat was meteen goed voor een promotie, die in hoofdzaak te danken was aan de aanvallers Gaston Versé en Jef Bruggeman. Samen scoorden ze meer dan de helft van de 104 doelpunten, die Anderlecht dat seizoen maakte. Versé vond immers 34 keer de weg naar het doel en zijn kompaan zette 32 keer de netten bol. In het seizoen 1912-1913 ging Anderlecht onder impuls van niemand minder dan Theo Verbeeck, die later zo veel voor stamnummer 35 zou betekenen, dan voor het eerst door de grote poort van de nationale afdelingen. In illo tempore was de ploeg al zo populair, dat de infrastructuur te klein werd. Eerst kwam er een verhuis naar de Verheydenstraat, die nu de Demosthenesstraat heet en op 1 april 1917 volgde dan de definitieve verhuis naar het Meirpark, dat later werd omgedoopt tot Astridpark. De bouw van de nieuwe thuishaven kostte toen in die tijd 7.000 frank, maar financieel gezien had de ploeg ondanks de verwikkelingen van de Eerste Wereldoorlog al de wind in de zeilen. Uit de boekhoudingsdocumenten blijkt immers dat het jaar voordien was afgesloten met een positief saldo van 709,47 frank. Dat was best een aardig sommetje. Een lidkaart kostte toen immers 3 frank per trimester en een toegangsticket voor de wedstrijden kostte, naargelang de gekozen plaats 10 of 12,5 centiem. Het stadion werd het Emile Versé Stadion genoemd. Dat was een eerbetoon aan de genereuze mecenas, die zich in de begindagen met hart en ziel voor de nieuwe vereniging had ingezet. Een andere datum die met gouden letters in de annalen van de clubgeschiedenis is ingeschreven is 16 april 1921. Op die dag stootte Sporting Club Anderlecht na een testwedstrijd tegen Club Luik immers door naar de hoogste Belgische voetbalafdeling. Voor de 2000 meegereisde aanhangers, die niet hadden geaarzeld om de verre verplaatsing naar Tilleur mee te maken, werd het die dag een onvergetelijk feest.
Voor het eerst in de clubgeschiedenis duidde de club daarna in de persoon van Cyrille Bunyan een trainer aan, maar toch had paars-wit het in die begindagen erg moeilijk om zich bij de elite te handhaven. In één decennium moest de ploeg zelfs vier keer de bittere pil van de degradatie slikken : in 1923, 1926, 1928 en 1931. De supporters van Daring en van Union, de twee ploegen die toen het Belgische voetbal overheersten, aarzelden dan ook niet om Sporting als liftploeg te bestempelen. Toch ontstond ook al in die dagen heel wat talent in het Versé Stadion. Zowel doelman Jean Caudron en middenvelder Charles Demunter als aanvaller Fernand "Cassis" Adams brachten het zelfs tot Rode Duivel.
Voorgoed bij de elite
Nog meer dan het jaar 1921 was het seizoen 1934-1935 echt historisch te noemen. Naast de omvorming van de club tot een coöperatieve vennootschap, werd voor het eerst een splinternieuwe tribune opgetrokken. Het was de voorloper van de tribune, waarin nu de loges zijn ondergebracht. Ook op het veld volgden de successen elkaar op. Onder de bezielende leiding van coach Charles Gillis, won Sporting bovendien het kampioenschap in eerste divisie, het voorportaal van de hoogste afdeling. Zo drong paars-wit voorgoed door tot de eredivisie om die plaats bij de elite nier meer af te staan. Van de huidige eersteklassers speelt enkel Standard al even lang op het hoogste niveau. Een interessante wetenswaardigheid is dat in de ploeg, die Anderlecht voor zijn eerste wedstrijd bij de elite op 8 september 1935 op het Kiel tussen de lijnen bracht ene ... Constant Vanden Stock speelde.
Ook de jaren veertig hebben onuitwisbare sporen nagelaten. Zo haalden de sportieve verantwoordelijken van de club alle sportieve en financiële krantenkoppen door maar liefst 125.000 frank te betalen voor de transfer van de Antwerpse bombardier Jef Mermans, die tot dan toe de ene goal na de andere had gescoord voor Tubantia Borgerhout. Met hem in de rangen behaalde Sporting in 1947 ook zijn eerste landstitel. Daarna volgden twee keer drie titels op rij, in 1949, 1950 en 1951 en 1954, 1955 en 1956. De eerste titel werd behaald onder leiding van de Franse trainer Georges Périno, terwijl de Engelsman Ernest Smith als mentor fungeerde bij de twee volgende kampioenschappen; De belangrijkste trainer uit de jaren vijftig was echter een andere onderaan van het fiere Albion : Bill Gormlie. Hij bezorgde Anderlecht liefst vijf opperste bekroningen. Niet alleen het drieluik tussen 1954 en 1956, maar ook de kampioenschappen van 1950-1951 en van 1958-1959. De Corsicaan Pierre Sinibaldi deed als coach echter nog beter, want tussen 1963 en 1968 zorgde hij voor liefst vijf opeenvolgende landstitels. In de jaren zeventig en tachtig werd Anderlecht ook in Europa een grote naam. De ploeg versloeg in de finale van de UEFA Cup Winners' Cup in 1976 West Ham, verloor nadien de finale van dezelfde cup tegen Hamburg, maar won in 1978 opnieuw de eindstrijd van die Europa cup tegen Austria Wenen. In 1983 volgde ook een succes in de EUFA-Cup tegen Benfica. Ondanks de twee overwinningen in de Europese Supercup tegen Bayern Munchen in 1976 en tegen Liverpool in 1978, is paars-wit er jammer genoeg nooit in geslaagd de meest prestigieuze Europacup, die voor landskampioenen, te winnen. Misschien lukt dat wel in de volgende eeuw. Als krasse negentigjarige blijft het roemrijke stamnummer 35 in ieder geval alert en ambitieus, zodat het niet moet wanhopen.
Het Arteveldestadion is het toekomstige stadion van voetbalclub KAA Gent. Het zal gebouwd worden in 2006. Voorlopig speelt AA Gent in het Ottenstadion. Voor iedere Gentenaar met een hart voor de Buffalo's was 12 mei 2003 een hoogtijdag. Met grote trots kondigde Schepen Termont aan dat vanaf het seizoen 2006-2007 de nieuwe thuishaven van de club zich op de site van de Groothandelsmarkt, dat verhuist naar een nieuw te bouwen complex in Zwijnaarde, zal situeren.
Het nieuwe Arteveldestadion is een onmisbare hefboom voor de toekomst van de voetbalclub. Door de nieuwe exploitatie-infrastructuur, dat voldoet aan alle criteria inzake veiligheid en comfort, met een ideale ligging op de kruising van E17 en E40, vlakbij de Ring rond Gent kan men aan een gezonde, ambitieuze club bouwen.
Verder is ook de jeugdopleiding van groot belang. Als eenmaal alle randfactoren vervuld zijn, wenst men de definitieve doorbraak te realiseren in de richting van internationaal voetbal. Dit kan in de huidige competitievorm zijn, maar ook eventueel in een internationale competitie zoals de Beneliga.
Op 28 november 2005 werd de erfpachtovereenkomst tussen de stad Gent en de cvba Artevelde getekend. Verwacht wordt dat er pas vanaf augustus 2007 gevoetbald zal kunnen worden in het stadium in plaats van 2006.
In augustus 2007 zal er een nieuw stadion gereed komen voor de club dat het Arteveldestadion zal heten. Dit stadion moet plaats gaan bieden aan 20.000 toeschouwers.
De aanwerving van gunther thiebaut en Jonas Vandermarliere passen perfect in onze sportieve visie. Ik ben blij dat we ons beleid verder kunnen zetten beweert svzw trainer Franky Dury. Twee vlamingen offensief ingesteld en jongens met de juiste mentaliteit. 2.5 jaar geleden had ik al interesse voor thiebaut maar hij koos toen voor FC Saarbrücken. Toch bleven we altijd contact houden. Toen we vernamen dat hij weg wilde, scherpten we de contacten aan en werden de onderhandelingen snel afgerond. Ik vind dit een heel sterke transfer. Dury kent de kwaliteiten van Thiebaut "Gunter is groot, tweevoetig, kopbalsterk en brengt een pak ervaring mee". Als je in een fysiek sterke competitie als Duitsland overeind blijft, dan kan je wat. Bovendien is hij ook sterk op communicatief vlak en lag hij meteen goed in de groep weet Dury. Gunter kan als pivot rond Salou Ibrahim draaien, hij zogt voor aanvallende variatie. We kunnen nu tactisch overschakelen naar een 4-4-2 veldbezetting of zelfs een 4-3-3. Want door de blessures van Ibrahim Tankary en SYlvio Breleur, wiens terugkeer na zijn buikspieroperatie een groot vraagteken is, beschikte ik na vertrek van Frederik D'hollander naar FCV Dender alleen nog over Tim Matthijs, die we huren van AA Gent. Jonas Vandermarliere moet zich net als Wouter Vandendriessche en Lander Vansteenberghe als jeugdig talent proberen goed te ontwikkelen. Hij is een offensieve, rechtsvoetige middenvelder met veel infiltratievermogen, net zoals Tony Sergeant en Nathan D'haemers. Technisch sterk, maar Jonas moet nog groeien. Hij moet streven naar continuïteit i zijn prestaties en het ritme van eerste klasse gewoon worden
SV Zulte Waregem is een Belgischevoetbalclub. De club ontstond in 2001 door een fusie tussen Zultse VV en het failliete SV Waregem. In eerste instantie heette de club SV Zulte-Waregem, maar in 2005 liet men het streepje vallen. Datzelfde jaar promoveerde de club voor het eerst naar de eerste klasse. De clubkleuren zijn groen-geel-rood.
In 1925 werd in Waregem de club Waereghem Sportif opgericht, in 1945 werd dit Waregem Sportief. In 1946 fusioneerde de club met Red Star Waregem tot SV Waregem. Dit team werd lid van de voetbalbond met stamnummer 4451. In 1951 kreeg het de naam KSV Waregem. De club had rood-wit als ploegkleuren, en speelde in het Regenboogstadion. Doordat Molecule sponsor was, speelde de ploeg op het laatst in geel-groen. Van 1966/67 tot 1995/96 speelde Waregem in totaal 28 jaar in Eerste Klasse (met uitzondering van 1972/73 en 1994/95). De vierde plaats was de hoogste die de club haalde (in 1968, 1985 en 1993). De ploeg speelde ook enkele malen Europees. In 1968/69 voor de Beker der Jaarbeurssteden, in 1974/75 de Beker voor bekerwinnaars, en de UEFA Cup in 1985/86 (toen oa. CA Osasuna, AC Milan en Hajduk Split werden uitgeschakeld, maar in de halve finale van FC Köln werd verloren.) Ook in 1988/89 en 1993/94 speelde de ploeg even de UEFA Cup.
Logo van KSV Waregem
De ploeg speelde zijn laatste seizoen in vierde klasse A, waar het vijfde eindigde. Op 6 mei2001 werd tegen Templeuve de laatste match gespeeld.
en daarnaast ook kleinere trofeeën zoals de Beker van Vlaanderen (1993), Wisselbeker Fair Play Stanley Vanden Eynde (1986), Trofee Jules Pappaert (1957, 1966), Indoor Soccer Toernooi (1996) en de Flanders field turf soccer cup
Zultse VV
In 1950 werd in Zulte de club Zulte Sportief opgericht, dat lid werd van de voetbalbond. De ploeg had stamnummer 5381. De club fusioneerde in 1976 met SK Zulte (dat in 1947 was opgericht en stamnummer 4683 droeg) tot Zultse VV
Fusie
KSV Waregem fusioneerde in 2001 met Zulte VV tot KSV Zulte-Waregem, waarbij het stamnummer van Zulte (5381) behouden bleef.
op moment van schrijven (12/01/06) 6de plaats in competitie
Eind 2005 heeft trainer Franky Dury zijn contract bij SVZW verlengd tot 2009.
Regenboogstadion
Het Regenboogstadion is het voetbalstadion van SV Zulte Waregem. Het heeft een capaciteit van ruim 6.500 zitplaatsen en 2.500 staanplaatsen. Men overweegt om een tribune van ongeveer 2000 zitplaatsen bij te bouwen. In de gloriedagen van Essevee kon het Regenboogstadion meer dan 20.000 mensen herbergen. Het stadion staat in in binnen- en buitenland bekend om de uitstekende kwaliteit van de grasmat, die te vergelijken is met die van Europese toppers als Bayern München.
Ronaldinho begon zijn profloopbaan bij Grêmio. In 2001 liep zijn contract bij de Braziliaanse club af en Ronaldinho dacht dat hij daardoor transfervrij was. Dit bleek echter niet het geval, maar Ronaldinho had al getekend bij Paris Saint-Germain. Grêmio eiste maar liefst 32 miljoen euro vergoeding van PSG en de FIFA moest uiteindelijk ingrijpen. De Franse club diende 6,5 miljoen euro te betalen aan Grêmio, waarna Ronaldinho voor PSG kon spelen. In 2003 wilde Ronaldinho vertrekken bij PSG en diverse topclubs wilden de Braziliaan contracteren. Uiteindelijk bleven Manchester United en FC Barcelona over als belangrijkste nieuwe clubs voor Ronaldinho. Manchester United zag in hem de opvolger van David Beckham, die naar Real Madrid was vertrokken, terwijl de destijds net aangetreden FC Barcelona-voorzitter Joan Laporta Ronaldinho naar Spanje wilde halen als de grote ster van een nieuw succeselftal. De goede band tussen Ronaldinho en Sandro Rosell, vice-voorzitter van FC Barcelona en voormalig directeur van Nike in Zuid-Amerika, was een belangrijke factor in de uiteindelijke keuze voor FC Barcelona. De Catalaanse club betaalde 28 miljoen euro voor de Braziliaanse ster. Na een goed, maar prijsloos eerste seizoen, werd Ronaldinho in het seizoen 2004-2005 Spaanse landskampioen met FC Barcelona. In augustus 2005 volgde de Supercopa. Op 26 oktober 2005 speelde Ronaldinho tegen Málaga CF zijn honderdste wedstrijd voor FC Barcelona. Hij luisterde zijn mijlpaal op met een doelpunt in een wedstrijd die in 2-0 zou eindigen.
In 2002 werd Ronaldinho met het nationale elftal van Brazilië wereldkampioen tijdens het WK voetbal in Zuid-Korea en Japan. In de kwartfinale tegen Engeland maakte Ronaldinho een schitterend doelpunt door een vrije trap van grote afstand achter doelman David Seaman te schieten. Het betekende de winnende treffer (2-1), nadat Ronaldinho eerder in de wedstrijd al de assist had gegeven voor de gelijkmaker van Rivaldo. In 2005 wonnen de Goddelijke Kanaries in Duitsland de Confederations Cup door in de finale aartsrivaal Argentinië met 4-1 te verslaan. Ronaldinho, die in de finale scoorde, kreeg als aanvoerder de trofee uitgereikt.
Ronaldinho werd in 2004 door de FIFA tot beste voetballer van het jaar verkozen. Een jaar later wist hij zijn titel met succes te verdedigen en werd hij tevens verkozen tot Europees voetballer van het jaar.
De naam Ronaldinho betekent Kleine Ronaldo. Ronaldinho kreeg juist deze bijnaam, omdat een paar jaar eerder Ronaldo Luiz Nazario da Lima doorbrak aan de wereldtop. Diezelfde Ronaldo werd in zijn begintijd overigens ook Ronaldinho genoemd, omdat er op dat moment ook een oudere voetballer was die Ronaldo heette.
Yow bezoeker, Allemaal welkom op mijn site. Momenteel staat er nog bijna niets op deze site, maar dit zal snel veranderen. In de toekomst zul je hier informatie vinden over alle ploegen van de jupiler league en later eventueel over de buitenlandse competities waaronder de nederlandse eredivisie. Ook zullen er verschillende leuke en spectaculaire voetbalfilmpjes op komen te staan. Dit alles is nog maar een heel klein deel van wat de uiteindelijke site zou moeten worden! Ik wens jullie dus allemaal een prettig verblijf op mijn site en hopelijk kom je nog vaak terug.
UPDATE 15.45u : Zulte Waregem sneuvelde in de halve finales van het indoortornooi in Gent. "Thuisploeg" KAA Gent won met 3-6 van Essevee. In de eerste helft maakten ze het verschil want na 15 minuten stond het al 1-5. Essevee won wel zijn 2 poulewedstrijden en werd daarmee groepswinnaar in poule A. Ludwin Van Nieuwenhuyze toonde zich trefzeker met maar liefst 6 treffers.
SVZW - Cercle Brugge 7-3 1-0 Dupré 2-0 Thiebaut 3-0 Thiebaut 4-0 Ibrahim 5-0 Van Nieuwenhuyze 5-1 x 6-1 Meert 6-2 x 7-2 Van Nieuwenhuyze 7-3 x
SVZW - SV Roeselare 6-4 0-1 Eloi 0-2 Eloi 1-2 Thiebaut 1-3 De Vleesschauwer 2-3 Matthys 3-3 Sergeant 3-4 x 4-4 Van Nieuwenhuyze 5-4 Van Nieuwenhuyze 6-4 Van Nieuwenhuyze
