Onlangs zette ik op Facebook (tony weber) enkel videootjes over mijn manier van ontwaken. Tijdens het wachten op de doorlopende koffie improviseerde ik wat zonder dat ik vooraf wist wat ik spelen zou. Probeersels van akkoordjes, thema's en motieven borrelen dan spontaan in mij op. Dit delen met mijn Facebook-vrienden was een bewuste keuze om u te laten zien hoe ik verder werken zal met deze losse ideetjes. 

Als ik echt de intentie had om mijn Facebook vrienden te imponeren met mijn gitaarspel zou ik eerder die improvisaties uitwerken met gierende gitaren, synthesizers  en begeleidingen. Maar ik gaf hier (in kamerjas wel te verstaan) mijn naakte zelve en gaf een idee mee hoe ik alle dagen ontwaak. En elke dag kent een ander humeur en dit vertaal ik ook in de muziekstijlkeuze van dat moment. Evengoed word ik een andere dag wakker met een ander ingesteldheid en speel die of gene ochtend met een andere inborst. De ene dag is dat puur jazz, de andere zuiver klassiek en nog andere in meer populaire of eerder pianistieke gemoedstoestand.

Voor Niemand:

Uiteraard heb ik met deze vidootjes niet de bedoeling om te imponeren. Strikt genomen zijn deze videootjes enkel en alleen voor mijzelf gemaakt om die achteraf te analyseren en te bekijken hoe ik hier  (wat ik vooraf al stelde), de rest van mijn muzikale dagen verder en dieper zal over mijmeren.

Voor Allen:

Deze videootjes hebben dus niet de bedoeling om mij zelf eens in de belangstelling te zetten maar om de Facebook-vrienden te laten zien hoe ik vanuit die spontaniteit verder zal werken. De toevallige motiefjes en thema's (meer dan  honderden elke dag nieuwer en anders) van die specifieke momenten ga ik nu verder uitwerken. Ik ga u dus in de toekomst laten zien hoe ik van deze toevallige motiefjes, hier echte composities van zal maken. Die motiefjes ga ik dus verder verwerken en uitschrijven met o.a. Finale. Zowel klassiek (een vioolkwartet of klarinetconcerto of gitaar of zangensemble. in de stijl van Bach, Mozart, Shumann etc...) als jazz (smooth, up-termpo, kleine of grote bezetting in de stijl van Miles Davis, Joe pass, John mcLaughlin etc.. als pop in de stijl van bijvoorbeeld Will Tura, Noordkaap, Pink Floyd en wat weet ik allemaal. In de loop der jaren zal ik af en toe videootjes hiervan op o.a. Facebook plaatsen.

Voor Allen En Voor Niemand:

Hoe simpeler de muziek, hoe groter het publiek (ik ga hier later op deze blog nog dieper op in). Hoe intelectueler, diepzinniger en uitvoeriger de muziek, hoe kleiner het publiek. In Vlaanderen luistert amper drie à vier procent naar Klara..

Op één van de videootjes geef ik een plectrumpraatje. Ik toon hier aan hoe ik vanuit een klassieke etude van Villa Lobos die ik de nacht voorheen bestudeerde toevallig wakker werd met een gitaar met stalen snaren en onder invloed van die etude die arpegio's uitprobeerde met een plectrum. Dit gaf mij nieuwe ideeën om mijn plectrumvaardigheden verder te ontwikkelen en hier rond oefeningen uit te schrijven.

Dit zullen oefeningen worden waarvan ik nu al weet dat zij van zulk een niveau zijn dat er vele beginners zullen passen omdat studeren echt wel een intensieve, eindeloze bezigheid is. Ook hier geldt die regel: hoe intensiever, moeilijker en tijdrovender de studies evolueren, hoe minder leerlingen nog zullen volgen. Maar dat zal mij niet tegenhouden of ontmoedigen om er verder op in te gaan natuurlijk.. Oefeningen dus voor allen en voor niemand..

T.