Welkom op onze blog ! Op deze web-log willen we jullie op de hoogte houden van alles wat wij meemaken. Maar natuurlijk hopen we ook, dat jullie ons op de hoogte houden van wat jullie meemaken.
Dat is het leuke van een web-log. Iedereen kan actief meedoen.
28-06-2007
Els is weer vertrokken...
Els is weer vertrokken deze ochtend... ze vond het heel leuk !
Gelukkig...
Maandag
zijn we in de voormiddag eens gaan winkelen hier in Santa Eulalia. Het
was heel leuk voor mij om nog eens rustig naar een etalage te kunnen
kijken zonder voortgetrokken te worden door Tom.
In de namiddag
gingen we normaal gezien naar het strand gaan maar het was zo enorm
heet dat het echt niet te doen was om daar een beetje te liggen bakken.
We zijn dus thuis gebleven en hebben op ons overdekte terras gezeten
waar er gelukkig altijd wel een windje te voelen is. Toen we om 17 uur
's avonds naar de Brico reden was het nog 36° in de schaduw.
Dinsdag
stonden we op met regen, gelukkig is het al snel gestopt met regenen,
maar het was toch een mindere dag. Heel bewolkt met perioden. Dus
besloten we om Els eens een rondleiding te geven op het eiland.
We
zijn van hieruit naar Es Canar gereden. Daarna naar Portinatx en zo via
verschillende dorpjes uiteindelijk naar San Antonio. Daar hebben we dan
Els een heel groot plezier gedaan en naar de Burger King een Whopper
gaan eten. Daar had ze al 10 jaar zin in, sinds ze ons bezocht in 1997
in Mallorca.
Na het eten hebben we nog even in de winkelstraatjes
daar rondgelopen maar veel speciaals was er niet. Heel toeristisch, en
dan vooral Engels...
We zijn toch weer tot de conclusie gekomen dat we blij mogen zijn dat
we aan deze kant van het eiland wonen.
's Avonds hebben we de barbeque nog eens aangestoken, heel gezellig.
Woensdag
was het weer nog niet echt zoals het moet zijn, een beetje bewolkt nog.
Dus was het ideaal om een naar de hippiemarkt te gaan, alleen jammer
dat heel veel anderen dat ook vonden, het was echt heel druk.
Maar
Els vond het leuk en mooi, dus meer moest dat niet zijn. 's Namiddags
zijn Els, Emma en ik naar Cala Llonga gegaan, dit is tot nu toe nog
altijd ons favoriete strand. We zijn echter vroeg van het strand
gekomen want het werd plotseling toch wel heel donker, we hadden schrik
dat het zou gaan regenen.
Op weg naar huis vonden we (heel dicht
bij ons huis) een poesje langs de weg. Allez, vonden is een groot
woord, het liep daar in een bosje. We stopten om eens te kijken, want
Emma wil persé een poesje als huisdier. Ze heeft zelfs al
een naam,
Roosje, jongen of meisje maakt niet uit maar het moet een Roosje zijn.
In een moment van zwakzinnigheid besloten Els en ik om het poesje mee
te nemen. Alles gebeurde opeens heel snel, we stonden daar te giechelen
als 3 onozele kippen (Els, Emma en ik). Emma liep maar te ratelen over
haar Roosje, en maar juichen en kwetteren... Els noemde het
(overduidelijke) katertje Carlos en ik begon half te wenen van
spanning. 't Was net een komische film... Uiteindelijk zijn we dan in
de auto gestapt met Carlos/Roosje en zijn we vlug naar huis gereden
(nog geen kilometer verder). Hier thuis aangekomen en de man (Simon)
die nog bezig was met de oprit aan te leggen keek al naar ons met zo'n
blik van 'och zie die gekke vrouwen toch'. Hier in de living zette Els
het katertje op de grond maar op geen tijd was het alweer buitengelopen
en stond het al terug op de oprit. Els was het terug gaan halen en kwam
er weer terug mee naar binnen. Ook een tweede maal liep Carlos direkt
naar de oprit, Els ging er weer achteraan. Ondertussen zat Simon daar
nog steeds op zijn knieën naar het voor hem waarschijnlijk
leuke
spectakel te kijken. Carlos sprong over het muurtje en ging weer terug
naar waar wij hem vandaan haalden. Toen begon Simon te lachen en zei
tegen Els : 'y se va...', wat zoveel wil zeggen als 'en daar gaat ze
weer...'. Hij dacht waarschijnlijk : 'och die domme Belgen toch...'
Achteraf gezien voelde ik mij wel een beetje schuldig dat we dat
beestje hoogstwaarschijnlijk stress aangedaan had, maar het stond zo
mager... Gelukkig was het niet ver van de vindplaats.Ondertussen
proberen we het vandaag (donderdag) op de officiële manier, we
zijn
naar een dierenarts geweest en naar kittens geinformeerd. Later deze
avond mogen we ergens gaan kijken.
Vandaag hebben we ook
eindelijk Emma kunnen inschrijven in een school, ook een heel gedoe
hoor. Morgen moeten we nu nogmaals langs de school met nóg
meer
papieren en foto's en dan zou het normaalgezien eindelijk in orde
moeten zijn.
We zijn ook aan het proberen om Silke (Emma's
nichtje) voor 2 weken naar hier te kunnen krijgen in augustus, want
Emma hier intussen echt nood aan andere kinderen om mee te spelen.
In
het begin had ze nog de verhalen van op school en wat ze daar gedaan
had met de kindjes, maar ondertussen is dat ook alweer een maand
geleden en begint ze nu met verhalen over haar kindje (popje).
Zo
zijn er verhalen over haar kindje dat haar 's nachts wakker maakt omdat
het huilt, of haar kindje dat 's nachts met een hamertje rondloopt in
haar kamer en nog zo'n verhalen. Ondertussen noemen wij dat kindje
'Chucky' en krijgen er toch al een beetje schrik van... Het poesje en
Silke zullen haar zeker en vast goed doen. We gaan ook eens uitzoeken
of er geen soort van zomerklasje is waar ze samen met andere
buitenlandse kindjes een taalbad kan krijgen. We houden jullie zeker op
de hoogte !
Groetjes !
TEST
Els is goed aangekomen en vindt het hier prachtig.
Zaterdagavond na haar aankomst zijn we iets gaan eten in Santa Eulalia,
in een heel gezellig en lekker restaurantje langs de ramblas hier.
Pizza Chicho, een italiaans restaurantje met een binnentuin om te
zitten. Echt aan te raden ! Na het eten hebben we nog een beetje de
toerist uitgehangen en haar meegenomen naar de haven en andere mooie
plaatsjes.
Zondagmorgen om 10u30 hebben we de boot genomen naar Formentera. De
bootreis duurde anderhalf uur en we hadden geen al te kalme zee, maar
uiteindelijk viel het nog mee. We zijn uiteindelijk niet in Es Pujols
geraakt (de plaats waar meme en pepe altijd gingen) omdat we via het
wonderbaarlijke strand s'illetes gevaren zijn en we wilden zo vlug
mogelijk daarheen. Maar aangezien Els haar bikini vergeten was konden
we daar niet afstappen maar moesten we meegaan naar de haven. Daar
hebben we dan iets gegeten, een bikini gekocht en dan een taxi genomen
naar het strand.
Het is een strand zoals uit de boekjes of films, het water is zo
ongeloofelijk helder dat je het bijna niet kan uitleggen aan iemand die
het nog niet gezien heeft. Je waant je ergens in de Caraïben.
Het enige nadeel was dat er geen parasols meer beschikbaar waren en dat
het zonnetje nogal fel was. We hebben ons zowat elk halfuur wel ergens
ingewreven met zonnecrème maar toch zijn we verbrand. Emma
is de enige gelukkige die een velletje heeft dat zelfs onder een
handdoek heel diep bruin wordt. Wij noemen dat een 'pepe-vellletje',
want ons pepe heeft ook zo'n vel. Het andere nadeel is dat het strand
totaal afgelegen ligt, het is gewoon een lange strook in de zee, van
ongeveer 100 meter breed, met aan beide zijden een prachtig strand. Je
bent dus niet bij een stadje of dorpje, en aangezien je moet wachten
tot 17 uur op de boot die je daar dan weer komt oppikken moet je dus
wel op het strand blijven. 4 uur op een strand liggen is echt wel
teveel voor ons, vooral in de warme middagzon. Om 16u45 vertrokken we
naar de grote rots waar de boot ons kwam oppikken. We waren niet
alleen, er waren zeker nog een 100-tal anderen die ook een uitstapje
naar Formentera maakten. De terugreis was helemaal niet zo leuk als de
doorreis... een hele woelige zee, met als gevolg dat de boot van links
naar rechts en van boven naar onder sloeg. Emma was de enige gelukkige
die er geen last van had aangezien ze vrij vlug in slaap gevallen was.
Er werden heel veel mensen ziek, en dan pas weet je hoe lang een
anderhalf uur kan duren ! We waren heel blij dat we terug vaste grond
onder onze voeten hadden.
Na een verfrissende douche zijn we dan iets gaan eten in een heel
gezellig klein straatje in Santa Eulalia waar het ene restaurantje
naast het andere ligt. Een autovrije straat met allemaal terrasjes, het
eten was echt heel lekker. Een geslaagd einde van een toch uiteindelijk
heel geslaagde dag nog !
Om 19u20 deze avond zal Els normaal gezien landen hier in Ibiza. Het is net alsof ik haar in geen maanden meer gezien heb. Deze week hadden we het er nog over dat we het gevoel hebben hier al veel langer te zitten dan het echt nog maar is. Maandag zal het 3 weken zijn en het voelt al aan als 3 maanden. Waarschijnlijk is dit omdat we al zoveel gedaan hebben hier. Maar we voelen ons hier echt wel thuis. Het is veel makkelijker dan 10 jaar geleden omdat we nu Skype hebben, zo kan ik mama en Els elke dag eens zien en horen en dat heb ik toch wel nodig. Nu heb ik niet het gevoel van alleen op 'een eiland' te zitten. Emma raakt ook al goed gewoon aan Skype ondertussen, zo speelt en praat ze soms met Silke en heeft ze ook al met Aike gepraat (een vriendinnetje van haar klasje). We hadden ook een mailtje gekregen van haar juf Petra en dat vond ze heel leuk, vooral omdat ze te horen kreeg dat de kindjes van haar klasje nog aan haar dachten. Goede uitvinding toch zo'n computer !
Dus Els komt eraan zoals ik al vermeldde, we zijn van plan om één van de volgende dagen eens met haar naar Formentera te varen. Ze heeft het nog nooit gezien en het is echt een wondermooi eilandje hier vlak bij. Meme en pepe gingen daar vroegen altijd één maand per jaar heen. Ze heeft er al veel over gehoord maar nog nooit gezien, dus gaan we eens gaan kijken. Meme en pepe komen ook naar Ibiza, ze komen toe op 30 augustus en blijven tot 11 september. Daar zijn we heel blij mee, wie had ooit gedacht dat ze dat nog gingen kunnen doen !
Ik hou jullie in alle geval op de hoogte van Els haar verblijf hier ! Groetjes !
Elke woensdag is het hippiemarkt in Es Canar. Het schijnt echt de moeite waard te zijn, dus besloten we gisteren om er eens heen te gaan. Bij het aankomen merkten we dat er niet veel 'hippie' meer aan was aangezien er 2 hele grote parkings zijn waar je 3 euro moet betalen om erop te mogen. De markt gaat door in de straatjes van een vakantiedomein en is enorm groot. Er wordt overal zo'n beetje hetzelfde verkocht, namelijk witte kledij, wierook, allerlei verschillende soorten stenen, juwelen, hangmatten, pareo's, keramieken potjes en zo'n dingen allemaal... Heel gezellig en een toffe sfeer. Niet dat ik er nu nog eens zou naartoe gaan, eens per jaar is genoeg, maar toch leuk om eens gezien te hebben. We hebben oorringetjes gekocht voor Emma, 3 magneetjes in de vorm van hagedisjes voor op de koelkast en een pareo voor mij. Nodig om allerlei lichaamsdelen van mij te camoufleren als we naar het strand gaan...
's Middags hebben we Emma een groot plezier moeten doen en eens samen met haar in het zwembadje spelen. Het was wel een welkome afkoeling. We hadden eergisteren het water volledig moeten verversen aangezien er één of ander organisme (of hoe moeten we het noemen) in zat en dat werd elke dag groter en groter. En ze kweekten gelijk zotten want er zaten er al honderden. Emma speelde er al een paar dagen niet meer in omdat ze niet mocht van ons. Hele rare dingetjes, begonnen als een soort van kikkervisje, heel klein kopje met staartje. Die dingetjes werden elke dag groter en angstaanjagender. Op 3 dagen tijd (want dan kregen we er echt schrik van en hebben we het water geleegd) waren ze al een millimeter of 3 groot, en kon je precies haartjes op hun lijfje zien... gelijk mini libelletjes. Dus zijn we dan naar een Brico gereden en hebben speciaal product gekocht om kleinere zwembaden proper te houden. En moeten we elke dag een heel klein beetje chloor toevoegen. Maar toch liever dat dan één of andere nieuwe levenssoort op de wereld te zetten.
Ondertussen is het een beetje wachten op werkgebied, in juli komt er een reclame aan in Ibiza Now en Ibiza Heute. Dat is het maandelijkse magazine van het eiland, heel populair. Daar hebben we dus advertenties in laten plaatsen. Ze gingen ook een artikel schrijven over 7tel en Tom zelf, dat is altijd positief.
Vroeger hadden we een verjaardagskalender bij Birthdayalarm ingesteld. Nu we een ander email adres hebben zijn we jammer genoeg die kalender kwijt geraakt. Daarom vraag ik jullie nu om op onderstaande link te klikken en jullie naam en geboortedatum in te vullen aub. Zo blijven we toch ook nog een beetje op de hoogte van jullie verjaardagen.
We hadden al enkele (terechte) opmerkingen gekregen dat de site van 7tel niet echt goed functioneerde. Tom heeft hem er eens aangezet en verbeteringen aangebracht. Hij is nog niet volledig klaar, maar je kan de veranderde versie al eens bezichtigen en eventuele opmerkingen hier achterlaten. Zo hebben we dan eens een idee wat een 'klant' ervan denkt. www.7tel.net Ik heb het webadres ook in de rechterkolom van de blog bij mijn favorieten geplaatst. Je kan er daar ook op klikken.
En ja, het is officieel... Els heeft tickets om zaterdag aanstaande voor enkele dagen naar hier te komen !
Anders geen nieuwtjes vandaag, rustig zondagje, heel warm dus nog maar eens naar een strandje geweest. We gaan elke keer naar een ander proberen gaan want je hebt hier zo veel kleine baaitjes dat het zonde is om steeds naar hetzelfde te gaan.
Aangezien het hier elke dag warmer en warmer wordt vond Tom dat het tijd was om iets aan zijn kapsel te veranderen. De algemene kapseltrend voor mannen hier is simpel, zo kort mogelijk. Dus hebben we gisteren de tondeuse bovengehaald en eens over Tom's hoofd laten glijden. Het was gisterenavond nog eventjes wennen aan die nieuwe Tom die hier rondloopt, maar ondertussen verschiet ik toch al niet meer telkens ik hem zie...
Emma heeft ook iets nieuws in haar haartjes. Er zijn hier overal kraampjes met negerinnetjes die het haar van de kindjes invlechten, dus hebben we dat ook eens laten doen bij haar. Ze vond het heel mooi, en is heel blij dat het met roze rekkertjes gedaan is. Het was ook een beetje wennen om haar zo te zien, maar het is wel gemakkelijk. Haar haren zijn nu tenminste weg uit haar gezichtje. Benieuwd hoe lang het erin zal blijven...
Gisteren was ook de dag dat Tom zijn website ging afleveren bij de klanten. Ze waren gelukkig heel tevreden ! Emma en ik zijn ondertussen naar een speeltuin daar in de buurt gegaan, het deed haar deugd dat ze nog eens met andere kindjes kon spelen. Volgens ons komt nu stilaan het besef bij haar dat er toch iets aan de hand is. Ze is een beetje in de war in verband met haar school. Ze denkt dat de kindjes van haar klasje in Oostduinkerke nu niet meer bij juf Petra maar al bij juf Monique zitten. Het is heel moeilijk om aan haar verstand te brengen dat het schooljaar nog steeds bezig is en dat zij gewoon een maandje eerder vakantie had. Het is langs de ene kant goed dat ze hier nog niet direct naar school moest, kwestie van de taal een beetje gewoon te worden, maar aan de andere kant is het voor haar nu wel nog heel lang dat ze 'alleen' tussen de grote mensen is. Gelukkig gaan we nog wel eens langs bij Mick en Bianca op Mallorca (goede vrienden) en kan ze daar eens spelen met Liam, hun zoontje. Jerry, Mo en Skye komen ook naar hier van 29 juli tot en met 8 augustus en daar is ze dolblij mee. Ze speelt heel graag met Skye. Maar soms denk ik ook wel eens dat ik er misschien meer last van heb dan haar, ze vraagt wel eens naar iemand om mee te spelen maar 2 minuten later is ze toch alweer mooi alleen aan het spelen. Maar een moederhartje kan daar zo slecht tegen hé, als je denkt dat je dochter haar soms alleen voelt.
En nu gaan we genieten van het mooie weer met een strandbezoekje...
Bedankt lieve mensen allemaal voor de respons op onze blog ! Het is heel leuk te weten dat ernaar gekeken en op gestemd wordt. Ik zal zeker mijn best doen om Tom af en toe van de computer af te slaan zodat ik de blog up-to-date kan houden. De meeste mensen weten dat mij nu een zware taak te wachten staat...
Gewoon even een korte mededeling : Els, mijn zus, komt op vakantie !!! Het is morgen (13 juni) haar verjaardag, en nu heeft ze van Dany een kortvakantie naar hier gekregen. Hoogstwaarschijnlijk komt ze van zaterdag 23 juni tot 28 juni. JOEPIE
Wij wonen in Santa Eularia, dit is in het oosten gelegen. De 'familie kant' zeg maar. Ook vinden wij de natuur hier heel mooi, er is nog veel groen. Je hebt de kustlijn, die natuurlijk druk bevolkt is, en daarnaast de 'campo'. De campo is heel mooi, rustig en ook toch een beetje stoffig. Kleine paadjes en de typische lage stenen muurtjes, om de velden en eigendommen van elkaar te scheiden. Met natuurlijk ook de mediterrane planten... daar kunnen wij zo intens van genieten. Het haventje hier is ook echt aan te raden. Mooi wandelen langs de bootjes en het ene barretje naast het andere.
Het noorden van het eiland is ook wonderbaarlijk mooi, 'hoge' bergwegen met berg aan de ene zijde en de zee vele meters dieper aan de andere zijde. En dan af en toe prachtige baaitjes met azuurblauw water. Deze kant van het eiland is niet zo druk bevolkt, buiten het seizoen zit je daar eigenlijk in een niemandsland. Maar het zou echt zonde zijn om deze kant van het eiland over te slaan mocht je ooit eens op vakantie komen naar Ibiza.
Het westen daarentegen is hele andere koek. Daar voelen wij ons totaal niet goed. Die kant staat bekend om zijn vele clubs en andere uitgaansgelegenheden. Totaal geen familiekant. Maar mensen die naar Ibiza komen om uit te gaan, komen dan ook echt alleen maar om uit te gaan. Zij hebben ook niet zoveel interesse in de mooie natuur hier. Elk zijn meug natuurlijk. Er zullen ook wel verborgen pareltjes zijn, maar wij hebben ze nog niet gevonden.
Het zuiden, daar heb je ook nog veel disco's maar het is volgens hetgeen ik er al van gezien heb, een gezondere mix van de twee. Veel kan ik er niet over zeggen, want ik ken die kant nog niet goed genoeg daarvoor.
Ibiza stad is heel speciaal. Een mooie haven, aangenaam wandelen daar. Het oude gedeelte op de berg gebouwd is ook prettig om zien. Het 'nieuwere' gedeelte is heel druk, en heeft enorm veel winkels. Het is dan ook de hoofdstad van het eiland. Parkeerplaats vinden is een ramp, maar ook hier geldt de Spaanse mentaliteit : parkeer hoe en waar je maar wilt, al sta je half in een greppel van een meter diep met 2 wielen, gewoon doen !
Dit zijn echter nog maar onze eerste indrukken van het eiland, maar algeheel gezien is die heel positief !
Voor ons was het een grote stap om te emigreren naar Spanje, maar voor Emma was het nog zoveel moeilijker. Tom heeft zo goed als geen problemen met de Spaanse taal, ik versta heel veel en kan mij ook duidelijk maken. Emma kent helemaal niets. Daarom is het voor haar zeker niet gemakkelijk. Ook het feit dat ze haar familie en vriendjes van de klas moest achterlaten. Gelukkig had ze hiervan nog niet zoveel besef, ze begrijpt het allemaal nog niet zo goed. Ze weet wel dat we in Ibiza zijn, maar waarom kan Silke niet eens komen slapen ? Of waarom gaan we niet eens gaan eten met oma en opa, of bomma en bompa ? Ze maakt ook tekeningetjes die we dan eens aan Astridje moeten geven als we haar eens zien.
Maar toch is ze hier heel graag, want nu kan ze buiten spelen terwijl ze dat in Oostduinkerke niet kon. De hele dag lang is ze in de weer met haar fietsje, aan het steppen, in het zwembad aan het plonsen of met de barbie's aan het spelen. En punt nummer 1 voor haar is dat ze nu alle dagen zomerkleedjes kan aandoen.
Gelukkig is ze toch al socialer geworden en heeft ze zo geen vrees meer om met mensen te praten. Nu moet je weten dat de Spanjaarden allemaal de kinderen op handen dragen. En aangezien Emma een beetje blond is heeft ze veel succes hier. Iedereen noemt haar dan ook 'guapa' wat zoveel wil zeggen als 'schoonheid'. Ze was natuurlijk heel fier toen ze wist wat het wou zeggen. Dus praat ze nu over haarzelf als 'de guapa'... bv. als ze aan het afdrogen is (wat ze trouwens heel graag doet) vraagt ze : "en wat mag de guapa nog afdrogen ?" Heel lachwekkend allemaal. Ze heeft ook veel interesse in de taal, ze vraagt de hele tijd wat dit en dit woordje is in het Spaans en blijft het dan oefenen.
Momenteel zijn ze hier bij ons de tuin aan het aanleggen, en daarjuist kwam ze zelfs vragen of ze die 2 lieve mannen een pintje mocht brengen. Dit is al redelijk gewaagd voor haar hoor ! Dus natuurlijk mocht ze dat, ze ging zo fier als een gieter naar die mannen toe met haar pintje en stralend kwam ze terug binnen met de melding dat ze 'gracias' tegen haar zeiden. Ze heeft dus geen schrik om de taal een beetje te leren. Dit is alleen maar goed tegen dat ze in september naar school zal beginnen gaan. We houden jullie zeker op de hoogte van haar vorderingen !
De reden van deze blog is om onze familie en vrienden op de hoogte te houden van ons nieuwe leventje hier in Ibiza. Regelmatig zullen we berichtjes nalaten om jullie te laten delen in onze ervaringen hier. Ook zullen we foto's bijvoegen zodat jullie je iets kunnen voorstellen van hoe het hier is. Jullie kunnen tevens ook reageren op onze berichten, dus zeker doen !
Even korte voorstelling nog : we zijn Tom, Joke en Emma Braspenningx - De Saveur en verblijven sinds 6 juni 2007 in Santa Eulalia te Ibiza. We hebben een IT-zaak overgenomen en zullen keihard werken om alles glansrijk te doen slagen hier. Je kan ons trouwens ook terug vinden op het internet : http://www.7tel.net/
Aangezien Tom zich zal ontfermen over 7tel, zal ik (Joke) mijn best doen om deze weblog up-to-date te houden.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Elke woensdag is het hippiemarkt in Es Canar. Het schijnt echt de moeite waard te zijn, dus besloten we gisteren om er eens heen te gaan.
's Middags hebben we Emma een groot plezier moeten doen en eens samen met haar in het zwembadje spelen. Het was wel een welkome afkoeling. We hadden eergisteren het water volledig moeten verversen aangezien er één of ander organisme (of hoe moeten we het noemen) in zat en dat werd elke dag groter en groter. En ze kweekten gelijk zotten want er zaten er al honderden. Emma speelde er al een paar dagen niet meer in omdat ze niet mocht van ons. Hele rare dingetjes, begonnen als een soort van kikkervisje, heel klein kopje met staartje. Die dingetjes werden elke dag groter en angstaanjagender.
Happy birthday to you, happy birthday to you ...
