AUSCHWITZ VOOR DIEREN IN
SINT-LIEVENS-HOUTEM

De afgelopen maanden was er heel wat te doen rond de nieuwe wetgeving inzake het verbod op de verkoop van dieren in dierenwinkels. De dieren, vooral honden en katten, die in deze winkels terechtkomen, komen meestal uit grootschalige fokkerijen, waar tienduizenden dieren in erbarmelijke toestand hun dagen slijten, met slechts 1 doel: continu drachtig zijn en zo veel mogelijk pups op de wereld brengen, ter verrijking van de hondenkwekers / uitbaters van deze fokkerijen. Dit fenomeen staat bekend als broodfok, en werd o.a. door BLID en de Anti Broodfok Actie onder de aandacht gebracht. De FOD Dierenwelzijn, die toezicht moet houden op het welzijn van deze kweekdieren, doet wat het kan om de levensomstandigheden van deze dieren enigszins aanvaardbaar te houden, maar blijft permanent onderbemand, waardoor misbruiken in de fokkerijen schering en inslag zijn.   

De broodfokkerijen houden angstvallig hun deuren gesloten, bang dat hun wanpraktijken bekend zullen worden bij het grote publiek en doen de aantijgingen over regelrechte dierenmishandeling af als “verzinsels” van enkele “fanatiekelingen”. Dankzij de getuigenis van een dappere vrouw kan BLID vandaag aantonen dat de mishandelingen wreder zijn dan tot op heden werd aangenomen, en geenszins “verzinsels” van enkele fanatiekelingen zijn.

Om de feiten alle recht aan te doen en geen subjectieve toon toe te voegen, heeft BLID beslist om geen eigen versie van de feiten weer te geven, maar om de getuige zelf aan het woord te laten. De volledige getuigenis kan u terugvinden op de websites van Blid en van het ABA.  

 ‘Auschwitz voor dieren’ zal door sommigen gegarandeerd bestempeld worden als ‘overdreven’. Toch is deze benaming wel degelijk gerechtvaardigd, want de raaklijnen zijn talrijk, met dat verschil dat het hier over honden gaat i.p.v. mensen. Een totaal gebrek aan vrijheid, geen sociaal contact, geen beweging, continu werken (= pups werpen), geen medische verzorging, net voldoende ‘eten’ om in leven te blijven en te blijven geld opbrengen, willekeurige doding van dieren uit sadisme, onverantwoorde ‘experimenten’ met de dieren, schunnige taal, kloppen en stampen op de dieren … Lees stukken uit de getuigenis van Katty en huiver mee.

De ‘opleiding’ in realiteit

“Ik ben dus de enige die instaat voor het poetsen van 160 stallen, waarin ongeveer 240 volwassen honden en constant een 60- à 100-tal pups verblijven.”

De ‘beroepsethiek’ in de hondenkwekerij

“De regel is heel eenvoudig: bij elke toenaderingspoging van de hondjes, moeten ze worden weggeschopt en nagetrapt. Eén van de honden heeft een verminkt gezicht. Hij poogde eens te vluchten. Geen probleem voor de baas, die meermaals de deur op het hoofd van het dier toesloeg. Medische zorgen nadien zijn er niet aan te pas gekomen. Zo leer je de honden in hun hok blijven, is de visie van de uitbaters.”

 “Nagels worden nooit geknipt. Bij wijze van uitzondering en na lang zeuren van mijn kant zijn er vier Engelse bullen toch geknipt.”  De honden hebben nu nagels van een halve centimeter. Ik was niet aanwezig bij deze handelingen, maar al de nagels zijn door de levensader geknipt nu. Onvoorstelbaar hoe pijnlijk dit geweest is voor de honden.

“Heel veel hondjes hebben oren met ontsteking. de bazin noemt het zwarte goedje uit de oren: Gezonde Oorsmeer. Er zijn heel veel oogontstekingen, vooral bij hondjes met bolle ogen. Er wordt bijna niets aan gedaan. Zalf is te duur zeggen ze. In de achterste hokken is er een plaag van schurft momenteel.de bazin geeft de honden inspuitingen hiervoor. Welke? Geen idee …”

De ‘moederhuizen’ en bevallingen

“Als de teven moeten bevallen, is het een kwestie van geluk hebben. Als iemand het ziet aankomen, dan verloopt alles vrij normaal. De infraroodlamp wordt aangelegd en het hokje met vloerverwarming gaat open, zodat de teef daarin kan gaan bevallen. Maar meestal merkt niemand hetals een teefje moet bevallen. Ze bevallen op een koude vloer, met alle gevolgen vandien …

“Pups die misvormd zijn bij de geboorte komen daar af en toe voor. Die pups laat men sterven... op natuurlijke wijze… van de honger, van de kou, van de ontbering.”

 “Keizersneden worden uitgevoerd zonder verdovingen. De hond wordt op de tafel gebonden met blauwe strookoorden. De veearts, snijdt de buik open en haalt de pups. Dan worden de twee lagen genaaid zonder verdoving. De teef heeft dan koorts en rilt. Door deze gruwelbehandeling blijft de melkproductie achterwege en sterven de pupjes meestal. 

Het menu van de hondjes

“Het eten van de hondjes bestaat uit kippenafval, varkens- en rundafval, kruiden  en veel rode kolen meestal. Voor de magere honden die net aangeworven zijn, zijn er een tijdje korrels. Het vlees wordt bij de baas thuis in zijn privé bereid in grote hoeveelheden. Na twee dagen is het gistingsproces aan de gang en wordt het brouwsel zwart. Toch moeten de honden het nog opeten. De wetgeving voorziet nochtans dat honden in een hondenkwekerij droogvoeding moeten krijgen. Weerom: dat kost geld …


Uitbaters spelen zelf voor dierenarts

 “De veearts komt bijna nooit langs. De pups worden niet ingeënt, niet ontwormd, hebben geen boekje en krijgen geen chip. De veearts komt enkel voor een keizersnede 'zonder verdoving'. Ook inspuitingen en medicatie brengt hij dan mee. De bazen spuiten die dan zelf in volgens eigen goeddunken, zonder dat ze enige opleiding hiervoor genoten hebben of zonder advies van de dierenarts.”

“Honden die een beetje 'mager' geboren worden, krijgen van de baas “onderhuidse” inspuitingen met baxterwater! Het gebeurde dikwijls dat hij met de naald dwars door het velletje stak en dat de naald losdoor aan de andere kant uitkwam. Whoeps, misstoken, nog eens proberen. 100 % zeker: de dag nadien sterven al deze pups.”“De frigo waar de medicatie bewaard wordt, is helemaal vuil. Er is niks om mee te ontsmetten. De medicatie is bovendien zeer beperkt. Want ja, die kost geld …”

Bron : www.blid.be                                          Wilt u de volledige getuigenis van deze dame lezen, surf dan naar www.blid.be