Na het besluit om zelf te bouwen hebben we via het internet en via familie, vrienden, kenissen,... en zelfs door er toevallig langs te rijden een aantal mogelijke bouwgronden gevonden. In een eerste stap zijn we de gronden natuurlijk gaan bekijken: ligt het langs een drukke baan, is er geen industrie in de buurt, ligt het kort bij de autostrade (voor mijn werk belangrijk), in welke wijk ligt het stuk grond, hoe groot is het stuk grond, is er lawaai van autostrade, trein,... en wat nog belangrijker is: wat is de vraagprijs. Sommige stukken grond worden gekocht door personen die de grond als een investering gekocht hebben en er dan ongelofelijk veel voor vragen (150000euro voor 6-10 are ) en dan nauwelijks onder de vraagprijs willen gaan. Nu aan de andere kant, geef ze eens ongelijk maar voor ons is dat toch net iets teveel . Na de eerste selectie blijven er dan nog een vijftal potentiële stukken grond over waarmee we besloten naar stad Genk te gaan om te zien hoe die grond beschreven staat. Hier hebben we veel bijgeleerd:
- zie dat je grond beschreven is als bouwgrond is en niet als woonuitbreidings gebied! Een van de vijf gronden die we zijn gaan navragen was dat laatste. Als ik het goed begrepen heb van die stadsambtenaar is dat grond die, na goedkeuring van het schepencollege tot bouwgrond kan omgevormd worden maar dat het op dat moment nog niet is. De tijd dat het uiteindelijk bouwgrond zou kunnen worden is al snel een aantal maanden tot een half jaar ALS het schepencollege het goedkeurt. De notaris die die grond verkocht garandeerde mij dat het wel tot bouwgrond omgevormd zou worden maar ik vraag me af hoe deze persoon zijn/ haar belofte kan houden. Als je het mij vraagt hadden we meer problemen op onze nek gehaald dan opgelost dus hebben we deze grond maar niet gekocht ook al was het goedkoop voor veel oppervlakte. - een van de stukken grond was 9 are voor 120000euro, hetgeen op het eerste zich een koopje was. Toen we zijn gaan kijken zagen we dat er een klein bosje aan begrensde maar dat leek ons op het eerste zich geen probleem. Tot we de verkavelingsvoorschriften lazen: dit bos wat op ons parceel lag moesten we in zijn orginele staat bewaren maw geen bomen kappen, geen struiken en zelfs geen mos wegdoen. Uiteindelijk kwam het grote stuk grond van 9 are uit op een effectieve bouwoppervlakte van een 4-5 are en dan is 120000euro daarvoor wel veel geld voor grond waar we voor de helft niks mee kunnen doen. - een van de stukken grond lag ongeveer een halve meter lager dan het straatniveau. Aangezien bouwfirma's boven straatniveau bouwen zou dat extra kosten met zich meebrengen als we op deze grond zouden bouwen. Zeker als de grond niet stabiel blijkt te zijn! Om dit te verzekeren bij aankoop van zulk een stuk grond Hiervoor heb ik een aantal handige tips van de commercieel verantwoordelijke van de firma Superhuis meegekregen (geweldig wat een service we kregen, ook al hadden we nog niets contractueel afgesproken met de firma). Wat betreft deze kandidaat: als er uit een grondsondering blijkt dat de grond niet stabiel is en dat het niveau nog bovenop lager ligt dan de straat dan hebben we een serieuze meerprijs (enkele tienduizende euro's) aan de bouw van ons huis. We zijn er dus schoon met onze handen vanaf gebleven. - Kijk of de grond aangeduid staat met fluo paaltjes van de landmeter, anders is dit uiteindelijk ook nog een meerprijs aan je grond want bouwfirma's bouwen niet zonder deze paatjes. - Een laatste probleem was toen we de verkavelingsvoorschriften lazen, we een stippelijn zagen over het parceel, uiteindelijk bleken dit hoogspanningskabels te zijn. Op het internet vind je enkele artikelen over de schadelijke gevolgen van hieronder te wonen maar ook genoeg die melden dat dit niet schadelijk is. Na veel toeters en bellen, discussies met familie en vrienden en vooral: de beschikbaarheid van bouwgrond die niet vlakbij een hoogspanningskabel lag; hebben we besloten deze grond ook niet te kopen (tot grote geruststelling van enkele personen in onze nabije omgeving ). Voor mensen die dit wel zouden willen dien: je kunt naar het VITO mailen of bellen en een afspraak maken om de straling te komen meten en een inschatting te komen doen over de mogelijke stralingen over het parceel. Voor ons stond al iemand paraat om langs te komen maar uiteindelijk was het niet nodig daar we onze grond op dat moment gevonden hadden.
Dus na veel zoeken en rondbellen hebben we op een aantal gronden een bod gedaan. Zoals iedereen ga je natuurlijk eerst de grezne afbakenen van hoe laag je kunt gaan in een bod; voor gronden van bijvoorbeeld 130000euro probeer je 100000euro en zien wat er gebeurt. Meestal tonen de eigenaars of immobiliënkantoren hun kaarten door te zeggen welke bods zij of hun cliënten dan al afgeslaan hebben. Dan kun je al heel goed inschatten hoe hoog je (onder de vraagprijs) moet gaan en eventueel je volgende bod daarop afstemmen. Bij een van de telefoontjes naar eigenaars hebben ze mij bij een bod van 100000euro uitgelachen (of toch gezegd dat ze er goed om moeten lachen) hetgeen soms de keerzijde van de medaille is. Maar goed, dat was toen ook de laatste keer dat ik bij hun een bod deed, ook al konden we meer bieden voor de grond dan we op dat moment deden...
Spijtig genoeg zijn we geen miljonairen dus (zoals iedereen) zullen we op zoek moeten gaan naar centjes om onze grond en huis te betalen. Tijdens deze zoektocht hebben we enkele hilarische dingen meegemaakt. Ik ga geen namen van banken opnoemen omdat we anders waarschijnlijk van deze blog afgesmeten zullen worden .
Ons eerste bezoek was bank A.
Op zich was de mijnheer nogal energiek in zijn uitleg maar hij wist waar hij het over had en bracht het toch wel op een volledige manier naar ons. Om jullie een idee te geven: we kwamen aan om 17u en waren weg om 18.45u dus we hebben echt wel veel informatie gekregen ineens! Uiteindelijk was het een lening van 10 jaar vast en erna om de 5 jaar herziening met een initiële aflossing die naar ons gevoel wel ok zat maar toch vrij hoog in maandeklijkse aflossing . Natuurlijk vermeldde hij niets over reservatiekosten. Bovendien moesten we bij hen een schuldsaldoverzekering en brandverzekering nemen maar dit werd totaal niet besproken, noch een offerte gemaakt over deze tijdens het twee uur durend betoog. Maar toen kwam het: hij liet ons een mail zien van het hoofdbureau waarin stond dat vanaf de woensdag die daarop volgde de rente omhoog ging (het was op dat moment vrijdag) dus moesten we beslissen voor de volgende dinsdag of we met hen in zee gaan. Heel dit deel ging voor ons wel snel dus we hebben geleerd snel beslissingen te nemen maar dit ging een beetje te ver als je het mij vraagt dus heb ik besloten om de maandag erop een dag verlof te nemen en gingen we op pad om andere banken uit te vragen. Op die korte tijd konden we nog twee andere banken bezoeken om de proef op de som te nemen (gelukkig hadden we op zo korte tijd nog een afspraak kunnen maken op zaterdag voormiddag)...