Hallo lieve mensen,

Oef, na 2 dagen Canada heb ik terug "de zin" gevonden om te schrijven.Onze vriend en tegelijkertijd vijand "Jetlag",speelt in een reis met 8 uur tijdverschil steeds parten op het lichaam.Voor onze geest is het een mentale verrijking omdat we tenslotte op vele vlakken worden geconfronteerd,waardoor we onszelf tegenkomen en beter leren kennen.Maar voor ons fysisch welzijn is het vergif,de darmen die kronkelend hun weg zoeken om uit een doolhof van knopen te willen geraken is een bekend scenario onder ons met nog vele andere kwalen.Vanmorgen opgestaan om 4 h en zoals usual me begeven richting lobby,met het gekend ritueel om eerst door lange ,verlaten,zalige rustige slapende gangen te wandelen,waardoor ik het herkend gevoel met veel vreugde ontvang en het gezicht waarin mijn gelaatstrekken op een painting lijken van Salvador Dali snel vergeet.De baliemedewerkster groet me vriendelijk en met dit eerst verbaal kontakt kan ik me blij in één van de zalige zetels laten neerploffen om te beginnen met het neerschrijven van mijn ervaringen.Want gevoelens en indrukken kan je enkel voor jezelf neerpennen.Jason,de New Generation gaat mij een link doorgeven waarop je op het gekend U-Tube kanaal onze dagen kunt bekijken life van onze reis.Dit kunnen hebben ze de naam gegeven  "Vlog".Deze nieuwe tendens,hype,laat ik over aan hen,ik blijf bij het vertrouwde oude zoals ikzelf ben.Toch wel interessant om te kijken hoe zij creatief omgaan met "de tijd",want jawel op vakantie komen we onze beste vriend "time" tegen die we graag omhelzen en in ons ❤️ sluiten.Dat het een loskomen,ontsnapping geeft van onze dagdagelijkse routine,waardoor er plaats komt voor nieuwe avonturen met ingrediënten als ontdekking,indrukken en nog vele andere.De relaties tussen jong en oud in onze groep zijn ook steeds een mooi aspect om te zien hoe ikzelf "terug " in de tijd wordt gekatapulteerd en eigenschappen zie van mijn jonge "ik",als andersom verder in de tijd te gaan en ik zie hoe ikzelf zal evolueren.Want ons genetisch pakket is onze rugzak des levens,die we steeds doorgeven aan de volgende verwekkeling.Genoeg gefilosofeer,nu ga ik jullie vertellen over "Onze Reis".Na 10 aangename vlieguren zijn we aangekomen in Calgary.Bij het oppikken van de auto een hele discussie gevoerd of we alle bagages in de auto zouden kunnen krijgen, maar na het vele puzzelen lukte het dan toch en konden we vertrekken richting hotel.Eénmaal in hotel alles uitgepakt en onmiddellijk vertrokken naar de stad om ons beentjes te laten bewegen waardoor we terug het bloed voelden circuleren in onze lichamen.Met een vermoeide geest een resto gezocht en gevonden.Na ons eten om 4 uur s'nachts onze tijd zijn we gaan slapen om 8 h lokale tijd.De city gaf me een raar beeld van verlaten straten,lege parkings en weinig mensen.De gebouwen kwamen precies uit een filmstudio in combinatie met alles heel clean en perfecte afwerkingen.Calgary is een plek waar de eerste bergen van de Rocky Mountains aan de horizon van de prairie verschijnt en zich uitstrekt langs de zonnige zuidelijke oever van de Bow rivier.Deze stad had vroeger de bijnaam"Cow Town" omdat de stad bekend werd door runderteelt.Ze is ook gekend voor de Olympische Winterspelen en de Stampede,de grootste rodeo ter wereld,dat wordt georganiseerd als eerbetoon aan de laatste Cow-boys.Alhoewel ze in de boekjes schrijven dat de man met de cowboy hoed en laarzen naar het kantoor trekt geen uitzondering is, zijn we niet tegengekomen en ja zoals ik vertelde zagen we ook heel weinig mensen.Misschien was het een feestdag?

DInsdag 2 augustus,

Vroeg wakker,zin om aan niets te denken en de noden van het lichaam te vervullen met yoga,mezelf conecteren met gevoel en doen,een verrijking in mijn leven.Mijn levensadem die mij terug doet leven en laat ontwaken in de mooie wereld van indrukken,voelen en leren.Na ons ontbijt vertrokken met prachtig weer richting Drumheller.De weg tussen de immense glooiingen met afwisselende gele en groene vlaktes gaf ons een mooi zicht van het platteland in Canada,wat we de komende dagen niet zullen tegenkomen omdat we richting de Rocky Mountain gaan rijden.Drumheller is gekend voor het maanlandschap in de Badlands en waar de eerste dinosaurussen werden ontdekt.Na ons bezoek aan het Tyrell museum (dinomuseum)hebben we de Hoodoo trail gevolgd.Dit zijn rotsformaties met een eigenaardig grillig patroon te vergelijken met   een stenen paddestoel.Het gaf iets spiritueels,alleen jammer dat er teveel mensen hetzelfde bezochten waardoor de magie snel verdween in het mooie decor.Ik ben er zeker van dat deze een mooi schouwspel moet zijn geweest bij zonsop of ondergang .Verder op de terugweg hebben we de suspencion bridge kort bezocht en de weg op tijd terug ingezet naar Calgary waar we een afspraak hadden in de niet te missen Calgary Tower met diner in het panoramisch restaurant .Lekker gegeten en genoten van het 360°draaiend resto met aan de ene kant zon en de andere kant onweer.De vergezichten geven mij steeds een overweldigend gevoel,de ruimte die ik een heel jaar moet missen in ons België landje in de koekenstad Antwerpen kan ik hier terug vinden.Na ons eten hebben we het verdiep bezocht met glazenbodem dat eng was want om een paar honderd meters tussen uw voeten een miniatuurweergave te aanschouwen van een stukje  wereld is een moeilijk opdracht voor mijn hersens.Na heel dit spektakel moe in ons bedje gekropen en wordt ons lichaam beetje bij beetje gerecet.Slaapwel xxx