13 augustus Ben Hope

Vandaag gaan we weer eens proberen een Munro op ons palmares te krijgen! (bergen boven 3000 voet, Schotland telt er 282, velen maken er een sport van ze allemaal te beklimmen)

De Ben Hope lonkt, het weer is niet echt wat we zouden willen, maar het is droog.

Vele Munros hebben geen echte wandelwegen, maar je merkt wel waar de mensen omhoog stappen. We trotseren eerst een steil stuk naast de rivier met veel watervallen. De grond is verzadigd van de vele regen. We zakken tot onze enkels in de peat (turf). Soms stappen we stroomopwaarts door kleine bijriviertjes.

Ondertussen is het gaan miezeren, maar we hebben onze regenkleding aan. We stappen een uur verder omhoog. De lucht trekt volledig dicht; mist, regen en wind zijn weer van de partij. We trotseren de natuurelementen en zien dan het koppel dat 1 uur voor ons vertrok in de verte terug komen. We vragen hoe ver ze zijn geraakt: tot 600 meter hoogte. Wij zijn nu op 500 meter.

De oude wijze Man van 76 die alle Munros al 10 maal heeft bedwongen, raadt ons af om verder te gaan. De wind op de kam is zo sterk dat je niet op je benen kan blijven staan!

Er zit niks anders op dan op onze stappen terug te keren en dat is niet simpel. Het wegje of wat er voor door gaat is ondertussen in een riviertje veranderd. Soms op handen en voeten en kleddernat bereiken we ons schuilhut.

Skerray

 Om 3 uur na de noen klaart het toch nog op. We landen in Skerray aan zee en eten buiten. Een vrouw uit de buurt komt 'burten'; ze noemt Jos 'My Son'. We krijgen worteltjes uit haar tuin.

In het bouwvallige barrakje aan zee heeft een kunstenares schilderijtjes opgehangen!

14 augustus Thurso

Zon! Amaai dat doet deugd. Aan de vissershaven zien we steenkappers aan het werk. Het is een groep (veel vrijwilligers) die de traditionele 'dry wall' techniek (het los stapelen van stenen, zonder specie, die de tand des tijds doorstaan) in ere willen herstellen. Ze maken een zitbank met flagstones (grote platte stenen, die lokaal gedolven worden en ooit wereldwijd verscheept werden. Na de opkomst van beton, stortte de handel in mekaar).

We slenteren door het stadje, doen boodschappen en wandelen langs de zee. Als we in de late middag terug komen is de zitbank klaar. Heel verwonderd komen we het kunstwerk bewonderen. De steenkappers staan ons graag te woord en één van de steenkappers geeft ons een kalender met foto's van verschillende van hun projekten. Ik geef hem een kus.

Thurso, tof we blijven nog een dag!

16 augustus

De Zon wekt ons en ik waag een plonsje in zee; Jos volgt koud maar das niets nieuw. De koude douche aan de toilet blok is ook efkes de tandjes opeen zetten!

Maar dan volgt een lekker ontbijt! En een stralende zonnige dag.

De meeste kleine haventjes zoals Castlehill zijn hier helemaal opgetrokken uit flagstone. Prachtig na al die jaren nog altijd bestand tegen het geweld van de zee.

15 augustus Dunnet Head

Het meest noordelijke punt van onze reis. Een schrale rots, een vuurtoren en restanten van militaire aanwezigheid (radarinstallaties van WO II).

Een zeldzame, mooie zonsondergang.

's Morgens op de top een mooi 360° zicht.

John o' Groats (genoemd naar een ondernemende Nederlander Jan de Groot die hier begin 16de eeuw een veerdienst op de Orkney eilanden onderhield) is nu een toeristenval met veel winkeltjes vol met prullaria.

In Duncansby Head wandelen op de kliffen waar we een opeenvolging van vrijstaande hoge rotspunten in zee bewonderen. Het gebrul vanuit de diepte, dat we eerst aan de jagende wind toeschreven, bleek later een grote kolonie zeehonden te zijn.

16 augustus Skirza

Ook een piepklein flagstone haventje, waar we met wat moeite onze Tipi parkeren, buiten eten op een natuurstenen 'flagstone' tafeltje en gefascineerd de zee zien opkomen. 's Avonds worden we verrast door de bewoners van 1 van de 2 huizen die hier in de buurt staan. Ze nodigen ons thuis uit voor de koffie.

Lieve mensen zetten ons in de salon met grote ramen met zicht op de baai. De volle maan schijnt over de zee. Idyllisch mooi. Er volgt een levendig gesprek, veel toeristen zien ze hier duidelijk niet. Bij het afscheid overhandigt onze gastheer ons een ingelijste foto van de Duclansby Pieken. We kunnen dit niet aannemen. Maar weigeren is niet aan de orde! Schotten niet te schatten!

17 augustus Whaligoe

Hier in de buurt staat alles in het teken van de haring. Van 1820 leefden heel veel mensen van de haringvangst. Vrouwen maakten ze schoon en pekelden ze in houten tonnen. De mannen zaten op zee. In Whaligoe stappen we de 376 trappen langs de steile rotsen omlaag waarlangs de vrouwen in manden de haring omhoog brachten. In het Museum in Lybster zien we dat het een hard leven was 7 op 7 de hele dag vis schoon maken in de kou. De verweerde gezichten op het filmmateriaal geven je een duidelijk beeld wat dat inhield.

18 augustus Latheronweel

Weer een prachtig flagstone vissershaventje. We gaan eens kennismaken met de enige kleine boot dat het haventje rijk is ;vader en zoon vertellen ons dat hier de film is opgenomen van de 'Silver Darlings', daar bedoelen ze dus de haring mee. Na de overbevissing is de vangst op haring sterk teruggelopen. Maar de vader vertelt dat hij hier al 50 jaar vist.

Nu plaatst hij fuiken voor kreeft. Ze vertrekken rond 10 uur en denken rond 2 uur terug te zijn.

Rond 2h30 zien we het piepkleine bootje afkomen en ja ze hebben kreeft gevangen.

Of we mee willen op zee om naar de fuiken te gaan. Dat moeten ze mij geen 2 keer vragen. Ik vergeet zelfs mijn kodak in allerijl zitten we al in de boot voor hun vraag koud is. Aan de fuiken mogen twee kreeften kiezen en wij pakken natuurlijk de niet te kleinste. We tuffen terug met 2 grote kreeften; 2 krabben krijgen we gratis bij.

De prijs voor dit alles komt op 15 £. Ik geef er 20, de vader zegt das te veel, ik zeg dat juist. Hij lacht en overhandigt ons een emmer vol verse schaaldieren. Ik geef hem een kus.

Ik start met een kookmarathon: de kreeften en Krabben moeten 1 voor 1 in mijn grootste pot. Jos snijdt de look en de ajuin. Ik maakt van de donkerblauwe kreeften rode, de krabben volgen!

Uren laten met de nodige glaasjes wijn genieten we aan ons godenmaal. Vers uit zee, superlekker !

2 dagen kreeft en krab! Zoveel je lust. Ne mens zou voor minder het schotse weer trotseren!