Vrijdag 14 mei. Toch maar 2 nieuwe zwangerschapstesten gekocht. Bijna 50 dagen als 1 cyclus. Niet abnormaal voor mij, maar toch ... het voelt anders dit keer. Ik kan niet wachten om te testen. Dries ziet het. Dat ik zenuwachtig ben. "Test dan toch...dan weet get."
Daar zitten we dan. Ik op het toilet, Dries op de rand van het bad. Zwangerschapstest voor mij op de grond, afwachtend... Horizontaal streepje verschijnt ... "Nee, tis niks," zeg ik. Maar op datzelfde moment zie ik precies iets vertikaal verschijnen. Heb bril niet op e de grond is ver van mijn gezicht (zo op het toilet). Ik leun wat voorover, word er stil van. "Dries, ik denk ..." "Wa?" "Das toch precies een kruisje..." "Wat?! Laat zien!" AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH! We kunnen er niet naast zien. Een dikke, vette plus. Zwanger dus.
Mijn hemel ... zwanger ... Angst overvalt ons. We weten niet goed wat te zeggen tegen elkaar. Kunnen alleen maar knuffelen. Maar geloven ... nee, dat nog niet...
"Doe morgen nog maar 1, voor de zekerheid." Dries zit vol ongeloof vooruit te staren. Het dringt niet echt door.
Zaterdag 15 mei. Een nieuwe test dan maar. Wat als ie nu negatief is? Toch wat zenuwachtig... Maar opnieuw verschijnt er heel snel een dikke, vette plus. Nog nooit zo graag een plus zien verschijnen. Ik ben echt wel zwanger!!! Dries lacht. Met een smile tot achter zijn oren. Hij ziet er zo content uit... Wat een schatje :) Hij is trots. We worden ouders!!
