Dag 3: (18 juli 2019): Hasselt - Riemst (Tongeren):
Deze ochtend wilden we zo snel mogelijk naar buiten. Dirkske dacht net een uitgebreid ontbijt te voorzien. Een slappe koffie en een flesje vers sinaasappelsap (winkel) hebben we mee genomen.
In centrum Hasselt hebben we dan uiteindelijk lekkere pancakes gegeten.
Vervolgens met de zon in het gezicht richting Tongeren.
Eerst nog snel langs een fietsenmaker voor Tine haar zadel bij te stellen.
Uiteraard koffie op een leuk terrasje meegenomen.
Even een bezoekje gebracht aan het cultureel erfgoed in Alden biesen. Zo kon ons gat even van het zadel.
Tine kwam een ex-collega van de voorzienigheid tegen.
Hier beginnen duidelijk de hellingen. Vandaag hebben we een 350 hoogtemeters afgelegd.
Het blitz bezoek aan Tongeren was een tegenvaller. Een rommelige en vuile stad.
We zijn enkel Ambiorix goeiedag gaan zeggen en onze magen gevuld.
Tegen 16u aangekomen in ons hotel in Riemst. ''de zwarte stok'', een prachtig gerenoveerd hotel van 400 jaar oud. Een vierkantshoeve.
Hier worden we beter ontvangen en verwend.
We zijn wel wat moe aan het worden. Het is nu de derde dag op de fiets. Snel iets gaan eten in de waterburcht en naar ons bedje. Morgen naar Joppe en Hilde. Joepie !!!
Een dagje met hoge toppen scheren en het water tot aan de lippen laten komen
Fietspad in de bomen in Hechtel Eksel en door het water in Bokrijk.
SJIEK, echt SJIEK zoals ze in de Limburg zeggen.
In het militair domein in Leopoldsburg gefietst in de buurt van de schieterreinen, een knaller van formaat,
Of toch niet, het is geen fabel dat je GPS in s de war is in een militair domein,
Garry2, onze GPS, slaagt tilt en opeens kom je dan een bord tegen dat je in Oostham zit, 7 km van ons ochtendpunt,
We hadden voor vandaag 50km voorzien en het zijn er 80 geworden,
Wel overal super mooie fietspaden en een goed trainingske..
Voor overnachting in het mooie Hasselt, geboekt via via AirB&B, bij Dirk, het gaf het de naam Loftje aan het water, vol fierheid toont hij ons het zicht uit zijn appartement, allemaal dak in golfplaten, Dirk is een praatgraag meneertje, hij moet onze kamer nog in orde maken zal dit doen tegen dat we terug zijn van Hasselt.
Grote verrassing, Carole en Geert zitten niet zo heel dicht in de buurt en we doen nog samen wat terrasjes, kei gezellig.
Bij terugkomst bij Dirk van het loftje, laat hij met weer grote fierheid onze kamer zien,
Bwaaaaaakes, donkergrijze lakens waarop je duidelijk kan zien dat iemand op het kopkussen heeft geslapen met open mond en het onderlaken ligt vol met zand. Gelukkig hebben we zelf nog slaapzakken bij en fluwijnen en hebben we toch nog geslapen, vies vies Dirkske (zie foto man met zwarte hoed, dat is hem.)
