Het is gelukt. We hebben Barbarosa en Emiel uit de weg geruimt. Ik ben zo snel als ik kon van Italien naar Berlin gegangen om Barbarossa und Emiel in die Stasigevangenis op te sluiten. We hebben Barbarossa naar daar gelokt en haar in de kleinste cel opgesloten. nuzijn we eindelijk van hem af. Na de reis was ik helemaal vermoeid en heb ik heel de Ferien kruiden liggen roken. nu weet ik niet meer wat ik allemaal heb gedaan. Toen school terug begon, was het een saaie dag maar dinsdag zijn we naar Louvain-La-Neuve gegangen om met onze wallonische Korrespondenten een dag te spenderen. Ik heb mijn beste Französisch naar boven gehaald maar ze verstonden me niet. Er zaten wel een paar mokkes bij zoals mijn klasgenoten het zouden zeggen. Hoewel ze me niet verstonden heb ik ze wel duidelijk kunnen maken dat ik eens wou afspreken. Ik ga dit weekend dus misschien nog terug naar Louvain om van de Wallonische Delikatessen te proeven, ik zal ook wat kruiden meenemen. De dag erna zagen we de mevrouw van Engels terug. Zoals gewoonlijk was ze weer dingen aan het zeggen waar niemand iets van verstond. Blijkbaar moeten we binnen 2 weken een Essay van 2000 woorden schrijven en ik weet nog niet eens wat er in moet staan. Misschien kan ik haar na een nachtje kruiden samen met die wallonische mokkes overtuigen om me een tien te geven. Na al die avonturen hier te beleven wil ik eigenlijk wel in België blijven maar niet bij dat stinkende gastgezin. Misschien kan ik bij Renaat blijven, dan raakt mijn voorraad kruiden ook niet op. Hopelijk komen er nog veel avonturen aan.
