We zijn 30 juli en we zijn terug thuis. Gezien de aanslagen die er geweest zijn, was ik niet in de mogelijkheid mijn blog verder aan te vullen. Wat is er gebeurd ? In Bangalore was er een aanslag. Bangalore ligt in het Zuiden van India en dus ver van waar wij waren. Maar Varanashi is een belangrijke stad, evenals Delhi, en de treinverbinding van Varanashi naar Delhi dus ook. In Achmadabadabdabdabda of zoiets zijn er ook bommen ontploft en dat lag dichter bij ons, maar wij hebben er niets van gemerkt. Alleen was internet niet meer beschikbaar, 't is te zeggen, ik mocht alleen nog maar mijn mails checken, emails schrijven mocht zelfs niet meer. Soit, we gaan dus verder, het laatste verslagje ging zowat over Agra en de Taj Mahal; van Agra nemen we de nachttrein naar Varanashi. Varanashi is dus den Terminus gelijk ze zeggen, Daar wordt het lichaam gecremeerd. Maar eerst de nachttrein. Toen we enkele dagen vooraf onze ticketten reserveerden, werden ons geen rechtstreekse plaatsen toegewezen. We stonden op een wachtlijst. In het station kregen we dan onze plaatsen, maar we lagen niet in dezelfde couchet. Karin is dan bij Kicky gekropen, want die vond dat helemaal niet leuk, onze Robin die lag in de couchet ernaast en die vond dat wel leuk, ik heb een tijd in de gang gestaan en getracht de conducteur om te kopen maar dat ging niet, dan ben ik na een tijd op het tegenoverliggende bed (?) gaan liggen. Onder mij lag een Indiër te slapen die er genoegen in schepte zijn overtollige lucht met het nodige lawaai via zijn achteruitgang te laten ontsnappen, totdat ik hem erop wees (op mijn manier) dat ik dat niet apprecieerde : Will you please stop farting ?!? You are disgusting !! 't Was de laatste van de avond.
fotokes
De slaapplaats. Karin en Kicky in één couchet, de Robin ernaast, ik uiteindelijk aan de overkant. Eigenlijk is dit dus 1e klas.
Hier had ene geniesd.
We komen ruimschoots 2 of zelfs uur te laat aan in Varanashi (blijkt heel normaal te zijn in India) en we zoeken een hotel. We vinden een iet of wa proper etablissement met een terras met zicht op de Ganges waar we kunnen ontbijten. Jammer genoeg staat het water te hoog in de Ganges en daarom varen er geen bootjes.
We gaan zwemmen in het Taj Ganges hotel. De prijs die we moeten betalen om te zwemmen is hoger dan de prijs die we betalen om te slapen, maar ja. Zonder zwemmen zou het niet uit te houden zijn.
Langs de kant van het zwembad
Hier zie je dat ik al ettelijke kilootjes verloren heb. We zijn op de goede weg ...
Nog een lekker chocoladetaartje (150 roepies = 2,50 Euro)
Foto 8, 9, 10 en 11 Een jongen neemt ons mee naar een Ghat (is een plaats met trappen die in de Ganges afdalen en waar eer aan de Ganges wordt betoond. Dit is niet toeristisch, dit eerbetoon wordt tweemaal dagelijks uitgevoerd en wordt bijgewoond door Indiërs.
Men steekt kandelaars aan en die kandelaars worden doorgegeven aan de brahmanen die er dan vanalles mee doen. Trouwens niet alleen met die kandelaars maar ook nog met andere voorwerpen, zoals wierook, bloemen, etc.
Foto 10 is een foto van "The place not to be". Als je daar bent, dan ben je niet meer in zo'n goede staat. Daar gebeurt het, daar worden de lichamen gecremeerd. Dit had eigenlijk helemaal niets vies of vuils, of stinken, dit was gewoon, en helemaal niet zo afzichtelijk. De foto heb ik genomen vanuit de verder afgelegen Ghat waar men de Pundja aan het vieren was, op een ruime afstand, zonder iemand te hinderen.
Een foto van na de Pundja met die rare, ne soedi of zoiets, helemaal witgekalkt en vol met halskettingen, maar hij heeft ook wel een GSM.
Deze foto is een voorbeeld van een computerinstallatie. De computer werkte op batterijen; ik heb nog een offerte aangevraagd voor zwavelzuur, maar helaas. Danstond er nog een grijze bak met Logictech (sic). Toen ik zei dat wij met Navision werkten, moesten die mannen eens goe lachen.
Wassen in de Ganges, maar je kan er even goe in zwemmen, of van drinken, of er pipi in doen, het kan allemaal.
een veel voorkomend straatbeeld, met 4 op een moto, ik heb er zelfs gezien met 5 op een moto
iemand die uw gebit kan maken, op straat
reklame voor een geweldig goeie dentist : before and after !!
Je hebt goed hout en minder goed hout (kwaliteit). Het één kost 5 roepies de kilo, het ander 500 roepies de kilo en ik geloof dat je een goede 300 Kilo hout nodig hebt.
Dit moet de hel dicht benaderen : hitte, rook, eigenlijk weinig of geen stank, lijken worden aangevoerd (maar daar zie je eigenlijk weinig van), maar de werkomstandigheden moeten vrij bijzonder zijn. Zelfs op deze plaats tracht men toeristen mee te lokken onder valse voorwendsels naar hun winkeltjes.
Sleeper wagon van Varanashi naar Delhi. Dit is gewoon een beestewagen.
Restaurant Sevilla's in Delhi. Een mooier restaurant en dat heeft uiteraard onmiddelijk gevolgen op de prijzen. Normaal aten wij voor 1400 Roepies = 20 Euros, alles inbegrepen. In dit restaurant betaalde je dat per persoon en dan mocht je nog niet te fel doen. Maar ons Kicky fleurt daar helemaal van op.
%%%FOTO 22%%% Indien het budget voor de bedrijfswagens ontoereikend is, dit is een alternatief. Ge hebt vanachter veel plaats om uw valieske te zetten.
Zo, dit hebben we weeral gehad. Ik heb meer dan 1500 foto's getrokken en daarnaast misschien nog eens een 100-tal filmpjes, gewoon omdat er zoveel op je afkomt dat je dat in één foto niet kunt omvatten. Nu moeten al die indrukken en ervaringen eerst een beetje zakken.
