Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in ons gastenboek
Planning
Hier vind je terug wat zo ongeveer de plannen zijn de komende weekjes...
Costa Rica en Nicaragua
13-07-2009
Check this!!
Ingrid Moens: zeg tegen Rens dat hij zich gdraagd tijdens de vakantie e, hij heeft het al genoeg uitgehangen tijndens het jaar met de grieten... Hebben julli al een vooruitzicht om een last-minute te doen?? Laat weten waar het naartoe gaat e. Dikke zoen
Mama Ingrid: Hey mams, ik vind het echt wel jammer van ons Flapje, en we zijn r niet mee aant lachen! Thierry is een super reisgenoot, hij zorgt goed voor me en is attent...Houden zo!! Natuurlijk komt hij nog niet in de buurt van jou capaciteiten....
Wendy: Jij zit ondertussen tussen de Grieken, je weet het e...rechtsbovenaan de site kan je je bericht sturen dat niet iedereen leest...hihi, benieuwd naar je reisverhalen!!!
Mammie: we zijn perfect aangekomen, idd gen nieuws van een vlieger die neergestort is! Het is hier een echt paradijs met veel diertjes en leuke momenten om van te genieten!
Tine en Fre: Super dat de keuken in aantocht is!!! Ik wil gerust komen om ze uit te testen!!! Dan heb je nog een beetje een luilekkerleventje op dat vlak... En begint het bij jullie ook al te kriebelen om te vertrekken? Is alles zowat in orde? Got tur! Alle, ge hebt u duidelijk laten gaan in de lingeriewinkel, ik kan het mij al inbeelden...
Tante Tine: Trouwe tante nummer 1... Is ons Woutertje ondertussen veilig terug bij zijn Tineke? Het luilekkerleventje hier zou echt nog iets voor jullie zijn...Nonkeltje zou zich hier direct thuis voelen!
Pieter. Hoe ist opt werk? En de zomer int stad? Ca se passe bien?
Nadine. Ik hoop voor jou en de kids dat het weer daar snel opklaart!!!
Marijke. Hela, jep idd even geleden, maar als ik terug ben spreken we zeker af. We blijven hier 7 weken, we gaan ook nog naar Nicaragua en een paar dagen NY...Groetjes aan Filip!
Elly. Alle, jullie hebben betere vooruitzichten met een reis int vooruitzicht....en al die regen! Naar waar gaan jullie? Veel plezier!
Papa Paul. Die foto s in het water zijn met dat waterhuis getrokken, echt wel leuk, dus dat wordt nog tof met het snorkelen!! Zie jij maar dat je niet uit uw jacht valt deze zomer...
Na een klein overleg besloten we in dit kleine paradijsje te blijven. Het prachtige uitzicht vanop de klif waar we slapen is adembenemend. Tijd om eindelijk eens te relaxen, dachten we na al dat zwoegen in het park... ps: we hebben daar ook nog een krokodil gezien!! Ok, die Amerikanen van gisteren efkes terug oprakelen: Katrien had er zich al bij neergelegd (letterlijk en figuurlijk) en was onder hun gekakel in slaap gevallen (laat ons zeggen om 21u ongeveer...). Thierry besloot dan maar de hele Lonely Planet te lezen... De nachtrust viel beregoed mee, iedereen was stil (Katrien sliep toch door alles heen...). Dankzij Katrien bestond ons romantisch ontbijt met uitzicht op de Pacific uit een lekker stukje mango (de ananas besloten we te houden voor een ander moment). Ons relaxdagje hebben we doorgebracht op een strandje. Niet zomaar een strandje, nee nee, een eigen privestrandje weliswaar!! De ´normale´ toerist zou de bus nemen naar het publieke strand. Wij (de echte leukerds) zoeken een desolaat plekje op om lekker te genieten. Echt alleen waren we niet... enkele capucijnaapjes waren wel geinteresseerd in ons gezelschap (vooral in Thierry, een nog nooit geziene bosaap). Ook meneertje Pelikaan kwam geregeld boven onze hoofden zweven om te zien of we dat plekje wel proper achterlieten. Mama Ingrid: Katrien is zelfs in de zee geweest, zo warm was het dus!! Na een tijdje bakken op het strand dachten we verkoeling te zoeken, maar wat was dat een teleurstelling... het was bijna warmer in het water dan op het strand... Bij het verlaten van het ooooo zoooooo leuke strandje kwamen we nog 1 verrassing tegen... een porky pine dat lag te soezen in een boom. E Ons 4-uurtje bestond uit een pineapple-smoothie en een vanilla milkshake... mmmm yummie EN verdiend!!! :D Nu gaan we ons avondeten klaarmaken: tortillas met verse groentjes en kip. Smakelijk !
PS: familie Van Houtte: u mag zich ook laten horen (btw de gsmlader is stuk)
Na een romantisch dinertje dachten we gezellig onder de wol te kruipen in een dorm van 14 personen. Normaal is de etiquette onder backpackers dat je de anderen niet stoort in hun nachtrust. Little did we know dat Amerikanen (vooral als ze met veel en luid zijn) zich hier geen f**k van aantrekken. 3-4 keer de kamer binnenkomen, liggen rondrommelen voor 30min net naast je hoofd, het licht verschillende keren aansteken en dan besluiten van het aan te laten, rustig luidop blijven praten, een douchke nemen... zijn maar enkele voorbeelden. Een slechte nachrust later staan we luidruchtig op om gezwind te gaan ontbijten. We waren vergeten dat dit op zijn Costaricaans gebeurt (alles opt gemakje). Een bustripje later bevinden we ons aan het parque nacionales waar we hopen enkele mooie diertjes te bekijken. Na een doodlopend pad dat eindigde op een waterval en geenenkel diertje komen we op het hoofdpad snel enkele apen en een luiaard tegen. Katrien ontpopt onmiddellijk tot lokale diertjesspotter en vindt elk verscholen beestje van krab, wasbeer, aapje tot leguaan, hagedis, ree en toekan. Moe en uitgedroogd ploffen we ons in een plaatselijk (toeristisch) restaurantje neer, waar we in stilte genieten van het eten: Na zo een prachtige dag vol mooie dieren, prachtige vergezichten en elkaars gezelschap, besluiten we elkaar te trakteren op een lekker Duveltje (dat maar 2.5 euro tstuk kost!!!) met wat chips. De zon is al verdwenen maar de warmte en de irritante Amerikanen zijn niet weg te krijgen. Hopelijk besluiten ze deze nacht rekening te houden met ons....
Meer nieuws volgt...
ps: de fotos zijn te groot om hier up te loaden. Ik ben op zoek naar een oplossing...
Ze hadden ons al wel verteld dat het hier aan de groene kant zou zijn, maar het is hier werkelijk overal begroeid met planten!Super mooie berglandschappen vol met palmbomen...
Vandaag 'ergens' langs de weg moeten wachten op de bus naar Quepos. Na driekwartier is ze dan toch komen opdagen... Overvol, zoals gewoonlijk, 4 uur richting het zuiden. In Quepos aangekomen hebben we eventjes gebeld om een hostel te reserveren. Veel plaats was er niet meer, dus we liggen met 12 andere stinkerds op de kamer...dat belooft...
Net romantisch gedineerd op een terrasje 'at the Pacific Ocean'! Op het menu gegrilde vis met look en bonen voor Katrien en Thierry een heerlijk gevulde burrito met zure room em een slaatje... Thierry eet dan wel traag, maar die bonen waren al aant werken nog voor zijn burrito's op waren, hihi... Hopelijk kunnen de andere backpackers ook tegen een [wind]stootje...
Morgen gaan we naar het natuurpark van Manuel Antonio.
Gisteren hebben we ons gewaagd aan het zoeken van een restaurantje NA een dutje tijdens een heus warmteonweder. Zijn wij eventjes blij dat we niet hebben gekozen voor de tent!!! Zelfs geen legertent zou dit hebben overleefd. Onze zoektocht naar een eetplaats was ook niet zo schitterend verlopen. Katrien heeft al meermaals de kaartjes van de Lonely Planet vervloekt. Geen straatnamen en verscheidene 'verdwenen' restaurants deden de frustraties hoog oplopen ;) Uiteindelijk kwamen we aan bij een door backpackers gekend iets. Een lasagna en een enchilada rijker gingen we voldaan naar onze hostel om te gaan slapen. Na een lekker nachtje hebben we net een zalig fruitontbijt geserveerd gekregen. Hopelijk ondervinden we hiervan geen last tijdens onze busrit...
Na 8 uur vliegen zijn we gisteren aangekomen in PA (Philadelphia). De eerste dikkerds (welkom in de USA), in hun felbegeerde pick-ups stonden ons al op te wachten. De Amerikaanse service aan de luchthaven kon ons wel bekoren...na 1 telefoontje aan de informationdesk, werden we opgehaald en naar ons hotel gebracht. De kamer was meteen letterlijk een reuze meevaller. Half Werchter kon er overnachten! Na een verfrissende douche maakten we gebruik van het kingsize bed en televisie. Laat ons zeggen, het bed voor Katrien, televisie voor Thierry... Dan heb je het paradijs al eens voor jezelf....Slaapuren Katrien: 12, Thierry : 2.
`s Morgens bracht dezelfde dikkerd ons keurig op afspraak terug naar de luchthaven om dan verder te reizen naar San Jose via Charlotte.
4 douanes, 2 vluchten, 2 irritante kinderen en 1 Amerikaanse prediker later, kwamen we aan in San Jose. De bus naar Alajuela genomen, een rustig stadje en even acclimatiseren... Sebiet gezellig iets gaan eten en de buurt wat verkennen, afspreken wat we de komende dagen precies gaan doen.
