Geachte allen (zonder komma)

Spijtig genoeg kunnen we het vandaag alleen maar een beetje kort te houden. We hebben ons voornamelijk (proberen) te concentreren op het maken van onze tweede paper voor het eerste vak. Dit is de eindpaper van dit vak en moet ook gepresenteerd worden. Zoals jullie wel weten, hebben we de voorbije weken bezoeken afgelegd aan verschillende scholen en organisaties in en rondom Trollhättan. 

We stonden verschillende keren met onze mond(en) vol tanden, vooral na het bezichtigen van een "group home" voor personen met een verstandelijke beperking. Een Zweedse vrouw met het syndroom van Down, gaf ons een warm welkom. Althans dat dachten we, aangezien ze ons in het Zweeds aansprak (het Swedish for Beginners was precies niet echt een succes voor ons). Aan haar glimlach te zien, was ze toch blij met ons bezoek. Ze toonde ons haar kamer (nadat dit eerst gevraagd was aan haar om haar privacy niet te schenden) en dit was voor ons een echt kippenvel-moment: een klein volledig appartementje voor haarzelf, waar sommigen in België alleen maar van kunnen dromen. Alles was zeer persoonlijk ingericht en de huiselijke sfeer was op te snuiven. Wat ons vooral opviel aan deze group homes is dat je aan de buitenkant van het gebouw niet kan zien dat er personen met een beperking leven. Het is gesitueerd in een 'normale' leefomgeving, waarin ze volledig gelijkgesteld worden met andere burgers van de stad. Persoonlijk lijken de ontwikkelingsmogelijkheden in zo'n group home groter, dit omdat er heel vaak een-op-een begeleiding is omwille van de hoeveelheid personen in een home (dit zijn er maximum 5 à 6). Dankzij deze een-op-een begeleiding hebben ze de mogelijkheid om alle dagdagelijkse dingen te doen: naar de winkel gaan, eten maken, de was doen, poetsen, ... Jullie kunnen het waarschijnlijk horen, we waren zeer fel onder de indruk van deze werking. Ook de kritische kijk is zeker een pluspunt voor Zweden, naar de toekomst toe willen ze de group homes laten verdwijnen, zodat persoonlijke assistentie nog meer kan openbloeien en als enige begeleiding bestaat.

Wat er deze week nu nog te wachten staat is: een gesprek met onze begeleider (hopelijk krijgen we goede feedback over de paper die tot nu toe geschreven hebben) en hopen we na donderdag een 2e PASS te hebben op dit vak. Dus: thumps up allemaal! ;)

Hopelijk kunnen we jullie volgende week wat meer bloggen!

Met vriendelijke groeten,

jullie studentjes!