elke dag ging ik een meneer zijn paarden eten geven ze stonden wat verder in de straat hij vroeg of ik van paarden hield natuurlijk!!! tegen mijn mama zij hij dat hij me er wel één wou geven en staat in ninoven wij wonen in brakel mama heeft daar intrese in en we spreeken af er eens heen te gaan !!:-in een wei vol modder staat een heele groote ruin met zwarte mannen een kleine gevlekte schetlandpony en een heele dikke vettte d-pony met een buik tot aan de grond!! welke denkje ja die dikke merie met een slecht karakter en dan nog handen schuw en!!! niet berijdbaar en de naam beauty!!!
EEN WEEK NA MOEDER DAG IN 2008 KWAM IK UIT MIJN MAMA HAAR BUIK was dat wel goed??? zeker ik heb nu een super leven met al heel veel avonturtjes ( de haflinger mina in mijn 2de thuis en mijn liefje momo waar ik nu met mijn mama op een grote wei staa ) ......
Na een lange wandeling komen we waar mina staaat we blijven er 8 maande van beg in september tot eind april . op een winterege maandag is mina gestorven haar baasje leen vond haar bij de pony s in de stal
mina een lieve mooie pony ze kreeg een prachtig leven; ze kreeg veel vriendjes en die missen haar nu nog we trueren allemaal en zullen ze nooit vergeten ze blijft in ons hooft en in ons hart net zoals alle katten die gestorven zijn. het leven is vaak niet eerlijk denkt men maar wat men denkt is dat wel waar??? het kan wel zijn maar ook niet .... wie weet is het zo beter .?... niet voor ons maar voor haar vast wel nooit meer moeten werken en..... vooraltijd eeuwige rust