Zaterdagochtend. Dan zondagochtend. Maandagochtend. En dan zal het dinsdagochtend zijn.
Zal die dag nog veel te moe opstaan rond 05.45 uur, naar de keuken afzakken om het Senseo-knopje te vinden (wij hebben de gewoonte alles de avond voordien al klaar te zetten, zodat 's morgensvroeg slechts op het aan-knopje moet gedrukt worden; je hoeft er nauwelijks je ogen voor te openen). Poezen eten geven. Senseo drinken... en dan komt het, dan mag ik dus niets meer "consumeren"!! Ondertussen word ik wellicht licht depressief en onrustig over het lot der westerse mens: werken, werken, werken! Opnieuw, na 30 dagen vakantie.
Ik zal moeten ontbijten (krokante muesli met rozijnen en volle yoghurt). Mezelf op tijd naar de badkamer sturen om toonbaar het voordeurgat door te lopen. De voettocht naar het station neemt ca. 15 minuten in beslag. Die lastige tocht (ze is lastig want 10 keer per week dezelfde) werd gecompenseerd door... een sigaret. Wat nu? Wat nu? Muziek op de oren? Maar 's morgens om half 7? Help!
De treinrit: veertig veilige minuten. Afstappen in L. Weer 15 minuten wandelen naar het werk, 15 gevaarlijke minuten. Welke compensatie? En wat als het werk mij de strot uitkomt, de chef, de collega's en ik enkele minuutjes wil kunnen ontsnappen? Op de wc-pot gaan zitten?
Ik mag natuurlijk die ochtend mijn eerste pleister niet vergeten! Hopelijk word ik niet ziek!
Schrik, paniek, hoge berg, ...
Wat valt er nog meer te zeggen? De voordelen, ah, de voordelen. Zal beter kunnen ademen (wellicht het snelst merkbare effect).
- Dag mevrouw, ik zou willen stoppen met roken en ik wil dat doen met nicotinepleisters.
De apothekeres, laaiend enthousiast, schiet naar achteren! begint in haar ladencollectie te rommelen! te neuzelen! te friemelen!, haalt er enkele collega's bij die mij van ver één voor één aankijken (!!) en met hetzelfde enthousiasme honderden laden open trekken... Uiteindelijk komt het witte leger achter de toonbank staan met één doosje van de stuff twv. 51 en een geharrewarde uitleg over "bijna uitverkocht!", "mensen die lange vliegreizen maken!" en "hoe lang rookt u al?".
Een qua leeftijd tamelijk vergevorderde dame die ook in de apothekerswinkel staat spreekt me aan: - Mààne vènt is oewk gestopt me' roewken met die plàkkers! En hij heeft miejr às vèftig joar gepaft! En da ierste doewzeke betoalt de ziekenkàs ielemoal terug!
Fijn! Het apotheekafschriftje hangt op de frigo, klaar om noar de ziekenkàs op te sturen. Dankzij de ziekenkàs liep ik blij terug naar huis, enthousiàst uitgewuifd door het witte leger dat mij volmondig véél succes wenste.
Slik. Dinsdag is het aan mij.
Vanmorgen les 10 gelopen in het fabuleuze Stadspark van A. Ademnood! Ademnood! De meeste voorgaande lessen waren makkelijker. Ik dacht: het ligt aan de lucht. Inderdaad: de website van het KMI liet weten dat de RV meer dan 85% bedroeg. Ha! Ik kan daar niet tegen. Thuisgekomen, eerste sigaret opgestoken (alleen wanneer er wordt gelopen kan die worden uitgesteld), krantjes gelezen, sandwichkes gegeten, ik ga deze vakantie ZO HARD MISSEN!!!
komende dinsdag 16 augustus, zijnde de eerste werkdag na één maand zomervakantie, de middelvinger te heffen naar het pakje Belgam 21, de aansteker (den briquet), de asbak.
De waaroms zijn:
- plotse sportmicrobe - protesterend gebit - toeë kop - de keuken pas wit geschilderd - geld
Voordelen:
- zal beter kunnen rennen in het stadspark (start-to-run les 10 ondertussen) - zal sneller kunnen rennen in het stadspark - zal na de 5, de 10, ook de 20 km kunnen rennen in het stadspark en elders - zal beter kunnen zwemmen (bv. 1 km in één keer ipv. blokjes van 4 lengtes) - zal niet meer zo stinken - zal zich beter voelen (vermoed ik) - zal minder geld verbrassen
