BERICHT AAN IEDEREEN DIE DIT LEEST: BEDANKT VOOR ALLES ALLEMAAL!!!!
Evaluatie revalidatie Pellenberg
Mijn revalidatie op de voet volgen!
26-01-2010
Dag 35
Het weekend is gedaan en de niewe werkweek is weer (zoals voor iedereen) begonnen. Vandaag hebben we nieuwe stagiaires 'gekregen'. Het is wel een beetje wennen in het begin, maar dat lukt wel.
Ik heb vandaag (zoals elke werkdag in de week) kiné, positionering (tiltingtafel,ruglig, buiklig,...) en school gehad.
Zoals bijna elke nacht (tot nu toe) heb ik last (drukplekken) van mijn apparaten. Ik begin het stilaan beu te worden, want dan moeten je apparaten afgegeven worden om bij te stellen, en je vindt nooit een gunstig moment om ze af te geven. Maar de verpleegster zegt dat ik niet de enige ben bij wie het zo lang duurt vooraleer de apparaten helemaal in orde zijn. Afwachten dus...
Voor de rest gaat alles goed! De revalidatie verloopt geweldig goed, dus op dat gebied mag ik niet klagen.
Vlak voor ik naar Pellenberg vertrek, heb ik nog even een momentje gevonden om mijn picasa album te vervolledigen. Met de laptop van Pellenberg gaat dit niet, dus kan het alleen in het weekend thuis doen.
Op de bijgekomen foto's zie je:
- Mijn bezigheden thuis tijdens het weekend (muziek spelen, een 4-uurtje eten, gezelschapsspelletjes spelen EN AARDAPPELEN SCHILLEN ); -Vrienden die op bezoek komen; - Het laatste ambulancetransport van maandag 18/01.
Vandaag heb ik uitgeslapen. Toen ik wakker werd, kreeg ik een feestelijk ontbijt! Ik heb vandaag een beetje voor school gewerkt, veel plat gelegen, even in de rolstoel gezeten en muziek gespeeld!
Ik ga thuis nog avondeten, en daarna ga ik terug naar Pellenberg om aan de volgende revalidatieweek te beginnen.
We zijn nu (alles bij elkaar geteld) al 1 maand ver! En we beginnen vanaf morgen aan de 2e maand. Zo gaan de weken en maanden vooruit...
Vandaag is een tante heel de dag hier geweest omdat mijn ouders weg moesten, en ik nog niet alleen mag blijven... Het was heel fijn met mijn tante hier!
Toen mijn tante weg was, heb ik nog een beetje voor school gewerkt.
's Avonds heb ik (net als gisterenavond) muziek gespeeld! Het is geweldig om weer muziek te kunnen spelen!
Morgenavond moet ik al terug naar Pellenberg.. Maar eerst nog genieten van morgen, mijn laatste weekenddag!
EINDELIJK!! vandaag mag ik in weekend gaan! Ik moest deze voormiddag nog een uurtje in de tiltingtafel staan, een uurtje naar de kiné en een uurtje naar school. Nu ben ik op mijn kamer aan het rusten, ik heb net gedaan met eten en ben aan het wachten tot ze mij komen halen om 13 uur om naar de kiné te gaan. Ik heb dan nog een uurtje kiné, ik moet nog een uurtje in de tiltingtafel staan, en daarna om 15 uur komt mama mij halen om aan mijn eerste weekend te beginnen! Ik kijk er echt naar uit! Ik mag eindelijk terug muziek spelen (wat ik als eerste ga doen als ik thuis ben) en voor de rest heb ik geen plannen dit weekend. Ik laat het weekend gewoon op mij afkomen en ik ga ervan genieten!
Vandaag had ik zoals gewoonlijk school en kiné. Tijdens de kiné heb tussen baren gestapt, en heb ik ook 'gewone' oefeningen moeten doen. Ik moest vandaag ook 2 uur (niet na elkaar) rechtstaan: je ligt dan op een speciale kinétafel waarop de je dan wordt vastgemaakt. Daarna zetten ze de tafel +/- 180° recht zodat het lijkt alsof je recht staat!
Nu moet ik nog een uur op mijn rug liggen, dan moet ik gaan eten, en dan is het gedaan voor vandaag!
Vandaag was het een gewone revalidatiedag. Het leuke aan de gewone revalidatiedagen is dat je wel elke dag iets nieuws bereikt. Vandaag was dat niet anders. Ik heb bij de kiné al eens een keertje gelopen. (wel tussen 2 baren en met de nodige steun, coördinatie, apparaten en hulp) Het geeft een geweldig gevoel om nu eindelijk terug eens recht te kunnen staan en te bewegen na dat ik een maand heb platgelegen! Ik begin het hier al meer en meer gewoon te worden en begin hier ook al wel iedereen van mijn afdeling te kennen. Het gaat hier zeer goed!
Vandaag is het dan ECHT begonnen. Vanmorgen moest ik naar de kiné, daarna moest ik naar school en daarna moest ik naar CTO om mijn nieuwe apparaten te passen. Toen ik daarvan terug kwam, was het al 12 uur en dus tijd om middag te eten. Daarna moest ik op mijn kamer op mijn buik en op mijn rug gaan liggen (onderdeel van revalidatieprogramma), en daarna nog even naar de kiné, en toen was het al 17 uur, al de activiteiten zijn dus al gedaan voor vandaag! Ik moest ook nog röntgenfoto's laten maken zodat de artsen kunnen zien of alles goed aan het genezen is. De dokter komt dan straks langs om die foto's te bespreken. Normaal gezien zou ik binnenkort beginnen met letterlijk en figuurlijk op mijn eigen benen te gaan staan! En daarna gaat alles letterlijk en figuurlijk stapje voor stapje vooruit!
Ik ben blij dat het zo goed gaat, en ben benieuwd hoe het is om op een (voor mij) totaal nieuwe manier te kunnen lopen.
Ik heb nu ondertussen ook al de dokter op bezoek gehad, en die zei dat alles zeer goed ging en dat ik al met de auto vervoerd kan worden, en dat ik terug muziek mag beginnen spelen! Niets dan goed nieuws dus!
Vandaag is het eindelijk zo ver! De revalidatie van the big change gaat beginnen ! Deze morgen zou de ambulance mij om 9u ophalen om naar Pellenberg te gaan, maar ze zijn mij pas komen halen om 10.20u. Nu lig ik hier op mijn kamer, de verpleging en kiné zijn al gekomen om wat uitleg te geven, en deze namiddag gaat de revalidatie beginnen! Ik zie alles volledig zitten!
Als het revalidatieschema goed gevolgd kan worden, zou ik vrijdag al om 15u naar huis mogen om aan het weekend te beginnen!
Allez, nu is er toch al iets meer gebeurd dan deze voormiddag.
Nadat ik (samen met mijn tante die daarstraks bij mij was) het vorige bericht gepost heb, ben ik gaan eten. Daarna had ik een uurtje rust. (zie weekplanning)
Daarna is een leerkracht mij komen halen voor de eerste kennismaking met de ziekenhuisschool. Ik kende blijkbaar nog heel wat leerkrachten van toen in 2002. De leerkrachten waren verbaasd om mij terug te zien.
Na het uurtje les, moest ik naar de kiné. Daar was het ook eerst 'kennismaking' omdat ze nog niet zoveel kunnen doen, maar vanaf vandaag hebben ze mij toch in een rolstoel gezet. Nu ben ik (tot mijn grote vreugde) al iets mobieler.
Ik vind het allemaal wel nog een beetje raar Ik moet nog aan de situatie wennen, maar dat zal stilaan ook wel lukken zeker.... Ik ben in elk geval zeer blij dat ik eindelijk met de revalidatie ben kunnen starten!
Vandaag heb ik mijn laatste dag thuis doorgebracht.... Ik heb uitgeslapen, ik heb voor de laatste keer mijn Pellenbergse verplichtingen vervuld, en nog zo een paar van die dingen die vandaag beëindigd zijn.
Er is ook nog bezoek geweest en ik heb mijn zak al gemaakt om MORGEN mee te nemen naar Pellenberg. Ik kijk er naar uit. Om 9 uur staat de ambulance morgenvroeg voor mijn deur om mij mee te nemen naar Pellenberg, daar moet ik om 10 uur zijn en dan begint de revalidatie. Ik ben benieuwd wat ik morgen op de blog zal kunnen zetten, maar voorlopig weten jullie evenveel over de revalidatie als ik: NIETS/ NIET VEEL
Alles gaat nu tijdelijk naar het einde toe: de lessen aan huis zijn gedaan, de kiné is vandaag voor de laatste keer aan huis geweest, de verpleegster komt nog tot zondag mijn daaglijkse spuit zetten, maar dan is dat ook al gedaan (misschien moet dit nog in Pellenberg, maar voor het WGK zit het werk er hier thuis dan op)
Vandaag is er nog bezoek geweest, heb ik al mijn Pellenbergse verplichtingen gedaan en heb ik nog genoten van het weekend, maar de verveling begint toch wel toe te slaan.... Ik zou doodgraag terug muziek willen spelen, maar ik ga het advies van de dokters afwachten, ik zou doodgraag al eens op de rand van mijn bed zitten of eens heel even (met steun) op mijn benen staan. Maar ik zal nog maar een dag geduld uitoefenen en niets forceren.
Dus ik POPEL om terug naar Pellenberg te gaan. Het zijn ondertussen nog maar 2 dagen!
Vandaag was ik dus de laatste hele weekdag thuis... De kiné is geweest, de verpleegster is geweest, en er is bezoek geweest. Maar voor de rest is er niets speciaals gebeurd.
Vandaag heb ik (zoals gewoonlijk) mijn spuitje en mijn kiné gekregen. Tegen de middag stond mijn hele klas voor de deur (picasa webalbum). Het was heel fijn om iedereen terug te zien! Daarna heb ik ook nog Duitse les gehad.
Voor de rest: alles gaat goed; nog 4 dagen vooraleer ik naar Pellenberg kan!
Vandaag was het een gewone revalidatiedag. De verpleegster en de kiné zijn gekomen, maar voor de rest niets speciaals. Over 1 week zit ik nu al terug in Pellenberg, ik kijk er naar uit!
Vandaag was het een rustige dag. We hebben genoten van het weekend! Er is bezoek geweest en de kiné is vandaag een half uurtje gekomen, en ik heb toen mogen rechtzitten op de rand van mijn bed. Een hele belevenis als je al bijna 3 weken stil ligt en alleen met je hoofdeinde recht kan zitten. Maar het ging goed, ik was niet duizelig, en heb ervan genoten!
Nu nog een weekje thuis zitten (wachten) en dan aan de revaliatie beginnen!
Vandaag een gewone dag. MAAR!!!!! Toch een kleine evolutie! In de namiddag is er een goede kennis van ons op bezoek gekomen die verpleegster is in Pellenberg, en die zag mij m'n daaglijkse oefeningen doen met de plakkers nog op mijn benen, en ze vroeg of deze niet te hard tegen trokken. Ik zei van wel, en ze stelde toen voor om ze eraf te halen! De plakkers eraf halen ging nog, maar toen ze de knoopjes van de draadjes moest losmaken, was ik blij dat ze dit vandaag gedaan heeft, en dat ik niet nog een week moest wachten tot in pellenberg (wat normaal gezien de bedoeling was), want ze waren er moeilijk uit te halen... De verpleegster van het Wit-Gele Kruis heeft vandaag ook mijn haren gewassen. (foto's van dit alles komen nog op mijn picasa album)
Voor de rest heb ik al wat voor school gewerkt (er waren wat leerkrachten die al wat werk gegeven hadden), zo had ik eens iets deftigs om handen. Anders verveelde ik mij toch maar....
Vandaag was het een gewone routinedag.... Ik heb niet zoveel meegemaakt. Moest je het echt willen weten, kijk dan eens naar de voorbije dagen, het is tot nu toe altijd hetzelfde...
);
Ik moet nog aan de situatie wennen, maar dat zal stilaan ook wel lukken zeker.... Ik ben in elk geval zeer blij dat ik eindelijk met de revalidatie ben kunnen starten!
