als je niet hebt gehoord van het busongeval in Zwitserland, heb je waarschijnlijk een hele week in een grot gewoond.

Allereerst wil ik sterke wensen aan alle vrienden en familie van de slachtoffers en ten tweede iedereen bedanken die deze mensen helpt.

Het ongeval had zo een grote impact op de wereld dat zelfs Amerika gechoqueerd was.

Vrijdag was het ook een nationale rouwdag met 1 minuut stilte.

Ik moet toegeven die dag heb toch maar extreem weinig gezegd, zo hard was ik aangegrepen door die ene minuut dat héél België muisstil was

Op mijn school had een jongen zijn oom verloren in de crash en hij was er helemaal kapot van.

Normaal gezien lacht die jongen altijd, het typen jongen dat altijd vrolijk lijkt en die dag was hij compleet gebroken.

Ik probeerde hem samen met zijn vrienden te troosten, ookal kende ik hem maar amper!

En als je dan wat rondkijkt zie je al de kinderen rond je heen hetzelfde doen, elkaar knuffelen en troosten en op dat moment heb ik weer geloof in de mensheid! Totdat ik een groepje jongens in de gaten kreeg... en die jongens leken het allemaal maar een grappige bedoeling te vinden, ze stonden daar maar een beetje te lachen terwijl er zoveel andere verdriet hadden. Op dat moment was het maar goed dat ik niks in mijn handen had want anders!!!!

Dus mensen aub als er nog eens iets erg gebeurt please wees een vriend en geen flauwe grappemaker!

Ookal lijkt een gebeurtenis onbelangrijk voor jou, misschien heeft een andere persoon wel een schouder nodig om op te huilen!

Een dapper persoon durft op iemand af te stappen om hem/haar te troosten, een bangerik blijft waar hij staat en maakt grapjes.

Kies wie jij wil zijn!

kisses,

Alice <3