Op maandagavond waren we alweer toe aan een nieuwe speeldag in de KBOV competitie. Na een zelftraktatie van de 36-koppige Young Ones-kern op zaterdagavond was het nog maar de vraag of het bij iedereen al terug fris in het hoofd zat om Salamander partij te geven. Andy D en Kenneth haakten geblesseerd af, Vollie had nog maïs in de oren en Bart zat met den thuiswacht, alles wel of niet gerelateerd aan de voorafgaande groepsactiviteit. Fred en Aiko werden opgevist uit het ‘bye-systeem’ die Luc halsstarrig en vol overgave blijft aanpassen … desnoods ieder half uur. Het vooruitzicht om tegen Salamander, voorlaatste in de stand, te mogen spelen wekte quasi evenveel belangstelling op als een speech van een voorzitter. Mogelijks had dit ook te maken met de moeilijke en stugge wedstrijden die we reeds achter de rug hadden tegen de mannen uit Lokeren. Coach Chris had dus de ravissante taak om te voorkomen dat het een slome en vervelende partij zou worden.

Met Matty, Sid, Steven, Dimi en Luc als starters werd duidelijk gekozen voor de snelle aanpak. Ideaal als je weet dat er aan de andere kant, met alle respect voor die man, een bijna zestiger rondliep. De eerste minuten zag hij, net als zijn volledige team, de bal werkelijk alle kanten uitvliegen.  De verdediging van Salamander werd via snelle passing danig op de korrel genomen maar echt uit verband spelen zat er net niet in. Dan maar blijven zoeken naar de vrijstaande man. Net als de voorbije weken was deze rol terug weggelegd voor Sid. Zijn rechtstreekse tegenstander verloor hem meermaals uit het oog en daar maakte Sid maar al te graag gebruik van om zijn secuur afstandsshot te demonsteren. Met zijn 8 punten in het eerste quarter had hij een beduidende rol in ons aanvalspatroon maar de voorsprong bleef desondanks helaas beperkt (17-15). Tegen alle verwachtingen in bleef de tegenstander zich vastbijten en met enkele knappe individuele acties bezorgde men toch een paar verwonderde blikken op onze bank.

Met een stevigere aanpak op defensief vlak ging Salamander iets vaker in de fout waardoor de bal hen meermaals vakkundig werd ontfutseld door de grijpklare handen van Sid, Fred, Stanny en Matty. Dat het daarbij niet altijd even koosjer aan toe ging kon je al raden. De refs lieten meermaals begaan maar zonder dat de integriteit van de partij ooit in het gedrang kwam. Het heeft ooit al anders geweest. De fast breaks volgenden elkaar in ijltempo op en waren een kolfje naar de hand van Sid en Fred. Typerend aan dit quarter was het scoreverloop. Als een geoliede machine, met weliswaar wat kilometers op de teller, scoorde Fred 2 korven, waarna Aiko 2 shots lukte. Fred nam daarna terug over en nette 2 driepunters, gevolgd door 2 heerlijke shots van Sid. Salamander kon enkel lijdzaam toezien hoe we eindelijk een kloofje bij elkaar hadden geshot. Aan de andere kant kon men daar enkel wat persoonlijke successen tegenoverstellen al moeten we durven toegeven dat de skyhook die Luc kreeg te verwerken door een bijna zestiger een dik applaus verdiende en specialist ter zake Stanny lijkbleek liet uitslaan. Of dit een extra stimulans is voor hem om er nog eens 10 jaar bij te doen laten we hier geheel ter zijde. Ruststand: 37-26

Zoals de traditie het wil werd het 3^de quarter eentje om vlug te vergeten. In de eerste 5 minuten van het quarter werd er amper gescoord. Solidair als ze waren liet ook Salamander het na om hun kansen te verzilveren en de kloof terug te verkleinen. Met enkele wissels bracht coach Chris daar gelukkig verandering in. Sid trof andermaal raak waarna Luc, Aiko, Steven en Dimi alsnog voor de broodnodige aanvallende steun zorgden en konden verhinderen dat Salamander helemaal terug in de wedstrijd kwam. Een bommetje van Aiko net voor het rustsignaal gaf ons nog wat extra ademruimte om de match in het 4^de quarter resoluut naar onze hand te zetten (53-38).

Een hoogstaande partij was het absoluut niet. Daarvoor lag het tempo bij momenten te laag en waren de vele balverliezen en gemiste doelpogingen een doorn in het oog. Deze, bij momenten, hilarische momenten konden makkelijk een aparte rubriek ‘bloopers’ in het Young Ones-jaaroverzicht vullen. Bij Salamander leidde het ook niet meteen tot een bron van inspiratie waardoor het geloof in een ommekeer ook helemaal naar de archieven kon verwezen worden. Met 2x Aiko en 1 x Steven succesvol vanachter de 6,75m lijn werd het aantal gelukte driepunters nog verdubbeld. Een genadeloze Sid zocht zijn geluk eerder van dichterbij en met nog eens 2 gelukte korven prijkte voor hem een mooie 20’er op het wedstrijdblad. Een poging om Stanny alsnog aan het scoren te krijgen werd helaas iets te laat ingezet. De eindwinst en dus ook een 7^de opeenvolgende overwinning werd in ons jubileumboek neergepend. Eindstand: 69-54 (C.T.)

Speelden: Matty 2, Stanny, Sid 20, Fred 12, Gert 1, Dimi 4, Luc 4, Steven 9 en Aiko 17.

6 driepunters