Me, myself and I (Libanon-UNIFIL) Op deze aarden bol gezet onder de naam Koenraad, op internet kennen ze me als The Gecko en op het werk noemen ze me Westie.Mee tot hiertoe? Ben NIET geslacht en toch mannelijk. Geboren: JA, en wel op 14 sep 1967 te Gent. Ik ben getrouwd en hebben een spookje Chloé ( die nu na enkele jaartjes meer uitgegroeid is tot een spook). (And of course our black devil Yorko is living also with us). Beroep: ja inderdaad... en wel als gemotiveerde beroepsmilitair... En neen heren journalisten en politici... jullie breken me niet. Hobby's: Ja, natuurlijk heb ik hobby's
Een morgen om te vergeten.... en wreed snel als het kan...
-Wil de nieuwe vlaggen van België, UN en Libanon ophangen en daar knapt het touw wel niet zeker... Heb den Andy van zijn werk moeten afhouden om me een handje te helpen om de vlaggemast neer te halen. -Ga met mijne fiets in leen om de post en breekt mijn pedaal af. -Eén van mijn belangrijke communicatiemiddelen weigert dienst -Mijn mailbox weigert nog open te gaan -Mijn SorT (da is om de straling te meten die men kan oplopen in operatiegebeid) heeft aan dat ie platte batt heeft... Hoe kan da nu... Ik heb hem amper twee maand geleden in ontvangst genomen -De airco in de kamer van de Kol weigert dienst en water alom in zijn kamer.
Tot hier mijn pech in de vroege morgen... Want we vertrekken met twee voertuigen naar Beiroet. Ik ga met de Maj naar Beiroet omdat hij op een receptie op de ambassade moet zijn... Ik heb vrij die avond. We gaan overnachten op hotel aangezien het te laat zal worden en we niet met één enkel voertuig verplaasing mogen bij nacht. Wally, Andy en de Lt gaan de nieuwe NCC oppikken... Hij landt vanavond. We zijn nog niet geheel weg of we merken dat de andere wagen platte band heeft... zal het dan nooit ophouden vandaag?
Ze beslissen de herstelling uit te voeren bij de lokale garage en wij rijden door.
Onderweg drie ongevallen gezien... Ik dacht al te zeggen zoals ze rijden dat het raar is geen ongevallen te zien. Drie dus... en gezien de trage snelheden liggen ze alle drie per toeval op hun dak
Aangekomen aan het hotel... de oprit van het hotel is al even chaotisch als de rest van het verkeer... Je moet oprijden, inchecken en dan op de hoofdweg in tegengestelde richting terug rijden om dan in de ondergrondse te kunnen parkeren Hier scheiden de wegen van de Maj en mezelf... Ik beslis af te spreken met de drie anderen die nog tijd hebben voor de Kol landt. Maar eerst even Beiroet op mijn eentje gaan verkennen. Ik neem de taxi... er is er geen momenteel. Dan maar met de VIP chauffeur van het hotel. 4x duurder dan de gewone taxi maar is een halfuur rijden in het doolhof van Beiroet dus de moeite om het toch te doen. Achteraan gezeten zie ik mijn leven voorbij flitsen. Rijden met één hand, gsm aan zijn oor, draaien, klaxoneren, remmen, lichtjes aanrijden, voertuigen uit verkeerde richtingen op je zien afkomen, met 6 auto's naast elkaar in een straat waar je denkt dat je er maar met twee door kan... Ben toch heelhuids aangekomen.
Na ongeveer een uurke te hebben rondgewandeld is het tijd om met de anderen af te spreken. Ze waren naar de Taxfree in de haven gegaan en zouden dan naar me toe komen. Ze hebben 3X rond het martelarenplein gereden en me dus 3x gepasseerd zonder dat de één de ander opmerkte. Winkelcentrum gaan bezoeken... Amai nie... een gouden raad... neem jullie vrouwen NIET mee naar het centrum van Beiroet... Of jullie mogen 4X 6maand hier blijven om de rekening te kunnen betalen. lol. Alle grote merken zijn er... We zijn een paar uurwerken gaan bekijken... Eentje koste maar 27.000.. maar ze hadden ook het standaardmodelletjeuuuuu. Da was wa minder in prijs... maar ik moest het niet horen hoeveel We zijn dan nog een paar gebouwen gaan bekijken...
Samen nog gaan eten bij de Italiaan aan gastronomisch prijsje en dan brachten ze me terug naar het hotel... Was eigenlijk nog niet moe en wou nog iets drinken in de bar... Als we zowiezo zijn waarom niet hé Ik vroeg een Whisky... al zolang geleden zeg . Vroeg hoeveel ik moest en keek hoe hij mijn 13$ in zijn kassa stak Ik genoot er dubbel zo lang van en toen hij vroeg of ik nog eentje wou bedankte ik vriendelijk en weg was ik...
Vandaag Tibnin dag... Samen met de Lt in zijne pickup. Ikke beetje misselijk onderweg Na een uurke in Tibnin was ik er al terug door... Vanavond mee uitgenodigd om iets te gaan eten met de Officieren. drie franse kol (waarvan een Dr) een Cdt en een Kapt vergezellen ons (De Maj, Lt en ikke dus) Het is een gezellig onderonsje en er wordt enorm veel gelachen. Goed gegeten op zijn Libanees... een tafel vol met lekkernijen dus. Tussendoor leren water pijpen Dr vertelde me dat de waterpijp nog ongezonder is dan een gewone sigaret... staat makkelijk een half pakje tot een pakje tegenover 1waterpijp... Zegt genoeg zeker. Maar bijne iedereen rookte ervan aan tafel. De elektriciteit valt regelmatig uit, wat een gewoonte begint te worden wanneer in Libanese middens. Bijna iedereen heeft een electrogene groep staan in geval van. Iedereen betaald zijn deel en op dat moment zegt de Kol Dr dat het een traditie is bij de franse marine dat wanneer een ondergeschikte mee uitgenodigd wordt hij niet betaald. En iedereen was direct akkoord... Ook ik
Weer een warme dag in het vooruitzicht. Temperaturen zijn vanaf 's morgens al redelijk hoog.
Drukke dag vandaag. Terwijl ik de interne zaken in de office regel wacht ik op de kuisvrouw. Deze keer is ze toch op tijd. Werk genoeg voor haar aangezien de badkamer voor de nieuwe ncc af is en er redelijk wat stof en vuil ligt. Nieuwe manier gezien om te kuisen. Je opent de douchecabine, neemt de sproeier en hupla... muren, plafond venster wasbak en wc... en natuurlijk ook de vloer worden afgespoeld. Ondertussen gezien dat, nu er water loopt, de douchebak afloopt naar de verkeerde kant. Gelukkig zie ik in de namiddag de verantwoordelijke. Nog geen uur later komen Libanese werkers de zaak weer uitbreken. (Met dank aan de kuisvrouw voor het geleverde werk deze morgen) Blijkt dat ze het wisten en daarenboven de douchebak voorzien was van regelbare poten onderaan... begrijp die mannen toch niet. Ik moet ondertussen de herstelde pc van de NCC gaan afhalen en wil met de jeep wegrijden... staat er een electrisch golfwagentje van de werknemers ervoor. Ik vraag hen het karretje weg te nemen of me ermee te laten rijden. Ik dus door Naqoura met de golfkar... Een witte flits met een beige vlek erop voor de insiders Tussendoor zijn de koks uit Tibnin aangekomen om op de Farewell receptie van de twee stafofficieren te helpen. Belegde broodjes en warme hapjes zullen worden gegeven. Dit alles gaat door op een mooie locatie van de Irisch pub. En ja... Ieren zwaaien daar de plak. Er is veel volk aanwezig. Zelf de franse tweesterren generaal X. de Woillemont. Om 00:30 beslis ik het licht uit te doen en in mijn bed te kruipen
Deze morgen wil ik mijn mail nog eens doorlopen ... geen internet op de kamer... Schijnt da je moe betalen indien je dit wil en den deze had da wel nie vergeten maar aangezien je met twee moet zijn om buiten te kunnen en da nie lukte werden we afgesloten... Na betaling is het terug in orde gekomen.
Vanavond voetbal ... Irich pub doet speciaal zijn deuren open om iedereen toe te laten de match te volgen. Wij beslissen eerst een hapje te gaan eten vooraleer te kijken.. Food was good and the match excelent. Had a nice evening.
Vandaag effe naar Tibnin LMV gaan omwisselen en hopen dat ze in de dagen die komen het probleem airco opgelost krijgen... Begint warm te worden... vervang LMV... amai da beest is afgeleefd... alles die binnenin een beetje op luxe lijkt is zowat afgebroken. De zetels zijn precies gegoten uit beton... lol... We zijn in ieder geval heelhuids terug in Naqoura aangekomen.
Benodigdheden: militaire kledij, bottines, een pet, water, een rugzak met min 10kg bagage (ik haal nooit iets uit mijn rugzak dus was het 17,4kg ), goede moed, uitgerust zijn.
Zo is mijn dag eigenlijk begonnen. Wally en ik hebben ons ingeschreven om de "Dancon March" te doen. Is een parcour van 20km hier in het kamp. De Denen zijn de uitvinders hiervan en alles is zeer goed georganiseerd. Alles is in het kader van UNIFIL en de samenwerking tussen de verschillende landen.Tweemaal dezelfde tour maar met "New Land" erbij zorgt dat er wel voor dat het zeker niet saai wordt. Na ons deel te hebben ZELF betaalt, met dank aan Bxl die dit niet in het kader van operationaliteit zien, zijn we erop los getrokken. De eerste tour gaat vrij vlot, afgezien van de 40°C die ons doen zweten dat het niet mooi meer is... spijtig genoeg moet Wally het opgeven na tour één... Zijn energiepeil was zero point zero nadat hij boven in New Land is aangekomen. Het is een stijle helling van 45° en ongeveer 250meter lang. (eerste deel toch). Hij was de dagen ervoor ziek geweest en dit was er teveel aan. Nog samen tot beneden gegaan en dan alleen verder. Zo te zien was ik bij de laatsten, temeer het gros om 08uur is vertrokken en wij maar om 09:20uur. De laatste tour dus alleen, oortjes in en muziek luid genoeg om tandje bij te kunnen steken. Alles gaat vrij vlot... dan kom ik terug aan de helling... nog nooit zo snel mijn benen voelen leeglopen. Ik heb toch al redelijk wat marsen gedaan, weet hoe ik me moet houden enz... maar dit nog nooit. De zon brand gewoon door alles heen, de steile helling heeft geen zuchtje wind en er is nergens schaduw. Ik zag echt zwarte sneeuw. Ik kreeg mijn benen gewoon niet vooruit en moest steeds stukken van 5meter doen en rusten. Ben op sleeptouw genomen door Deacon, een Deen die ik al een paar keer was tegengekomen vandaag. Samen zijn we boven geraakt. Was niet ver van het punt om op te geven deze keer. Eens boven nog een majoor uit Qatar meegenomen. Hij vloekte op de persoon die het parcour had uitgestipelt en zei dat ze in zijn land daarvoor het doodvonnis zouden uitspreken. (Alles is vlak bij hen lol) De rest ging vlot nu.. alleen nog dalende en vlakke stukken. Aan de aankomst worden onze rugzakken nog eens gewogen. Die van mij 18,2kg... Niet moeilijk... Hij is doorweekt van het zweet en ben zeker liters verloren terwijl ik onderweg toch meer dan 6liter heb gedronken. Er was dan ook geen enkel plekje van mijn kledij die niet doorweekt was. Voelde zelf het zweet langs mijn benen in mijn kousen lopen. We hebben het alle drie gehaald. Thank's guy's...
zal het dan nooit ophouden vandaag? 
. Vroeg hoeveel ik moest en keek hoe hij mijn 13$ in zijn kassa stak 
geen internet op de kamer...
Benodigdheden:
