Thailand

Inhoud blog

	Rush hour

	Goddelijke architectuur op Chopstick Hill
	Luizen pluizen
	No taxi!

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Thailand

09-09-2014

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Rush hour

Wat verwacht werd een rustige doorreisdag van om en bij de acht uur te worden, draaide uit op een helse strijd tegen de tijd en vooral: met de vermoeidheid.

De plaatselijke spoorwegen leken ons een Westerse behandeling te willen geven door meteen veertig minuten vertraging in te lassen. Het verdere verhaal kan u zich wel indenken. Na een treinrit van een goede vijf uur, die ons een prachtige blik bood op het leefmilieu van voornamelijk de armere bevolking en ons kennis liet maken met een vijfhonderd kilometer lange geordende "jungle", werden we in Surat Thani overvallen door een taxichauffeur die ons bijna meesleurde in zijn haast. "Phuket?" "Yes!". Niet nadenken en gewoon gaan. Los de sporen over, om vervolgens onze bagage te zien verdwijnen op de laadbak van een pick up waarop we vervolgens zelf ook haastig opgeduwd werden. Tien minuten, meer hadden we niet om de minivan te halen die ons naar de grotere bus zou brengen waarmee we in Phuket zouden raken. Tien minuten voor vijftien kilometer in volle spits. Wat volgde was een rit op leven en dood waarbij we tegen honderd per uur tussen de andere chauffeurs door slalomden. Don't try this at home.

Tijd om aan het absurde rijgedrag van onze chauffeur te wennen hadden we niet. Amper acht minuten later werden onze koffers in een minivan gegooid om naar de bushalte te rijden. Een rit die amper twee minuten duurde: hier moet iedereen iets verdienen. We werden afgedropt in een soort wachtcafe, waar we een hele administratieve rompslomp moesten afronden. Voor elke bus, trein of boot waar je hier opstapt hebben ze je paspoort nodig, en laten ze je niet gaan zonder eerst te informeren vanwaar je komt, wat je plannen zijn en welk hotel je gaat nemen.

Hotel. Oeps. Gezien onze reisroute nog niet volledig vastlag of ligt, hadden we uiteraard ook nog geen hotels geboekt. We hadden er wel eentje in gedachten, maar daar onze planning danig uitgelopen was, zouden we daar vandaag niet meer raken. Gelukkig heeft elke Thai hier wel een restaurant, hotel, vervoersservice,... waarbij hij een centje kan meepikken als hij voldoende klanten kan doorverwijzen. Voor een keer besloten we daar dan maar gebruik van te maken.

Nog drie tussenstops en de nodige overstappen later, zijn we na veertien uur eindelijk in het ons opgesolverde hotel aangekomen. In het midden van Patong en op vijf minuten van het strand. Al lijkt het er op dat we van dat laatste geen gebruik zullen kunnen maken. Phuket kent momenteel een van zijn ergste regenseizoenen in jaren, met hevige regenval (momenteel lijkt de hemel gewoon mee naar beneden te komen) en plaatselijk "kleine" overstromingen. Hoe lang we hier net zullen blijven, zal de weerkaart ons de komende dagen uitwijzen.

Kortom: voor zij die veertien uur tijd en veertig euro op overschot te hebben, is deze trip al bij al een aanrader. Op geen enkele andere manier kom je op amper een dag tijd met zoveel facetten van de Thaise cultuur in aanraking.

En dan nu: Slaapwel!

Geef hier uw reactie door