"ik zal nog eens een aankondiging doen hoor!" zegt Bill. "die stomme journalisten!" "nu begrijp ik hoe het is om beroemd te zijn." antwoord ik.de lift gaat open op het tweede verdîep en daar staan heel veel papparazi te wachten. sommigen proberen binnen te gaan,maar Georg duwt ze weg met z'n sterke armen. Tom drukt snel op het knopje om de deur dicht te doen en we gaan nog een verdieping hoger. Als de deur open gaat staat Georg al klaar,maar het is niet nodig. er is hier nog niemand,maar we horen ze wel al van de trappen afkomen. vlug rennen we naar onze kamer,dus die van mij en liesa. de deur gaat dicht en ik doe het op slot. hijgend staan we naar de deur te kijken en luisteren aandachtig. we horen heel wat menden heen en weer rennen voorbij onze deur. ze kloppen en bonken tegen alle kamerdeuren en gasten klagen dat ze ermee moeten ophouden. zo blijven we een uur in de kamer te nietsen. na een tijdje horen we dat er al een paar zijn vertrokken,maar dat er toch nog gepraat en voetstappen op te merken is. "wat zullen we doen?" vraagt Tom uiteindelijk. "ik ga naar onze manager bellen." antwoordt Bill. hij neemt z'n gsm en belt. in het duits vertelt hij wat er is en vraagt om hulp. dan doet hij de telefoon uit. "ze komen ons zo helpen." zegt hij. dan komt hij naar mij en omhelst me. "sorry,ik geef je nog de kans om te denken hoe het verder moet tussen ons.ik zal niet kwaad zijn als je weggaat door al die media,maar kzal het wel enorm jammer vinden!!!" zegt hij tegen me. geschrokken kijk ik hem aan. "wat?!ik ga niet weg!!ik wil voor altijd bij je zijn!Ik hou van je,Bill!!het kan me niet schelen hoeveel keer we gaan moeten vluchten.zolang ik maar bij jou kan blijven." tranen komen in m'n ogen. "ssst,het is al goed.ik wil ook veel liever dat je bij mij blijft,maar ik wil niet dat je ongeluukig wordt!" "ik ben alleen maar gelukkig bij jou." hij lacht en geeft me een kus op m'n mond.weer wordt er gefloten. "wat?" roepen Bill en ik in koor en we lachen allemaal. plots horen we gebrul van uit de gang. "ze zijn er." zegt georg. opgelucht haal ik adem. dan gaat het mobieltje van Bill rinkelen. hij neemt op... "oké,we komen.bedankt hé!" zegt hij in het duits. hij doet z'n gsm uit en kijkt naar ons. "ze zijn weg,we kunnen naar buiten." gustav gaat als eerste uit de kamer en Bill en ik komen als laatsten waarbij ik de deur sluit. "wat gaan we doen?" vraag ik. "eten!" antwoordt Tom. "wééral?" vraagt liesa. "haha!dat is m'n broertje...altijd maar denken aan eten èn meiden!" dat laatste bedrukt Bill heel sterk. we lachen allemaal en Tom haalt z'n schouders op.ik kijk naar m'n horloge. "het is al 12uur!!" "kan,we zijn maar gaan eten rond 10uur." antwoordt gustav.ik schrik dat hij ook iets zegt in het nederlands. "kunnen jullie dan alle vier nederlands?" vraagt liesa. gustav en georg knikken. "en nog geen klein beetje!" zeg ik tegen de jongens,waaronder ook de tweeling. "je hebt gelijk,maar we willen het zo geheim mogelijk houden.voor de fans,die dan meer brieven zullen schrijven naar ons." geeft Bill toe. "gaan we nu eten?" klaagt Tom. "jaja!maar waar dan?" vraagt zijn broer. "Mc Donalds?" stel ik voor. er klinkt positief gemompel. "mij goed,zolang ik maar kan eten!" zegt Tom. "ik zal de manager verwittigen om een paar bodygards in onze buurt te houden." zegt bill en belt weer eens.ik neem liesa even appart. "wat is er?" vraagt ze meteen. "ik denk dat ik even gek word!" antwoord ik. "waarom?" "omdat het allemaal zo snel gaat.gisteren nog een grote fan van Bill,die blijft dromen en fantaseren en dan opeens zijn vriendinnetje wordt!ik krijg m'n eerste kus van een beroemde zanger,terwijl ik dat allemaal niet verwachtte!dat is om gek van te worden!!" "ik heb daar niet zo'n problemen mee,maar ik begrijp je verwarde gevoelens." ik zucht. "komen jullie nog?" roept Tom. buiten staat een busje die ons naar het centrum brengt...dzzr stappen we uit en zoeken de mcdonalds op.we worden nagestaart en veel mensen,vooral meisjes,wijzen naar ons.ik zie op velen de jalozie op hun gezichten. "trek het je niet aan." zegt Bill tegen me. binnen zoeken we een tafel voor ons zessen.gustav en georg gaan achter ons eten.terwijl we wachten gaat liesa op tom z'n schoot zitten.ik neem m'n gsm en sms naar mama: "alles goed hier!de jongens van TH al ontmoet in hotel zelf.nu met hun naar de mcdonalds!groetjes...sharon" hetzelfde zend ik naar laurien,maar ik vertel haar over me "eerste kus". ik krijg meteen een bericht van haar: "waw!meen je dat?als dat zo is,veel succes en proficiat!zo niet,blijf maar dromen en maak het nog leuk vanavond op het concert en bij de ontmoeting!" ik lach en sms dat het dus wel waar is.later krijg ik een sms van mama: "jaja!en ik moet dat geloven?alvast smakelijk!" weer bevestig ik de waarheid. "naar wie zond je?" vraagt Bill. "me moeder en vriendin." "achzo" Gustav en Georg komen af met de platen...Tom pakt snel zijn maaltijd en eet het op. (niet in 1 keer!) "Hmm,dat smaakt ook nog eens." zeg ik. de anderen knikken goedkeurend met hun mond volgepropt.als alles op is praten we nog wat. ik over school en mijn kunstvakken,liesa over haar speciale vakken en de jongens over hun schoolherinneringen. we lachen om sommige gebeurtenissen van gustav. dan slenteren we rond in de stad. liesa koopt een rokje op aanraden van tom. we vinden een Gothic-winkel en daar pas ik het één na het ander,maar het is te duur. we gaan dan maar weer naar buiten. ik had zo'n mooie jurk gezien in het zwart en bordeau fluweel. Bill vond het ook mooi. een beetje teleurgesteld loop ik naast hem. hij houdt m'n hand vast. ik leun met mijn hoofd tegen zijn schouder. zo lopen we de hele tijd tot aan het busje. die brengt ons terug naar het hotel... onderweg gebeurt er iets......
