|
's Zondags ga ik al eens met ons ma naar't stad. Wij hebben zowat onze vaste toer.
Rond en in de Hoogstraat wat gaan winkelen en terrassen, aan de voetgangerstunnel over de rommelmarkt kuieren en daar ook een pita gaan eten.
We gingen op een terras op een binnenkoer van een taverne iets drinken. Ik bestelde een Rodenbach met grenadine.
"Dat hebben wij niet", zei de garçon."Allee" repliceerde ik,"der moeten toch nog mensen zijn die dat wensen"?
"Ik mag dat niet van mijn baas. Het is hier een taverne dat gespecialiseerd is in verschillende bieren. Mijn baas vindt...."
"Dat ge dat bier dan verkracht zeker"? antwoordde ik. "Juist, als ge wilt kan ik er een klontje indoen om het wat zoeter
te maken". "Nee, laat maar,ik versta dat ; orders van de baas hé".
Daarvoor was ik schoenen gaan kopen en ik wou het nieuwe paar direct inlopen.
"Steek alleen maar mijn schoenen in het zakje, die schoendoos moogt ge houden".
"Nee, ik mag dat niet van mijn baas, ik moet die dozen meegeven; alles wordt hier ook geregistreerd op camera".
"O.k, daar kunt u ook niets aan doen".( Waarschijnlijk heeft hij een klein achterkamertje waar al die verkochte dozen van
tientallen klanten niet in geraken of anders ... gaat hij niet graag naar't containerpark met z'n oud papier)!
Voor we in de metro stappen doen we nog een laatste terraske. Eerst werden we bediend door een garçon.
Die legde de rekening bij onze bestelling; bij de tweede bestelling werden we bediend door een serveuse die het ticket
naast dat van de vorige garçon legde. Ineens vroeg die om direct af te rekenen.
"Hoe, wordt dat niet samengeteld"? "Nee, wij moeten direct afrekenen van onze baas."
Konden wij natuurlijk die twee rekeningen direct apart betalen en ging de serveuse het regelen met haar collega.
Dat was dus 3 keer op een paar uur tijd van "Ik moet dat zo van mijn baas".
Ik vraag mezelf af hoeveel keer die dat zinneke moeten herhalen op een dag?
06-08-2013 om 11:22
geschreven door tetterjo 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
