Donderdag zijn we naar Promosa Clinic geweest, hetzelfde
hospitaal als dinsdag, maar vandaag was het babydag, ze plannen op donderdag vooral de kindjes die
inspuitingen moeten krijgen ter preventie van allerlei kinderziekten, ook om ze
gewoon te wegen en te kijken of ze nog goed meevolgen met hun curve. Het was
een heel leerrijke dag. Eigenlijk zijn de verpleegsters hier zoals dokters ze
zien de kinderen zelf en sturen ze weer weg zonder dat er een dokter bij te pas
komt, dus ook een zeer grote verantwoordelijkheid. Zo mochten wij ook bij
verschillende kindjes een diagnose stellen of kijken wat er minder goed of zeer
goed was, de mama helpen met de borstvoeding, medicatie toedienen ter preventie
van allerlei ziekten, met de stethoscoop de longen van de kindjes beluisteren,
Het was een zeer leerrijke dag en natuurlijk ook weer super lieve en schattige
kindjes. Vrijdag hebben we ook aan onze bachelorproef gewerkt.
Zaterdag zijn we weer naar de communities geweest. Het is
ongelooflijk hoe die kindjes ons herkennen en naar ons komen toegelopen. Dit is
enorm fijn. Vandaag hebben we vooral gewerkt rond hygiëne, zo werden we in
groepjes verdeeld om vuil op te ruimen en zo ook in juiste zakken te steken. Iedereen
kreeg dan een handschoen en dan begonnen we eraan, het was heel leuk om samen
met de kinderen en volwassenen te helpen om op te ruimen. We hebben heel wat
kilos vuil verzet maar toch is dit nog lang niet alles het is daar natuurlijk
wel heel vuil en spijtig dat ze het vroeger zo verwaarloosd hebben maar toch is
dit alweer een lichtpuntje voor iedereen. In ruil voor het harde werk kregen ze
dan kledij dat ze zelf mochten kiezen. Ik had zelf ook kledij mee gekregen uit
België van de zusters in Rumst, zij maken deze kleren zelf en het is echt
ongelooflijk mooi en schattig. Wanneer we de kleren uit deelde waren de
kinderen zo gelukkig ze wilden zo graag met hun nieuwe kleren op de foto J. Dit was heel leuk om
te zien. Ook had een firma van hier 50 paar schoenen geschonken aan deze
community daar waren ze ook heel blij mee. Want er ligt vaak glas op de grond en
veel van de kindjes lopen op hun blote voetjes. Natuurlijk hadden we ook weer
drank en appels bij daar zijn ze ook altijd zeer blij mee. Na deze geslaagde
dag was het weer tijd om afscheid te nemen. Ik en Shana hadden het hier toch
even moeilijk mee, hoe vaker je hier komt hoe beter de kinderen je kennen en
ook hoe meer ze je aan je gaan hechten. Ze huilen vaak als we vertrekken en dit
vinden wij echt heel erg. We kijken al weer uit naar volgende week zaterdag. We
missen ze echt elke dag!
Vandaag zijn we eens lekker gaan genieten aan het zwembad en
daarna nog wat aan onze bachelorproef gewerkt. Vandaag was het 38 graden! Groetjes, Shana en Tessa
Maandag hebben we echt heel veel meegemaakt. Wij zijn s
morgens vertrokken om 09:00u aan de school voor verpleegkunde. We mochten meerijden met
Ingrid. Zij gaat elke maandag haar studenten bezoeken in 'het klerksdorp hospital', dus we waren heel blij dat we
vandaag mee mochten. Wanneer we daar aangekomen waren, hebben we direct een
rondleiding gekregen van een plaatselijke student. We hebben wel heel veel
shockerende dingen meegemaakt. Zo was er een vrouw die bevallen was van een dood
kindje. Het feit dat er een dood kind geboren was shockeerde ons niet zo erg, maar
wel de manier waarop hiermee werd omgegaan. Het kindje was gewoon ingewikkeld in
een soort folie met hier rond een doek. Het kindje werd gewoon op het
dichtstbijzijnde tafeltje gelegd. We vonden dit ethisch niet erg correct. Ook
werd in de nabijheid van de moeder heel grof gepraat over het dode kindje.
Voor ons was dit echt heel shockerend. Want bij ons in België wordt een dood
geboren babytje mooi gewassen, en mooie kleedjes aangedaan. En hierna mag de
mama het dan nog vasthouden. Hier moest het kindje direct naar het mortuarium
worden gebracht, en kon de mama alleen maar daar haar kindje terug zien. Ook de
mamas gaan hier heel anders om met een dood geboren babytje. Ze uiten geen
gevoelens, bij ons kwam het zelfs over het ze het normaal vonden.
Hierna mochten we mee gaan kijken naar een keizersnede. Eerst werd een groot
probleem gemaakt dat we mee kwamen kijken, omdat ze niet wisten van waar wij
ineens kwamen. Ze moesten ook ineens een bewijs hebben dat we hier
geregistreerd waren als verpleegkundigen. Uiteindelijk mochten we toch naar de
operatie kijken. Dit was ook heel anders dan in België. Bij ons snijden ze ter
hoogte van de bikinilijn, hier sneden ze vanaf de navel verticaal naar beneden.
Maar omdat de vrouw al een eerdere keizersnede had gehad, had zijn om deze plek
een breed liteken. Deze overtollige huid hebben ze eerst wegsneden. Dit was het
eerste dat we echt raar vonden. Dan begonnen ze verder te snijden in de huid
tot aan de spierlaag. De spierlaag sneden ze niet door, maar TROKKEN ze uit
elkaar. Hier konden we niet zo goed naar kijken, vooral het geluid hierbij was heel shockerend. Dit wordt absoluut niet gedaan
in België. Het goede nieuws was wel dat het kindje gezond was.
Na het zien van deze operatie gingen we terug naar beneden waar ondertussen een
prematuur geboren was. Deze werd onmiddellijk weggenomen van de moeder omdat de saturatie van
het kindje te laag was en omdat het niet zelfstandig ademde moesten ze balloneren. Wij gingen natuurlijk ook mee kijken naar het kindje.
Het rare is dat ze je hier als student helemaal alleen laten met het toch wel
kritieke kindje. Ook het balloneren verliep helemaal anders dan wij hebben
gezien op school. Op een gegeven moment stonden wij zelfs alleen te balloneren
bij het kindje. Aangezien het kindje niet beter werd moest het onmiddellijk
overgebracht worden naar de intensieve care. Dit mochten ook wij samen met een
andere student alleen doen. Aangezien het kindje heel snel achteruit ging en
zelfs al blauw was, moesten we echt super snel door de gang lopen met de
couveuse. Uiteindelijk boven aangekomen, werd het kind niet snel genoeg ( naar
ons denken) opgevangen. We hebben eerst nog een paar keer staan ronddraaien met
de couveuse. Uiteindelijk werd het kindje dan geïntubeerd en mochten we terug
naar beneden gaan. Dit was voor ons een heel aangrijpende dag. 'S avonds hebben we dit natuurlijk meteen op skype verteld tegen onze familie dus dat is wel heel fijn.
Dinsdag zijn we dan naar Promosa clinic geweest, dit is een
ziekenhuis voor de armere mensen zij kunnen hier gratis naartoe komen.Het was
heel leuk en we hebben hier zeer veel bijgeleerd. Zo hebben we een 'uitstrijkje'
mogen nemen bij de vrouwen en mee patiënten mogen opvolgen met TBC en HIV (bloed
prikken, medicatie nakijken, ) Het was een heel leerrijke dag en we mogen er
donderdag alweer naartoe dan zijn het vooral kinderen die er langskomen dus we
kijken er alvast naar uit.
Vandaag (woensdag) gaan we de hele dag aan onze bachelorproef werken dus dat is wat minder leuk :) tot snel.
