Het was al vroeg die zaterdag, voor sommigen wat té vroeg. De bus is dan ook met één man te weinig vertrokken. Het beloofde een leerrijke dag te worden met een overdosis aan kunst. Klaar voor de aanval bezochten we eerst Kandinsky, die samen met zijn Blaue reiter garant stond voor een heerlijke variëteit aan technieken en kleuren en composities. Wat mij vooral opviel was het formaat. In mijn verbeelding had ik me blijkbaar steeds deze werken heel groot voorgesteld. Zo zie je maar. Meteen bedenk ik dat de overdaad aan reproducties die op ons afkomt niet per se een zegen is. Het 'ooh' of aha' gevoel is nog ver te zoeken. Ik hoop steeds dat de werken in het echt me nog weten te raken, net dat iets méér hebben dan de reproducties. Toen ik Mondriaans 'Victory Boogie Woogie' zag bij de vaste collectie had ik dat gevoel. Het was een werk dat me voordien niet zoveel zei. Maar nu, amai! Het leefde, het viel op door haar onverwachte slordigheid en door de gekleurde plakbandjes die er laag na laag overheen geplakt waren. Ik verbeeldde me hoe Mondriaan uren staarde naar zijn werk, om er dan een plakbandje op te kleven, of na een slapeloze nacht er weer een overheen te plakken, alleen maar om dat juiste ritme te vinden. Vandaag vertelde een leerling me er een heel verhaal over en dat hij dit werk nog net voor zijn dood maakte. In de vaste collectie nog een aantal grote kleppers als Bacon, Schiele, Morandi en nog veel meer. Daarna over naar de tentoonstellingen van Van Tongerloo en Haute Couture. Zalig die kunstwerken van stof, textuur, motiefjes en draperingen. Vooral de collectie gebaseerd op Tibetaanse klederdracht vond ik verrassend. Wat een subtiele kleuren en texturen en modellen. Allemaal prachtige tinten bruin, alsof alles een soort modderbad had gekregen. En of het nog niet genoeg was, werden we nog eens betoverd door het prachtige Tsjechische glaswerk. Bij de grote glazen bol ging ik al helemaal wegdromen. Een voortdurend spel van licht en kleuren en reflecties. Nooit hetzelfde... En dan naar die blote beer en nog veel meer... daar nam mijn kinderlijke fantasie weer de vrije loop. Zeg nu zelf, je gaat toch vanzelf glimlachen en gniffelen als je die beer in zijn blote billen ziet. De tekeningen van illustrator Daan Remmerts de Vries waren echt de moeite, maar zijn schetboeken waren echt om jaloers op te zijn! Veel waarneming maar zeker zoveel uitingen van een pure fantasie, vaak met pen. Wie nu nog niet genoeg had, kon ook nog de wonderkamers in de kelder bezoeken, de afdeling Delfts porselein en zelfs een Tupperware- tentoonstelling. Om van een overdosis te spreken. Nog niet genoeg gehad, vervolgden we onze zoektocht in het GEM, ernaast, met hedendaagse kunst van David Bade. Niet direct mijn ding eerlijk gezegd, maar wel een mooie om mee af te sluiten: kunst is en blijft een subjectief gegeven!
Dirk Dilissen maakte mooie foto's van de werken. Klik op de foto om ze te bekijken. Je kan ook meer informatie vinden op de websites: www.gemeentemuseum.nl en www.gem-online.nl
Atelier Tekenkunst 
