Tis allemaal begonnen vorig jaar in augustus....
Ik had nergens geen zin meer in, ik bleef in bed lign,mijn huishouden deed ik niet meer,had nergens geen interesse meer in....voelde me leeg...
Op een morgen moest ik mijn toenmalige vriend naar zijn werk brengen met de auto, recht op een betonnen blok gereden,nooit zien lign!
Terug naar huis, in bed gekropen en daar besloten dat ik niet meer verder kon....
Ik ging van alles en iedereen afscheid nemen zonder dat iemand dat wist...
Int weekend gingen we uit, voor mij was het de laatste keer,dus ik genoot ervan....
Ik had toen bepaalde mensen in gedachte dat ik toch nog es wou zien, en ik ging ernaar toe....
Niemand had wat door.
Toen op een avond ging ik naar een oud collega, een oudere vrouw.....die had het door en belde naar mijn vriend.
Ze zei dat hij de dokter moest bellen,heeft hij ook gedaan.
Conclusie, ik moest direct naar kliniek.
Met veel tegenzin ben ik dan toch maar mee gegaan....
