Dag 4

We startten terug iets sneller om tijd te winnen voor het zware klimwerk van de dag. Bij elke checkpoint verloren we zo weinig mogelijk tijd, pa dronk en at snel iets en stapte bijna onmiddellijk door. Ik vulde de drinkbussen en nam wat eten mee, en versnelde dan tot ik pa terug bijgehaald had. Op die manier konden we echt veel tijd winnen. Vele teams lieten we achter ons. We zagen ook veel andere teams in onze omgeving dan de vorige dagen, het was immers de vierde dag. Met ongeveer 150 km in de benen werd er soms al wat verzwakt … Een heleboel teams haalde de time-limit van de 2^e checkpoint niet, die moesten met de shuttle richting Prattau (Italië). Wij hadden een mooie voorsprong opgebouwd tov de time-limit (1u aan de 2^e check point). De klim die volgde was heel zwaar, eerst plat en vals plat door een prachtige vallei tussen de koeien. Het panorama was schitterend. De klim was heel erg steil en leek oneindig. We steigden van 1000m tot 2600m, een mega-kuitenbijter van formaat dus. Boven was het heel koud, windy en misty. De afdaling ging heel vlot, ik maakte coole filmkes … De 3^e check point haalden we net binnen de tijd, met 1 min! We waren vree content, onze dag was weer geslaagd … We moesten enkel nog afdalen tot het camp, 7,5 km.

Ons ma was al een stukje tegemoed gestapt en  trok ons tempo voor de laatste kms nog even op. We finishten om 15u30.

Dag 5:

We vertrokken deze ochtend opnieuw om 7u, met 38 km voor de boeg begonnen we met afdalen. Ondertussen wisten we al dat we hierin vrij sterk waren in tegenstelling tot lang en zwaar klimmen. De eerste 9 km tot de eerste checkpoint deden we in 1u, tot de tweede checkpoint 10 km verder bouwden heel wat voorsprong op tov andere teams die normaal in onze omgeving vertoevden. Verder volgde een zware klim, 1000m omhoog tot de hoogte van 2000m. Rustig aan, stapje per stapje gingen we door. Een aantal teams haalde ons in, maar we lieten er ook een heleboel achter ons, later hoorden we dat er 5 teams niet meer aan de klim mochten beginnen. De derde en laatste checkpoint was boven op de top, we haalden die ruim binnen de tijdslimiet. We hadden zelfs 1 uur over! We besloten om niet te veel tijd meer te verliezen en met het afdalen wat teams terug te pakken, dit met het oog op het klassement. We passeerden nog 14 teams voor we over de finish kwamen, we waren heel content. We stretchten heel goed en masseerden elkaar opnieuw.

Net goed pasta gesmuld, we zijn nu in Italië. De sfeer is toch anders, meer stijlvolle levensgenieters te spotten hier ipv duitse en oostenrijkse terrasvegers.

Jammer dat ik hier maar geen deftige internet-verbinding te pakken krijg.

Nog 100 km te gaan in drie dagen, morgen een kleine 25 km af te leggen. Daarna nog een heel zware van 48 km en als laatste nog een kleine 30 …

Keep on running …

Om onze resultaten per etappe te bekijken, kijk dan op www.transalpine-run.com

Team shiva melle

 Dag 6:

Het was ‘maar’ 24 km vandaag; in vergelijking met de vorige dagen was dit dus een pak minder zweten. Toch hebben we weer goed onze tenen mogen uitkuisen. We begonnen bijna meteen te klimmen, voor de start hadden we daarom al goed opgewarmd en gestretched.  Het werd toch alweer heel zwaar, het klimmen bleef maar duren. We passeerden opnieuw heel mooie natuurtaferelen; een mooie waterval met keiharde waterstorm naar beneden, very impressive! De kale, doodse vlakte viel op wanneer we de boomgrens overschreden; ook de koegrens lieten we achter ons. De Italiaanse koeien zijn duidelijk veel vriendelijker dan die Oostenrijkse- Duitse beesten. Het zijn waarschijnlijk ook meer levensgenieters. Boven op de top van de berg (+/-2900m) was het ijskoud, we kregen warme sportdrank aan de checkpoint, nog nooit zo gedronken. Het beviel ons wel. Ondertussen komen de noten, rozijnen, bananen, watermeloenen en energie-bars en gels al onze oren uit! En zwijg ons van spaghetti, we zijn nu in Italy en doen ons tegoed aan vettige pizza … ik ben al veel vermagerd voel ik aan mijn heupen (twerk echt op mijn heupen). Morgen nog een marathon voor de boeg en de dag erna nog een dertigtal kms als cooling down  J … Dan zit het er hier op.

Draadloos nternet is hier niet zo courant, vandaar ook de late up-date van onze blogg.

Sorry daarvoor lustige lezertjes, maar zoals je ziet schreef ik van elke dag, voor ik uitgeput in slaap viel, een verslagje. Speciaal voor jullie!

Gelukkig, want als ik er nu zo aan terug denk, sla ik alle beklimmingen en afdalingen dooreen.

Er is hier een zeer internationale sfeer met runners van all over the globe;

Zuid-Afrika ( een lange man die zijn hoofd stootte tegen een lage tunnel en serieus bloedde maar per se wou doorlopen – het kon veel erger geweest zijn); Groot-Brittanië (beasts), Canada ( women-team), Ireland ( with the excint), denmark, Sweden, Holland (helaas, je komt ze toch overal tegen he), Bermuda, Italy, Spain, Germany,

Switserland (een nordic walker, die koeboer is van beroep – al stappend finisht hij vaak voor ons bij de etappes die veel klimwerk eisen.) USA,  …

Ik hoorde hier en daar al straffe verhalen en kreeg wel zin in deelname aan 1 van volgende races:

Marathon des sables - Marokka

Jungle marathon - Brazil

North pole marathon

Death race – Canada

Peace and love

Benja

04-09-2008 om 20:17 geschreven door kwinten