De ploeg: Robbe (doel), Matthias, Bouwe, Milan, Leon, Lander, Arthur, Rune, Chiandro en Arno
Maar liefst 103 km was de
afstand die we op een zwaarbewolkte zaterdagmorgen dienden te overbruggen om
derdeklasser Diegem partij te geven. Helaas bleek het voetbalcomplex de jaren
80 niet echt overleefd te hebben. Kunstgras wel maar hier en daar bezaaid met
bladeren en veel te snel om er mooi voetbal op te kunnen serveren. Bovendien
scheerde frequent een vliegtuig boven ons hoofd en als scheidsrechter kregen we
een ouder van de tegenpartij die in vrijetijdskledij de partij in goede banen
zou leiden. Het deed iedereen nog eens beseffen dat we blij mogen zijn dat onze
jongens kunnen trainen en tweewekelijks spelen in het indrukwekkende complex
van SW Harelbeke.
Onze ploeg was aanvankelijk
niet onder de indruk van het randgebeuren. Robbe moest in de eerste minuut wel
al een mooie redding verrichten maar daarna voetbalden ze behoorlijk. Arno kon
de doelman tot een redding dwingen in de 5de minuut en toen even later ook
Arthur de doelman op zijn weg vond, bleek Milan goed gevolgd om de 0-1 binnen
te tikken. Bij de start van het tweede kwart kon Lander met een mooi schot zijn
hoog vormpeil van de jongste weken extra kracht bijzetten. Het combineren lukte
nu beter alhoewel we opnieuw een sterke Robbe nodig hadden op het einde van de
eerste helft.
De vervanging van Matthias
zorgde in het derde kwart voor wat onzekerheid achterin maar we konden toch nog
geregeld dreigen via Lander en Bouwe. Na 45 minuten leidden we nog altijd
met 0-2. Tijd voor de scheids om zijn partijdigheid tot in het overdrevene nog
wat op te trekken wat tot ergernis en dus minder concentratie leidde bij onze
U11. In nauwelijks tien minuten tijd keken we plots tegen een 3-2 achterstand
aan. Maar op zulke momenten kunnen onze jongens een troef boven halen die
weinige tegenstanders in bezit hebben : een benijdenswaardige mentaliteit. Met
verbetenheid werd nu vooruit gevoetbald op zoek naar de gelijkmaker die twee
minuten voor tijd werd gemaakt door Lander. Helaas kon Milan net daarna een
dribbelactie niet succesvol afronden of we waren toch nog met een overwinning
naar huis kunnen keren.
Het spelpeil van onze ratjes
lag lager dan vorige week maar dit lag voor een groot deel aan de
omstandigheden. Bovendien dienen we het positieve te onthouden en te beseffen
dat onze jongens met hun voorbeeldige mentaliteit en gezonde team spirit nog
vele tegenstanders pijn zullen doen. Mogelijks kunnen we dat opnieuw zien
volgende week als we thuis de jongens van het sterke Dender partij zullen
geven.
Met dank aan Sam voor het
verslag!
Eindstand: 3-3 (rust: 0-2)
Doelpunten: Lander (2), Milan (1)
12-11-2012 om 17:21
geschreven door Kurt 
|
