DE NUL

Het voorbije weekend stond de geladen clash tegen de Shellboys op het programma. Gewoonlijk een te duchten tegenstander ware het niet dat ze aan een minder seizoen bezig zijn en wij in de heenronde hen zonder problemen opzij schoven. Genoeg vertrouwen in de ploeg en dus moesten we oppassen voor laksheid.

Een bijna volledige ploeg van de Snijrs zorgden er van in het begin voor dat de bal goed rond werd gespeeld. Ook de thuisploeg deed gezwind mee en kwam in de eerst 5 minuten aan pressing toe. Al snel moesten de Snijrs ingrijpen want zowel Backx als Kevin moesten geblesseerd naar de kant. Toch sloegen de Snijrs kort na de wissels genadeloos toe via 2 keer en rake vrije trap van Mario. De Shellboys waren het noorden kwijt en konden nog enkel via enkele verre inworpen dreigen maar kansen kwamen er niet… Aan de overkant drukte de Snijrs hun tegenstander tot tegen het doel. Zo kon de totaal vrijstaande Gino zijn goaltje van de middag binnenkoppen. 3-0 met de rust dus.

De Snijrs kwamen wat nonchalant uit de kleedkamers maar de tegenstander liet zodanig het hoofd zakken dat er in de 2^e helft niet meer gesproken kon worden van een wedstrijd. Onze jongens gingen nu op zoek naar eigen roem en wisten zo nog slechts 2 keer de weg naar de netten te vinden. Tom kon een gemiste kans van Benny verzilveren en Ief kon een wandeling in de backlijn afmaken met een punter. Wel moet gezegd dat Aaron zich nog 2 maal dubbel diende te plooien om de nul op het bord te houden. Met succes want eindelijk konden we eens afsluiten met een grote score en zonder tegendoelpunt.

Veel gemiste kansen maar toch een dikke proficiat tegen onze Red&Whites…

GEFLIKT

Zaterdag stond onze immer moeilijke verplaatsing naar de Kobekens op het programma. De voorbije 8 jaren zijn we hier telkens stevig op de muil gegaan. Tijd om hier iets aan te veranderen zo dachten we…

Onze ploeg stond nagenoeg compleet. Sterkhouders Gert en Ief werden wel gemist.

In een evenwichtige eerste helft kwamen de Snijrs al snel op voorsprong via onze man in vorm Gino “den dartele”. De kobekens speelden vooral op de snelle tegenaanval maar echt doelgevaar leverde dit niet op. De dreiging kwam vooral via de verre inworpen tot aan de eerste paal waar de aanvallers de bal trachtten te deviëren. En met succes want lang konden de Snijrs niet geniet van hun voorsprong, in de kluts viel de bal in de verkeerde voeten en hingen de bordjes gelijk 1-1. Hierna namen onze jongens het heft steviger in handen. Veel middenveldvoetbal op een belabberd plein leverde maar enkele kansen op: toen Terrence werd neergehaald net in de backlijn had de scheids het lef niet om de bal op de stip te leggen. De vrije trap kende trouwens niet het verhoopte succes. Wanneer Terrence kort erna centraal alleen voor de keeper kwam werd er te zwak besloten. De Kobekens dreigde wel maar kwamen zelf niet tot echte kansen. Rusten bij een terecht gelijkspel dan maar.

De tweede helft kwamen de rood-witten met een winnermentaliteit uit de kleedkamer. Er werd vlotter gevoetbald en de kansen bleven niet uit. Maar het waren de Kobekens die wederom via een inworp de bal fortuinlijk in hun voeten kregen en ons op achtervolgen aanwezen. Verder kregen de oranje jongens geen uitgespeelde kansen meer. Naarstig gingen we op zoek naar een doelpunt dat er uiteindelijk kwam na een flankvoorzet en werd verlengd door Gino. Het vertrouwen groeide en de Kobekens kwamen in de problemen. Toen Mario de bal jongleerde en hij duidelijk werd aangetrapt door de tegenstrever kregen we geen penalty. “hij lokt het zelf uit”, was de reactie van de ref. Nog geen 5 minuten later was het weer zover: Terrence tikte een verlengde inworp in doel en werd hierbij zeer hard aangetrapt in de kleine rechthoek maar ook nu weigerde de ref de bal op de stip te leggen en kregen we onbegrijpelijk de fout tegen wegens gevaarlijk spel.

In hoofdreden door de gebrekkige leiding maar ook door het missen van enkele open kansen zouden we ons dus tevreden moeten stellen met dit gelijkspel.

Kop op Snijrs en op naar de derby tegen de Shellboys…

Snijrs op post!!

EEN ECHTE DERBY

Afgelopen zaterdag stond “de clash der clashen” op het programma: de wedstrijd tegen onze noorderburen en vrienden van Verbroedering Zwijndrecht. We herinneren ons de heenwedstrijd  die wij toen billijk afsloten met 3-4. Tegen de Snijrs kunnen de blauw-witten altijd iets meer en dat was voorbije zaterdag niet anders.

Beide ploegen stonden nagenoeg op hun sterkst. Geen excuses dus. De Snijrs begonnen het snedigst aan de wedstrijd en kwamen vrijwel direct op voorsprong. Na 5 minuten wist Gino den dartele de score te openen en 2 minuten later zaten onze jongens helemaal op rozen  toen Benny een gemiste kans in de herneming alsnog wist te benutten en zo in een mum van tijd de score op 2-0 bracht. De Snijrs kregen nu de drang om volluit voor een monsterscore te gaan maar kwamen al vrij snel met de voetjes terug op de grond. Een vrije trap recht voor doel week af en belandde alsnog in doel. Toch was er geen sprake van een aangeslagen ploeg en gingen we verder op zoek naar die derde goal die er dan ook weeral zeer snel kwam dankzij een doelpunt van Gino : 3-1. Verbroedering gaf zich niet zomaar gewonnen en zoals het in een echte derby past zou het nog een zeer spannende namiddag worden. Nog voor de rust stelde de Noorderburen gelijk na 2 counters (waarvan 1 buitenspel). Met 3-3 gaan rusten was vooral voor de Snijrs een beetje een domper.

Zoals de eerste helft van de Snijrs was, was de tweede helft voor Verbroedering. Door de vele lange ballen en kon ons middenveld de meters niet meer belopen. Op de koop toe ging Verbroedering met 3 spitsen spelen om de druk op de verdediging op te drijven. Het moet gezegd dat er veel halve kansen op volgde en er zelfs gesproken mag worden van enkele hete standjes voor ons doel. Ook aan de overkant staken onze spitsen hun neus regelmatig aan het venster. En weeral kwamen we op voorsprong. 4-3 Gert. Wederom wist Verbroedering gelijk te maken toen een gemiste kans niet snel genoeg werd weggewerkt en de bezoekende spits snel bij de pinken was om zijn goaltje mee te pikken. Wedstrijd gespeeld en iedereen tevreden zou je dan denken maar een vlot scorend rood-wit wist via een gekraakt schot toch nog de punten thuis te houden. Backx maakte de winninggoal zo’n 7 minuten voor tijd. Mario moest in de toegevoegde tijd nog alles uit de kast halen om de verdiende gelijkmaker te voorkomen. Maar de score stond vast tot aan het laatste fluitsignaal.

Volgende wedstrijd op de Kobekens terug om 14u30!!! Snijrs op post!