Een AFS-ervaring (2010-2011) Voor foto's
http://picasaweb.google.com/j.vandenbempt
21-02-2011
week 23-24 (07-20/02/2011)
Februari, de maand waar ik een heel jaar naar heb uitgekeken. Eerst was er de trip naar lapland, en toen ik terug kwam direct wanhojen.
Op
woensdagavond 9 februari voledig gepakt naar Helsinki vertrokken. Eerst
met de "ouderen" op café. En dan rond 22.30 naar de trein, met in het
vooruitzicht een rit van 12 uur tot in Rovaniemi. Onderweg kwamen er
steeds meer afs-ers opgestapt, en uiteindelijk dan toch ook de andere
belgen. We hadden een wagon bezet en iedereen die niet afs was weg
gejaagt door ons lawaai. Maar wat een goede tijd we hadden. En de eerste
vriendschapsbanden werden toen gevormt!
Na een vertraging van meer
dan een uur kwamen we (uitgeput) aan in Rovaniemi. Na een hartelijke
begroeting van de vrijwillegers ( kunnen die roepen!) met de bus naar
het artic museum voor een rondleiding door het museum, met uitleg over
alles van Rovaniemi, Lapland en de Saami en alles binnen de
noordpoolcirkel. En dan terug op de bus voor een extra uur en een
half rijden tot onze eigelijke slaapplaats. Van een redelijk mooi stadje
tot een winterwonderland. Het zou me geensinds verbazen als de makers
van Narnia (de film) hier hun inspiratie hebben gehaald. Bomen bedekt
met een dikke laag sneeuw, alles puur wit (geen verschil tussen hemel en
aarde) en vlak voor zover het oog kan zien (en enkele bergen waar wij
zijn gaan skieën natuurlijk).
Op de 2de dag in sprookjesland zijn we
een amethistenmijn gaan bezoeken (amethist is een paars kostbaar
kristal). Na een uitleg en een bker warm sap mochten we zelf een steen
gaan uitgraven. Onze gelukssteen. Na een wandeling terug van de mijn
zijn we met zen enkele gaan eten in een vuurhut. Lekker warm en
gezellig. Wie had gedacht dat smoked shanwich zo lekker kan zijn.
Op
dag 3 en 4 ben ik gaan skieën, en dat bij -24¤C. Sommige hebben daar
hun eerste (en hopelijk enige) vriesbijt (frostnip) opgelopen. Ikzelf
included. Maar dat bederft de pret natuurlijk niet. s'avonds heb ik
mijn eerste noorderlicht gezien. Helaas zijn de foto's ervan niet zo
goed omdat het maar heel zwak was. Een dag eerder was het helderder maar
dat heb ik gemist.
Op de avond van dag 4 was het ook miss(ter)
kajrosmaja 2011. De heren (niet allemaal en nee, ik niet) werden als een
vrouw gekleed en waren onze missen. Het hoogtpunt was toch het zien van
de vervroude buschauffeur. Hillarisch.
De 5de dag was de temperatuur
tot -40 gedaald en zijn de activiteiten gedeeltelijk afgelast. met
enkele vrienden hebben we dan maar een wandeling gemaakt naar de lokale
supermarkt, om ingrediënten te kopen voor smoores (amerikaans "gerecht"
van een koekje met marshmellow en chocolade tussen) en tortillias. Deze
zijn we dan in de vuurhut gaan maken. En s'avonds was de apreski voor
ons afgehuurd. geen alcohol dankzij de minderjarigen onder ons (bijna
iedereen) maar dat kon de pret niet bederven.
De laatste dag zijn we
op bezoek gegaan bij de kerstman, en hebben we een rijbewijs gehald voor
rendiersleeën. En dan was het tijd om naar huis te gaan. En beetje bij
beetje verloren we de groep aan elk station, tot het uiteindelijk enkel
de helsinki afs'ers waren die overbleven.
Maar er was geen tijd om
te treuren. Ik moest mijn costuum gaan ophalen en eens goed doorslapen
(iets dat de week eerder dus niet was gebeurt) want het 2de superevent
was de volgende dag reeds. Wanhojen!!! Helemaal opgekleed werden we
op school verwacht voor een groepfoto en om te dansen voor de ouders (in
mijn geval mamma en mijn contactmoeder Mammu). Gelukkig niet al te
veel fouten gemaakt, niet al te veel jurken vernield en niet al te veel
dames gevallen. Helaas wel een veel te grote broek (blijkbaar toch
minder bijgekomen dan eerst was ingecalculeerd) die alsmaar bleef
afzakken en het dansen er niet op vermakkelijkte. En dan met zen alle op
restaurant. Heerlijk eten en een super sfeer. En weer laat naar bed. De volgende dag mochten we ons nog één maal opkleden om het beste te geven voor de school, en dan was het weer voorbij
Tot zover de hoogtepunten in mijn voor de rest steeds normaler wordende leven in Finland.
voor nu jeroen
21-02-2011 om 00:00
geschreven door Jeroen Vandenbempt
Ik ben Jeroen Vandenbempt
Ik ben een man en woon in Espoo (Finland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 08/12/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Dit is een verslag van mijn jaar als AFS'er in Finland. Zelf ben ik een Belg.
Ik ben aangekomen met 4 andere Vlamingen
