Hallo iedereen!

Jullie zijn op een of andere manier op deze blog terechtgekomen. Misschien zijn jullie zelf stotteraars, of kennen jullie iemand die stottert, of misschien vind je het gewoon een heel erg interessant onderwerp?

In ieder geval, aangenaam! Ik stotter zelf ook, sinds een aantal jaren in ieder geval. Op dit moment ben ik zeventien jaar, en net als alle andere mensen heb ik ook een heel traject afgelegd. Een pad dat voor vele niet-stotteraars waarschijnlijk in het ongewisse blijft. Als mens hebben we allemaal wel onze dagelijkse ‘struggles’.

Via deze blog wil ik allereerst mijn eigen ervaringen delen omtrent het stotteren, het vallen en het opstaan, op welke manier het me sterker maakt en natuurlijk hoop ik veel reacties te krijgen. Niets zo fijn als het uitwisselen van ervaringen. Volgens mij is het belangrijk dat je je begrepen voelt, dat andere mensen die stotteren hier terecht kunnen om hun hart te luchten en weten dat ze niet alleen zijn. Één procent van de wereldbevolking is weinig, maar het is toch iéts?

Ik hoop alvast dat jullie er iets aan hebben, twijfel dus zeker niet om een berichtje achter te laten!

-Sennieboy-