8.45u: opstaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan!!!! Ontbijt in ons Etappeke. Pistolekes met basisbeleg, en hoe een koffietje of warme chocomelk toch kan smaken 's morgens. Enkel jammer dat aan de receptie (in dezelfde ruimte als het ontbijtbuffet) een man zijn leven aan het vertellen was (was eerder ratelen, geen woord tussen te krijgen) tegen de receptioniste, die er enkel met 'mmmm' op kon reageren. Soit, alles in de koffers gepropt, klaar om de Rijn te aanschouwen, bewonderen en te genieten van het prachtige landschap dat ons meevoert naar de volgende bestemming. De zon staat alvast aan onze kant!
Rüdesheim, tijd voor een eerste stop. Even de sfeer en de pracht opsnuiven op een terrasje in volle zon met onze voetjes bijna in het water. Enkel een spoorweg scheidde de Rijn van het terras. Leuk als je van treinen houdt, maar anders wel een beetje jammer. Terug op de tweewieler, en dan in enen trok door naar St. Goarshausen, de thuishaven van die Loreley. Heel mooi, maar onze verwachtinggen lagen gelijk toch net iets hoger. We konden daar onze maagjes rijkelijk vullen met een Strammer Max, zeg maar nen uitsmijter, maar echt heel mooi opgediend, en bovendien om de vingers van af te likken. Dit verdiende duidelijk nog een kleine siësta in het zonnetje, waar Hilde wat rode verbrandplekken opliep.
Laatste stukje voor de boeg: Koblenz. Gelukkig had Hilde de gps mee, anders waren we nog aan het zoeken naar ons tweede Etappeke. Zelfde kamerinrichting, ... We volgden de raadgeving op van de receptioniste om te gaan eten in het restaurant 'MONGOL', een Chinees-Japans-Mongoolse keuken, en mensenlief, dat zullen we ons zeker niet beklagen. Alles à volonté!!!! En lekkkkkkkkkkkkkkkkkkkkker! Sushi, allerhande groentjes en fruit, aangevuld met zowat alle nummertjes van de menukaart in een Chinees restaurant, aangevuld met ijs in diverse smaken. Dit alles voor een prijs die bij ons te vergelijken is met een dagschotel in de lunchgarden
Nu tijd voor de horizontale filosofie van de dag, slapen dus. Morgen Bonn en omgeving onveilig gaan maken se, hihi.
Groetjes vanuit Koblenz, Hilde en Christophe
PS: foto's uploaden lukt niet met het aangeboden internet, jammer
Opgestaan om 8.30u. Fris en monter, klaar om de snelwegen te trotseren. 9.34u: We starten de motor en vangen de reis aan. Na amper een uurtje rijden, beginnen we een hongertje te voelen, tijd dus voor een eerste stop in Heverlee. So far ... so good. Buikje gevuld met heerlijke chocoladekoeken van Hilde en een tas dampende koffie. De weergoden zijn ons niet zo gunstig gezind, en vanaf nu regen... veeeeeeel regen. Aan de grens met Duitsland laten we ons een Rotwurst met pommes frites wel bevallen. Klaar om de reis verder te zetten. In Montabaur houden we nog even halt, om de dorst van de motor te lessen, en vanaf dan beginnen de regenwolken een beetje plaats te maken voor gewone wolken. De temperatuur begon ook te stijgen tot 20°. Na 450 km bereiken we ons hotelletje (Etap) in Wiesbaden, en ja hoor, het zonnetje is van de partij. Zaaaaaaaaaaaalig! De kamer is sober, maar net, alle benodigdheden zijn aanwezig. Op naar ons eerste Duits avondmaal. Hoe kan het anders: Schnitzel! Voor Hilde een Miracolux-Schnitzel met gebakken Karoffeln, en ik doe mezelf te goed aan Sofia-Loren Op de terugwandeling van het restaurantje naar het hotel krijgen we toch een kansje om wat kiekjes te trekken. Mooi landschap aan de rand van een industrieterrein.
Morgen zijn de mensen van Koblenz vereerd met ons bezoek, maar eerst gaan we die Lorelei eens beklimmen
