mount cook national park, fox glacier and frans joseph glacier
Best mensen, Tis terug al een hele tijd geleden dat ik nog wat gepost heb. Ik heb al meermaals geprobeerd foto's te posten, maar iedere keer krijg ik foutmelding. Ik erger me dood aan deze site doordat alles zo traag gaat en de helft niet werk. MAar het is en blijft het beste middel en het gemakkelijkste om jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen hier in NZ.
De weg naar Mount Cook national park was redelijk saai en eentonig. Constant Heuvels bedekt met enkel dor gras, het deed me terug enorm denken aan Spanje. En dan 30 km voor ik het park naderder begonnen de bergen plots uit het niets, heel raar zicht. En met bergen bedoel ik mastodonten bedekt met massal veel glesjers. Heel indrukwekkend en intimiderend. Heel gevaarlijke regio om in te wandelen en te klimmen en gletsjers te betreden want de dodental van het park ligt al boven de 200 mensen. De eerste dag dat iktoekwam was het wat bewolkt maar kon ik af en toe de top van mount cook bewonderen. De eerste dag wist ik dat de komende dagen het weerbericht veel regen voorspelde dus begon ik om 16 u aan een bergwandeling naar de Mueller Hut, 1800meter hoog (jammergenoeg de enige die de moeite waard was en die een redelijk goeie fysieke conditie vergde) Ik moest 1000meter stijgen tijdens deze wandeling langs op sommige plaatsten een belachelijk aangelegd pad. Er waren soms treden gemaakt die een halve meter hoog waren, ik moest geregeld klimmen of proberen te wandelen op rotsen, en op het einde en steilste van de hele wandeling bestond het pad uit enkel los gesteente waar je bijna bij elke voetstap de grond wegzakte. Ah man ik mis de paden en bergwandelingen in Europa! MAar eenmaal boven had ik wel een prachtig zicht op heel veel gletsjers die je niet kon zien vanuit het dorp. Ik was moe en koud en wilde me opwarmen en wat eten in de berghut. Tot mijn vaststelling was ik daar heel alleen buiten de vrijwilliger die de hut kuist en onderhoud. Ik was redelijk moe na 2 uren en een half goed klimmen en het was al 18u30 en besloot er te slapen. Ik sliep er in dekens van ik wil niet weten wie of heoveel mensen er al in geslapen had, had enorm koud, maar het was een leuke ervaring. Ik zag ook de bekende KEA, een vogel die enorm lijkt op een papegaai die bekend is in de southern alps van New Zeeland.
De dag erna was het aan regenen wanneer ik moest terug keren naar het dorp. Die dag en de dag erna heeft het zonder te overdrijven 23 uur per dag geregent met windsnelheden tot 150 km/ uur. Dit extreem weer heb ik nog nooit meegemaakt in al die jaren wandelen in de bergen. Dit extreem weer wordt deels verklaard doordat die bergen maar op 30 km van kust bevinden. Dus de wind en weer reist duizenden kilometers om dan tegen het eerste obstakel te botsen ( deze bergen) en dan los te barsten. Ik heb me 2 dagen veel verveeld, doordat ikniets kon doen, ik heb me dan maar in een public shelter op de camping bezig gehouden met pannekoeken te bakken en te manillen met 2 gasten van Zwitserland.
Toen na 2 dagen regen het eindelijk een mooie dag was maar toch nog enorme rukwinden met hoge snelheden, heb ikde wandeling gedaan tot aan de voet van Mount Cook. Deze berg is erg indrukwekkend! Deze berg beklimmen is enorm je leven riskeren door het extreme weer. Ik ontmoette een dappere poolse die een poging heeft gedaan maar heeft moeten staken door het extreme weer. Ze vertelde dat ze op 30 meter van haar een lawine zag van geltserijs, sneeuw en stenen en op dat moment besliste om de beklimming te staken.
Samen met die poolse ben ik gaan kijken naar een gletsjer meer met enorm grote gletsjerbrokken in het water. Sommige zo groot als een huis. redelijk indrukekkend. Maar de Tasman glacier was enorm groot en indrukwekkend. Hopelijk kan ik wat foto's gauw uploaden.
Na 3 dagen mount cook national park ben ik richt lake wanaka gereden. Een enorm groot meer in de bergen. Ik begin jammergenoeg dit vanzelfsprekend te vinden, meertjes tussen de bergen:) ik heb er al zoveeeeel gezien, hetzelfde met watervallen:) Vanuit lake Wanaka heb ik richting fox glacier en Frans joseph galcier gereden. Een enorme lange weg van 400 km met maar 3 dorpjes onderweg.
De Fox glacier was beetje een ontgoocheling doordat de padjes om naar de gletsjer te wandelen verboden toegang waren door gevaar voor overstroming en vallende rotsblokken. Ik kon dus enkel maar klein stukje van de gletsjer zien in de verte.
De Frans joseph glacier was dan wel echt indrukwekkend. Een wandeling van een uur en een half en je was op 10 meter van de gletsjer. Deze gletsjer is echt prachtig en de bergen die hem omringen deden me denken aan jungle van vietnam en die rotsen in het water die enorm bekend zijn in vietnam. Kan nie op die naam komen, help me keer Kennie!:)
Tijdens de Frans Joseph Glacvier ontmoette ik Linsday, een 29 jarige van New York. Gelukkig was ze niet zo een amerikaan met een groot ego over haar zelf en haar land. We reden samen met de auto naar jackson bay om de prachtige fiordland crested pinguins te spotten, maar helaas hebben we er geen enkel gezein. We waren enorm ontgoocheld! De dag er na kon ik via lindsay gratis binnen in een conservation gebouw waar ze de kiwi beschermen en tentoonstellen aan het publiek. Doordat deze vogels nachtdieren zijn is het enorm moeilijk om ze in het de vrije natuur te spotten. Nu heb ik ze ook eens gezien, heel grappige vogels eigenlijk. Maar de zoektocht naar penguins zet ik verder!
Ik ben nu terug in Queenstown waar ik terug gratis warme douches kan nemen in het grote sport en ontmoetingscentrumgebouw van Queenstown. Gratis is het niet, maar ik glip telkens binnen en ga zo onopvallend binnen in de kleedkamers waar de douches met warm water zijn. Er is zelfs een haardroger ter beschikking waar ik gretig gebruik van maak om mijn nat lang nekhaar te laten drogen:d
Ik heb een andere Tsjech onderweg leren kennen, Mira, terug 31 jaar. Hij reist ook alleen maar geeft me wel de indruk dat hij anti sociaal is:) Maar het voordeel van al die verschillende mensen te leren kennen onderweg is dat je ervaringen en reistips kunt uitwisselen. Zo vertelde mira me welke sites ik het best gebruik om er op te zetten dat mijn auto te koop is. Ook wisselen we muziek en gedownloade films uit met elkaar:)
Ik ontmoet de laatste tijd enkel mensen die zoveel ouder zijn dan mij en kan het enorm goed mee vinden met hen. Ben ik volwassener geworden tijdens deze reis? hah wie zal het zeggen, ik voel me nog altijd jong en ambitieus en hou van feesten! niet veel doen door geld beperkingen:)
Een bemerking die ik me maakte en ik vroeg me af hoe het in Belgie is: de dieselprijs is hier in 5 maanden met 25 dollarcent per liter gestegen. Dat maakt dat ik met een volle tank 20 dollar meer betaal (70 dollar voor 500 km) nu in vergelijking met 5 maanden geleden (50 dollar). Dit zorgt ervoor mijn rekening snel geplundert wordt. Ik rij nu aan het zielige 65 km per uur om benzine te besparen. Zelfs mobilhomes met bejaarden erin halen me in op de weg! haha
Mijn plan is om binnen een dag of 2 naar Dunedin te gaan om pinguins te spotten! deze keer moet en zal ik ze zien! ik heb gelukkig 3 verschillende stranden die ik kan proberen om ze te spotten. Maar ze komen blijkbaar enkel maar terug naar hun nest en zijn dus zichtbaar op het strand net voor zonsondergang. Goeie timing en op de juiste plek zijn is dus de boodschap!
hopelijk kan ik in een paar dagen melden dat ik massas pinguins heb gezien!:)
Jammergenoeg zijn de fotos die ik gepost heb niet in chronologische volgorde. Zoals je kan zien die helling waar ik op sta is de steilste bewoonde straat in de wereld, die straat is in Dunedin. De meeste foto's met hoge rotsen en al zijn van het fiordland national park en van milford sound. zoek op google milford sound en ge gaat het direct zien:) Tis dus prachtige omgeving, het mooiste stukje nieuw zeeland voor mij. Kheb ook de boot genomen en langs milford sound en daar zagen we geskifte watervallen, dolfijen en zeehonden. Het was prachtig, ongelofelijk mooi! Kheb 2 keer naar milford geweest, ene keer stralende zon en vre warme, de 2de keer gietende regen! ma dat is normaal want er valt daar jaarlijkse tot 10 meter water:) het is wel prachtig als het regent doordat er op 1 berg wel 40 watervallen tevoorschijn komen dan.
De 2de keer naar milford sound heb ik ne lifter meegenoen, Luke, ne australier van 31 jaar. Tklikte redelijk goed en we hebben 3 dagen opgetrokken met elkaar. Nog keer good old bier drinken aan de toog! kheb er van genoten! Die bergwandeling was ook hah grappig. In de gietende regen wilden we via rotsblokken de top van een berg halen. Van het begin punt zag het enorm doenbaar uit en nie zo gevaarlijk maar na een uur klimmen omhoog via natte rotsblokken hebben we moeten stoppen op 30 meter van de top! De laatste 30 meter was enorm steil in misschien in droog weer doenbaar zonder klimgerief, maar nie in de regen! nu het was geestig en het uitzicht was zalig.
Toen ik samen met Luke richting Queenstown reden, hoorden we het nieuws van de aarbeving in christchurch. Het is dus echt wel een zware ramp. Het is hier iedere dag over de aarbeving in de radio en tal van inzamelingsactie worden er gevoerd. Ik heb er niets van gevoeld, doordat ik ook 600 km van christchurch was. Ik was wel blij dat ik mijn job 3 weken voor de aarbeving in christchurch heb opgegeven.
In queenstown ging ik mijn angst voor hoogtevrees overwinnen: ne bungy jump waar ik 134 meter ging vrijeval maken, een goeie 8.5 seconden: THE NEVISH BUNGY JUMP. Omdat er promotie was heb ik ook de Nevish Arc geboekt: een swing met een vrije val van 70 meter en je wordt 300 meter naar links en rechts geslingerd:) Ik had het idee van de bungy jump al heel de reis in mijn gedachte maatr de laatste maand heb ik meermaals me druk gemaakt erover en me nerveus gemaakt:) Het leek zo hoog op de foto's. Nu de dag dat ik hem ging boeken was ik mega nerveus. zeker 3 keer naar tgroot wc en 20 keren moeten gaan plassen:) nog nerveuzer dan voor een examen in de hogeschool:) twas nie normaal. Nu ne keer dat ik boekte, moest ik hem wel doen want het was nie terugvorderbaar mijn geld:)
Nu toen ik daar stond op het platform , samen met nog 10 mensen begonnen mijn zenuwen te verminderen eigenlijk.Er was in de pod zoals ze dat noemen ( het platform waarvan men springt voor te bungee jumpen) lekkere luide muziek aan het spelen en om de 5 minuten sprong er iemand, ik kwam tot kalmte en begon er eigenlijk naar uit te kijken doordat iedereen die net gesprongen had glimlachend naar boven kwam.
En dan was het natuurlijk zo ver. Het was aan mij. Ik wist wat me te wachten stond. Ze deden de koord om me voeten, ik haalde eens diep adem en ging dan naar het platform. Ik kon het niet geloven dat ik zou springen. vol enthouasiamse en adrenaline in mijn lijf stond ik daar, ik moest eens glimlachen naar de camera voor een foto en dan begon de instructuer af te tellen. 3 2 1 en direct sprong ik. Wauwww die eerste 2 seconden besef dat je aan het vallen bent en dan neem je zo een versnelling, waarschijnlik tot een goeie 200 km per uur dat je moet schreeuwen en tieren! schreeuwen en gevloekt dat ik heb gedaan! ik was de luidste van heel de groep:) maar het was een geskifte ervaring, maar zo leuk. ik zou het zo opnieuw weer doen!Op de video die ik hopelijk kan uploaden kun je zien hoe zot het is en hoe ik ervan geniet:)
Na die jump, volgde er dus nog de Nevish Arc, een swing. Ik was eigenlijk wel benieuwd na die bungyjump hoe die swing wel zou zijn. Ik was de eerste van de groep die hem moest doen. ik begon terug wat nerveus te komen. Dan zij ze zouje niet omgekeerd willen gaan? met je hoofd naar beneden? ik dacbht ja waarom niet:) dus ik mijn benen tussen die koord steken zodat ik ondersteboven hing. En dan na 10 seconden schoot het spel los en viel ik 70 meter naar beneden en slingerde ik 300 meter ver. wauw dat was echt tof! eenmaal terug boven vertelde ze me dat ze het vergeten te filmen had en dat ik voor 15 eur nog eens mocht. ik zei ok en huplaaa ik slingderde in de lucht. na de 2de keer had ik het volledig te pakken en vroeg of ik nog eens mocht voor 15 eur. Maar ik hing nu ondersteboven met mijn hoofd nu gericht naar de pod. Het was supertof! ik hing daar al lachend te genieten en zeggen dat ik hoogtevrees had. ik had mijn angst overwonnen en hing daar te genieten 80 m boven de grond. Ecvht zalig! Hier bestaatr ook een video van en die zal ik ook proberen up te loaden. De bungy jump blijft natuurlijk wel het extreemst, maar de swing was ook echt geestig.
Vandaag, een dag na de bungyjump ben ik gaan 5 uren gaan downhill mountainbiken. de eerste 2 uur had ik een gids in gehuurd om de juiste technieken aan te leren om bochten te nemen. Het was zalig!ik heb enorm bijgeleerd over hoe ik moet afdalen en bochten nemen in hoge snelheid. Ik denk dat ik een nieuwe hobby heb ontdekt! wxel een duure want de full suspension mountainbiken met remschijfen zoals een moto kost nieuw toch snel 3000 eur :) maar het is verslavend om sneller en sneller te gaan en meer risicos te nemen en zelfs jumps te nemen. Ik zal dit zeker nog eens doen, maar het zal dan in europa zijn. De bungyjump,downhill mountainbiken en snowboartden waren de zaken die ik in NZ wou doen, en nu heb ik ze kunnen doen. jammer dat ik snowboarden en downhill maar 1 keer heb kunnen doen door geldgebrek maar deze zaken kan ik voort zetten in europa.
Morgen ga ik richting Mount Cook, de hoogste berg van NZ. Het schijnt prachtig te zijn dus ik verlang zeer hard. En ja nog 4 weken en ik ben terug in belgie. Maar eerst nog goed genieten van het lekker NIETS DOEN in de zomer :p
Hoi hoi As we speak ist ier nu 30 graden. Eindelijk weer zomer weer! de afgelopen week heeft het meer geregend en waren het winter temperaturen. Voor het moment zit ik nu in Te Anau. Prachtig dorpje tussen de bergen en het water. Na dat ik op tafel gebuisd heb bij mijn baas voor mijn geld, ben ik het daar (met mijn money in mijn pocket) afgetrapt en beginnen rondreizen.De east coast is niet zo spectaculair en de stranden zijn niet zo speciaal vergeleken met wat ik al allemaal gezien heb. In dunedin heb ik gelopen op de toeristische attractie : de steilste bewoonde straat in de wereld. Verder dan dat, was er daar niets te doen in dunedin:) Ook heb ik een fantastische blunder gemaakt: ik ben erin geslaagd om door een moment van verstrooidheid de verkeerde afslag te nemen en heb ik 235 km in een rondje gereden zonder dat ik het wist:) gelukkkig heb ik de tijd om zulke vergissingen te maken:) nu ben ik op weg naar milford sound, de toeristische plek van nieuw zeeland. Je kent het wel , de hooge bergen in het water.
Er wonen amper 1 miljoen mensen in het zuider eiland en dat kan ik merken! Echte steden zijn hier amper en er zijn duizenden spookstadjes die 20 keer kleiner zijn dan Heestert. Ik kom vooral ook gepensioneerden tegen met hun motorhome. Veel "socialisen" heb ik nog niet kunnen doen.
Ik ben aan het kijken om de kepler track te wandelen maar de overheid hier weten wat gevraagd van prijs om te overnachten in zo'n hut. Maar liefst 40 dollar voor enkel kookfaciliteiten en een bed. dat is eten voor 2 weken voor me, 40 dollar. Dus dezen denkt eraan om gewoon in de schuilbunkertjes te slapen met zijn slaapzak en geen dollar te betalen om een wandeling te doen. Het steekt me echt tegen dat ze hier van profitetren van de toeristen. In de winter zijn de hutten verdomme gratis! ik betaal belastingen in dit land, dus ik mag klagen!:) ook zijn er weinig publieke wc's die het wel soms lastig maken, als je eens dringend moet gaan.... gelukkig ist ne turbo diesel mijne auto en geraak ik snel bij een dorp die wel een publieke toilet heeft:)
Ook heb ik me eens gewaagd aan een vrije (zonder aangegeven of aangemaakt pad) bergwandeling. Na een halfuur heb ik het moeten opgeven en moeder natuur laten winnen. Je moest namelijk een aantal bergriviertjes met gletscherwater oversteken. En natuurlijk zijn er daar gheen bruggen gebouwd in tegenstelling tot Europa. Wetende dat in de koloniale tijden, de verdrinkingsdood in NZ zoveel voorkwam, dat ze het de New Zealand Death noemden; is het dus niet ongevaarlijk. De meeste rivieren hadden donker vuil water wat betekent dat je niet kan inschatten hoe diep ze zijn en de stroming is soms verradelijk. Met mijn camera in mijn rugzak kon ik me niet riskeren om risicos te nemen en heb ik mijn tocht na 3 riviertjes over te hebben gestoken moeten staken. Dit is niet voor pussies, deze wandelingen. Het is wel in de echt ongerepte natuur, er zijn enkel wat kleine hutjes op getrokken waar je kan overnachten.
Voor de rest, de tijd vliegt hier jammergenoeg, ik wil nog zoveel doen! Maar normaal gezien lukt alles me in de tijd die me nog rest.
Abel tasman national park, the nelson lakes, christchurch, de naschokken en the Art restaurant
hello, De 2 daagse trektocht door het abel tasman national park was prachtig. Het was het paradijs. Zie de fotos met mijn trekrugzak en de stranden en de gele kano`s. We hadden prachtig weer en hebben toffe mensen leren kennen zoals een canadeense en iemand van ALASKA! Alaska is toch iets fascinerend als je dat hoort. Wil er zeker eens een bezoekje brengen en gaan snowboarden:)
Na Abel tasman zijn ik en Peter naar de nelson lakes gereisd. Twee meertjes enorm afgelegen in de bergen, zalig rustig daar. Niets gaat boven een duikje smorgens te nemen in het koude water om de dag te starten!:) na de nelson lakes reden we richting Christchurch door heen the back country met berg riviertjes en bergen die me deden denken aan spanje door dat het er zo dor uitzag. De vegetatie verandert hier soms om de 10 km van uitzicht, wat echt fascinerend is.
Eenmaal in christchurch van het voor ons allebei hoogtijd om werk te zoeken aangezien ons geld volledig aan het opgeraken was. ik wou werk ongeacht de aard, Peter wou op een boerderij of orchard werken. Ik was het samenreizen ook wel stillaan aan het beu komen. je zou denken dat ik blij zou zijn dat ik de kosten kon delen, maar dat woog niet op aan de beperkingen die ik had. ik moest telkens overleggen voor ik iets wilde doen of verder te reizen. Aangezien mijn tijdsbeperking daar ik terug keer naar het lief klein land Belgiie eind maart, was dit dus niet ideaal. Het was leuke week nalf samen met peter, maar ik wou terug alleen rond reizen en niet hoeven rekening te houden met iemand.
In christchurch heb ik een aardbeving van 3.9 op de schaal van richter mogen meemaken
In Christchurch gaf ik aan elke horeca zaak mijn CV af en na 20 horecazaken te bezoeken had ik beet in een restaurant van een Rus genaamd; The Art Restaurant. Ik mocht de volgende dag proberen en ik werk er nu nog altijd. Maar de job suckt als ober, voor mij toch. Teveel stress, ik moet gvd wcs kuisen en de vloer dweilen iedere dag, ik werk zonder iets van contract doordat de fantastische baas zonder contract werkt en zo voor....:) ik ben het beu en wacht tot dat ik mijn geld op mijn rekening krijg en trap het daar af :) Normaal stop ik met werken nu vrijdag. Dan reis ik verder naar de ongelofijke prachtige fox glacier, the remarkebles, milfor sound, mountain, ... waa het gaat zalig zijn! ik ga voor de eerste keer in mijn leven aan downhill mountainbiken doen en bungee jumpen! De bungee jump kun je al eens bekijken op de site http://www.bungy.co.nz/the-nevis/the-nevis-bungy Het ziet erg geskift uit! die dag zal mijn hart stoppen met slaan voor 8 seconden vrees ik. Maar je bent maar een keer jong en het is een ervaring bij:)
Eerst en vooral een gelukkig nieuwjaar aan iedereen! Aan iedereen die me een sms gestuurd heeft met nieuwjaarswensen bedankt! De reden dat je geen sms terug kreeg is omdat het me teveel zou kosten:) budgetteren is mijn noodzakelijk motto hier! Evi heeft het 14 dagen mogen ondervinden:) De afgelopen 14 dagen met Evi waren super. We hebben magnifique dingen gezien zoals mudpools, geisers, en hotpools in alle kleuren van de regenboog. We hebben ook de bekendste wandeling gemaakt in het noorder eiland, namelijk de tongariro alpine crossing die langs mount doom van lord of the rings loopt naar een aantal meertjes. We hadden die dag prachtig weer, dus het was perfect. Enkel evi was toen enorm verbrand door dat tijdens die wandeling van 7 uur we geen schaduw tegen kwamen. We hebben ook een dag verbleven in een soort spa resort, waar er zwembaden waren die verwarmd waren met water uit een hotpool, waardoor de temperaruur in het zwembad tussen de 37 en 42 graden was. Lekker relaxen zoals in een bad dus:)
Nieuwjaar zelf hebben we gevierd in New Plymouth, dicht bij de vulkaan Taranaki. Jammergenoeg hebben we die avond geen vuurwerk gezien, maar we hebben ons goed geamuseerd.
In de 14 dagen dat evi hier was hebben we rond de 5000 km rond gereden. Veel tijd doorgebracht dus in het busje , maar het is de enigste manier om iets te zien door dat alles zo afgelegen en zover van elkaar ligt. Het waren zalige 14 dagen, heb me goed geamuseerd en was blij dat ik na 3 maanden terug mijn schat zag.
Nadat Evi in auckland terug het vliegtuig nam, ben ik direct met de auto naar Palmerston North gereden om een kerel, die ik heb leren kennen tijdens het werken bij mister apple op te pikken om samen naar het zuider eiland te reizen. Hij komt uit Tsjechie en is een toffe gast. En het grootste voordeel is dat ik nu de kosten van benzine kan delen. Daardoor spaar ik veel geld uit.
De boottoch naar het zuidereiland duurde 3 uren en een half en de laatste 45 minuten waren echt indrukwekkend. op de fotos zul je dit wel zien, hoe prachtig de bergen zijn.
We zijn al twee dagen in het zuider eiland en we zitten momenteel nietr ver van abel tasman national park en zijn van plan om morgen een trektroch van 2 dagen in het park te doen. hopelijk is het weer hier gunstig.
Ik werd onlangs aangesproken over de tennis prestatie van Wickmaer in een tornooi hier in NZ, ik weet er niks van, maar er stond toch groot artikel over haar in de krant over haar. We zijn dus niet zo onbekend hier:)
Het is denk ik al een maand geleden dat ik hier nog wat op gepost heb, dus hoog tijd voor een update: na 2 weken half hard werken en vele discussies met de baas van the orchard van mister apple over de foute storting van geld en de leugens die ons werden verteld, ben ik het daar afgetrapt. Tijdens die week heb ik dan nog eens mijn laptop laten vallen, die daardoor kapot is gegaan. In diezelfde week heb ik tegen een geparkeerde auto gereden dat was een week die me 500 dollar heeft gekost, een weekloon hier. Het leven lacht me dus toe hier in NZ om geld te sparen ben ik dan maar gaan WWOOFen ( Willing Workers On Organic Farms) hetzelfde dorp waar ik op de orchard werkte. WWOOFen houdt in dat ik per dag 4 a 5 uur werk voor gratis eten en accmodatie. Het was echt heerlijk de afgelopen 3 weken. Geen dollar verdaan! De werkjes hielden in: het gras maaien, bamboeframes maken voor pompoenen, onkruid uittrekken, ... chille jobkes dus iets heel vo mij-) Tijdens die drie weken wwoofen heb ik in een weekend met ne maat gelift naar Wellington om de 21ste verjaardag te vieren van ne kiwi die samen met ons op de orchard werkte. kwamen daar toe en het was of dat we in de seventies beland waren qua kapsels. iedere jongen had ne gemenige harley of mullet of nekhaar, of hoe je het ook wilt noemen. (ik laat enen groeien vanaf dat evi terug weg is uit NZ :) ) nu hun haarkapsels waren niet het enigste die opviel. Die gasten zuipen!!!! nie normaal! De vader van de kiwi die jarig was had voor 2000 dollar betaald voor de drank in de cafe. Het was dus gratis drank. Ze begonnen te drinken van 6 u in de namiddag en om 12 u snachtss was de 2000 dollar al op. De gast waar we gingen blijven slapen was zodanig dronke en luidruchtig dat de flikken hem hebben opgepakt voor openbare dronkenschap. Dus met hem in het gevang, konden wij dus nergens slapen. We hebben de nacht moeten doortrekken en beginnen liften van 7 u smorgens. Het liften terug naar het dorp was een hel! niemand wou ons meepakn, buiten de buitenlanders zoals gasten van china, sri lanka en indonesie.
morgen zet ik aan richting auckland om mijn schat te gaan ophalen en 14 dagen rond te cruizen in het noordereiland. Na die 14 dagen ga ik direct met de ferry naar het Zuidereiland. Iedereen een gelukkig kerstmis en nieuwjaar gewenst!
om geld te sparen ben ik dan maar gaan WWOOFen ( Willing Workers On Organic Farms) hetzelfde dorp waar ik op de orchard werkte. WWOOFen houdt in dat ik per dag 4 a 5 uur werk voor gratis eten en accmodatie. Het was echt heerlijk de afgelopen 3 weken. Geen dollar verdaan! De werkjes hielden in: het gras maaien, bamboeframes maken voor pompoenen, onkruid uittrekken, ... chille jobkes dus iets heel vo mij-)
