Het is niet te geloven, maar dit is waarschijnlijk mijn laatste blogbericht. Nu ik erop terugkijk kan ik zeggen dat het een geweldigeervaring was die ik nooit zal vergeten! Ik kan niet geloven dat ik hier zes maand geweest ben. Al heb ik natuurlijk iedereen gemist, maar ik heb zoveel nieuwe dingen gedaan en gezien. Ik heb mensen iets geleerd, maar het belangrijkste is dat ook ik veel geleerd hebt. Deze vrouwen hebben van mij een sterkere vrouw gemaakt!
Maar laten we even terug in de tijd gaan. Vorige keer was ik klaar om te vertrekken naar het huwelijksfeest van de sectretaresse in haar thuisdorp. Dit was een afgelegen klein dorpje. Het feest was vrijdagavond en de ceremonie zaterdagochtend om 6 uur, rond 12 uur was er een heuse stoet rond de bruidegom en toen begon het echte huwelijk. Een leuk weetje: de bruid had 4 prachtige kleedjes.
In de volgende week zijn mijn tante en nonkel en hun vrienden op bezoek gekomen. Ook hun heb ik in sneltempo Pattaya laten zien. Maar toch blijft het raar, om deze rare stad aan mensen te tonen. Voor mij is dit mijn voorlopige thuis, maar ik kan begrijpen dat dit voor andere een hele rare en minder leuke vakantieplaats is. Wat hebben we gedaan:
·Aan het zwembad gelegen
·Heerlijk ontbeten
·Heel veel bij de kleermaker gezeten
·Een orchideentuin, zonder orchideen bezocht.
·Lekker geaperitiefd en gegeten
oDankje om op bezoek te komen...
In maart hebben we 4 woensdagen geen les moeten geven omdat de studenten sexeducatie hadden. Deze vier dagen hadden wij een uitstap.
1.Een bezoek aan het father ray center en het weeshuis in Pattaya.
2.Een bezoek aan het aidscentrum in Rayong.
3.Sightseeing: een Chinense temple, Boeddha op een berg, floating market,
4.Meedraaien in het kindercentrum van de fountain of life.
Ondertussen zijn ook Amber en Heleen, de meisjes uit het Noorden ons komen bezoeken. Met deze gekke meisjes hebben we vooral gekaart en gelachen.
Wat hebben we in maart nog gedaan:
·Geoefend voor onze Thaise dans voor Songkran, Thais nieuwjaar. 8 April geven we ons optreden, iedereen is welkom.
·Op visarun geweest naar cambodja. Even de grens over, eten in een casino en terug de grens over. We mogen blijven tot 17 juni!
·Een weekendje Koh Samet met de Duitse meisjes. In de zon liggen, cocktails drinken en lekker eten! Het leven kan hard zijn.
·3 keer naar de cinema geweest.
·Naar groot muziekfestival in Pattaya geweest.
·Kip met appelmoes en kroketten gegeten.
·Aan ons project over prostitutie gewerkt.
·Een film over Jezus gezien
· ..
En nu zit het er op! We hebben onze laatste les gegeven. Het afscheid in het center is gebeurd door middel van een afscheidsceremonie. Deze vond plaats in de kappel, natuurlijk kon ik mijn tranen niet bedwingen. Dit afscheid is op een rare manier nog moeilijker, omdat je niet weet wanneer je terug komt en wanneer dat je de andere nog eens gaat terug zien en of je ze wel ooit gaat terug zien!
Om afscheid te nemen van mijn duopartner zijn we voor de laatste keer samen drie dagen op stap geweest . De trip ging richting cambodja. Cambodja was heel anders dan Thailand, heel arm, de vele bedelende kindjes hebben ons hart gebroken! In Cambodja hebben we Ankor Wat, 1 van de 7 wereldwonderen bezocht, dit was echt prachtig. Ook in de tempel van Lare (Tomb Rainder) zijn we een kijkje gaan nemen. We hebben ook nog een boottrip rond een dorp op een meer gedaan. Dit was heel raar om te zien. Het volledige dorp woonden en leefden op het water. Kortom het waren drukke maar boeiende dagen.
En nu, dinsdag 6 April ben ik mijn kamertje aan het kuisen en afscheid aan het nemen van mijn thuis. Morgen ga ik mijn laatste bezoeker van de luchthaven halen. Kenny! 16 April gaan we samen terug naar Belgie. Maar eerst moet ik hem nog de A gogos laten zien!
Zo het vele leeswerk zit erop! Dank jullie voor de reacties en voor het volgen van mijn avonturen. Zoals ik al zei, was het niet altijd gemakkelijk, maar het was een geweldige ervaring Aan iedereen die mij gesteund heeft BEDANKT!
En natuurlijk en speciale dank u aan mijn mama en papa, zonder hun had ik hier nooit gezeten. En een tweede special dank u aan Kenny, die zijn vriendin de kans heeft gegeven om 6 maand te vertrekken naar een ander land
