Dag 3 begon vanmorgen met een heerlijk uitzicht! En dan heb ik het niet over mezelf die ik in de spiegel tegenkwam. De fantastische natuur was prachtig om de dag mee te beginnen. Vaderlief was ontbijt gaan halen en deed een poging om degelijke koffie te zetten. Ik zal zeggen dat ik hem de meeste punten op sfeer en gezelligheid heb gegeven! Ook belangrijk als je het mij vraagt. Met de koffers gepakt vertrokken we richting onze volgende locatie. Eerst moesten mama en papa de vraag van de dag natuurlijk kunnen oplossen. Ze kregen een blinde landkaart van Italië voorgeschoteld. Hier stond een plaats op aangeduid. Niet gemakkelijk als je het mij vraagt. Na even nadenken wisten ze het antwoord toch. Firenze! De bakermat van de Renaissance en tevens ook de hoofdstad van Toscane. Eenmaal vertrokken liep alles gelijk gewoonlijk. Iedereen deed zijn gewoonlijke ritueeltjes van in de auto. Bij papa is dat natuurlijk rijden, mama slapen, ikzelf de volgende gidsstops voorbereiden en Céline natuurlijk voor de geur in de auto zorgen! Neenee, grapje. Vandaag was dat papa. Hij heeft gezweet voor 6! Het kon ook moeilijk anders. Ik dropte hem midden in hartje van Florence met een auto die af en toe niet meewil door de warmte en gehaaste Italianen die constant op zijn kap zitten. Ik zou dan ook van dit moment gebruik willen maken om pappie te bedanken voor zijn moed en zelfopoffering en hem de 2 euro fooi die ik gekregen heb tijdens het gidsen, terug te geven voor zijn taxi-skills. Uiteindelijk was het zo ver. We konden gaan zoeken naar David van Michelangelo. Makkelijker gezegd dan gedaan. Na een beetje aftasten en een paar gesprekken met wat locals arriveerden we eindelijk op de plaats. Tickets waren gekocht, de rij was erg kort, we stonden niet in de zon, dat komt hier dik in orde (dachten we…). Tot we bij de ingang kwamen. Er werd ons verteld dat onze tickets nog ingewisseld moesten worden voor echte en dat we dan pas het domein mochten betreden. Na veel gezever en gezaag kreeg ik dan toch mijn langverwachte tickets. Ik had voor de eerste keer terug kennis gemaakt met het vurige Italiaanse temperament, maar ik moet zeggen… Ik ging ook wel full Italian style. Het lange wachten werd uiteindelijk beloond door het prachtige kunstwerk van Michelangelo. Alles was vergeten en vergeven. De buikjes begonnen te knorren en je mag 2 keer raden… GEEN Mac Donalds! Een heerlijke zelfgemaakte pizza kon er natuurlijk altijd wel in! Na het middagmaal was het terug tijd om onze beentjes te strekken. Niets beter dan de campanile (klokkentoren) van Firenze op te wandelen. Een prachtige toren met een 420-tal treden. Niet voor gevoelige kijkers. En dat was er ook aan te zien! Maar ik moet eerlijk zeggen dat mama vandaag toch de bolletjestrui heeft verdiend als beste bergbeklimmer. Ze is helemaal alleen, als enige dame, de campanile volledig tot boven opgeklommen. Ik was erg trots op haar en dit is een beeld dat ik nooit meer zal vergeten. De witte trui (beste jongere) was nu niet bepaald voor Céline. Zij gaf al op tijdens de eerste tussenstop. En omdat ik de gele trui al heb, zullen we papa ook maar eens doen stralen door hem de beste “jongere” van het peloton te maken vandaag! En zoals jullie weten komt na inspanning natuurlijk ook ontspanning. We kwamen een aantal interessante winkels tegen die niet ontlopen konden worden. Eenmaal uit de winkelstraat botsten we pal op het Palazzo Vecchio. Vrij imposant gebouw. Als je hier doorwandeld dan krijg je een fantastisch zicht op het Ponte Vecchio. Zéér mooi en erg romantisch. Céline kwam daar dan ook de liefde van haar leven tegen. Een immens hoorntje met ijs voor de spotprijs van 7 euro. Je leest het goed… 7 euro! Na nog wat winkeltjes gedaan te hebben, liepen we al slenterend naar een erg gezellig plein met heerlijke restaurantjes. We ploften neer en het zag er niet naar uit dat we de komende uren zouden opstaan. Bruschetta, olijfolie, pasta en een goed gezelschap waren de hoofdingrediënten die ik nodig had om er een gezellige avond van te maken. Na het eten zijn we regelrecht vertrokken naar onze slaapplaats. Het was nog een heel gedoe om deze te bereiken, maar we zijn er geraakt! Een erg mooi studiootje waar alles aanwezig is. Morgen wordt het een rustig dagje waar hier en daar wel eens enkele nachtmerries naar boven kunnen komen bij bepaalde individuen. Zoals gewoonlijk vertel ik jullie nog niet waarheen, dat lezen jullie morgen wel! Buonanotte e domani tutto! Ciao xxx