heeej,
Tis al lang geleden dat ik hier iets van mij heb laten horen.... Maar ik
had het nogal druk. Ik woon nu niet meer langer in Gravatal. Ik ga van
familie veranderen. Sinds donderdag ben ik in Imbituba in het huis van
mijn counseler. Ik ga hier ongeveer een week of twee blijven. Vervolgens
ga ik naar een andere familie. Ik hoop dat ik het daar beter ga hebben,
want met mijn familie daar in Gravatal klikte het niet zo echt. Gravatal
is ook super klein en ik had er niets om te doen. Nu ga ik waarschijnlijk
naar een grotere stad. Hier in Imbituba is het echt wel tof. Het is hier
nu mooier weer aan het worden intussen en zit hier nu vlak bij de zee, dat
is wel leuk. Ik wou jullie dit maar eventjes laten weten. Heel veel
groetjes vanuit het verre Brazilië...
hi people, gisteren ben ik terug thuis gekomen van een vijf dagen lang reisje. Vrijdag
heb ik hier de bus genomen naar Imbituba. Daar aangekomen (het is ongeveer anderhalf
uur op de bus zitten: eerst een dik half uur naar Tubarão, daar moet je een andere bus
nemen en is het nog ongeveer 1 uur tot in Imbituba), heb ik samen met Élodie (het
Franse meisje in het huis van mijn counseler) en 2 vrienden van haar naar O Codigo Da
Vinci gekeken. 's Avonds zijn we gaan uiteten met haar gastouders (Manoel en
Célia). We zijn naar een prachtig Thais restaurant geweest en het was ook echt super
lekker. Ik denk dat we pas om half 12 begonnen zijn met eten, het is hier normaal om
heel laat 's avonds te eten.
De volgende dag, zaterdag, nam ik samen met Élodie en Katharina (meisje van Oostenrijk
die ook in Imbituba
woont) vroeg in de ochtend de bus naar Floripa. Daar werden we na een hele tijd
wachten opgehaald door AFSmensen en naar het hotel gebracht. Er waren nog 3 andere
Vlamingen, leuk om weer Nederlands te kunnen praten. We hebben daar eigenlijk weer zo
typische AFS acitviteiten gedaan. Het weekend was ook voor de Brazilianen die juist
waren terug gekeerd. Zij hadeen wel andere activiteiten. Daar waren er twee bij die
naar België geweest waren en 1 iemand die naar Nederland was geweest.
Zondag werden we weer naar het busstation gebracht. Daar weer de bus genomen. Ik ben
terug naar Imbituba gegaan. Mijn familie was namelijk naar Porto Alegre voor de show
van Rebelde.
Maandag zijn we met de auto een beetje gaan rondrijden. Het weer was wel echt
verschrikkelijk, het was echt typische triestige Belgische regen. Ik heb walvissen
gezien (Baleia Franca), zo mooi. De walvissen komen elk jaar vanaf juni tot november
naar Imbituba om baby'tjes te krijgen. Je kunt die dus echt gewoon zien he. En wat
ik altijd al vergeten vertellen ben, is dat ik hier in Gravatal eens een arara (hele
grote papegaai) over mij heb zien vliegen, prachtig. Die dingen vindt iedereen hier zo
doodnormaal en snappen niet dat ik het zo speciaal vind. 's Avonds ben ik naar het
huis van Katharina gegaan.
Dinsdag gaan shoppen in de namiddag.
Woensdag heb ik een cake gemaakt, een bananencake. En het was een lekkere. 's Avonds
ben ik weer naar Gravatal gereisd. Deze keer ben ik wel langer onderweg geweest. De
bussen sloten niet op elkaar aan en in Tubarão moest ik dan ongeveer anderhalf uur
wachten, ik ben drie uur en een half onderweg geweest.
Vandaag ben ik weer naar school gegaan, alles weer z'n normale gangtje. Ik had een
test van chemie en twas al verbeterd en ik heb een tien, jeuj.
tchautchau beijooo
dag beste mensjes, Vorig weekend ben ik naar Porto Alegre geweest. De hoofdstad van Rio Grande do Sul. Ik heb hier samen met mijn 2 zusjes de bus genomen. Als we aankwamen stonden de ouders van mijn gastmoeder ons op te wachten. We zijn al op donderdag vertrokken. Het was onafahankelijkheidsdag van Brazilië, groot feest hier. De scholen marcheren dan door de straten. Er worden heel veel liederen gezongen. Het onafhankelijkheidslied, het volkslied, het lied van de vlag,... En iedereen kent al deze liederen. De week hier voor werd er in school niet al teveel gewerkt (niet dat het anders veel meer is). We hebben heel de week lang geoefend voor deze dag. In Porto Alegre heb ik wa vanalles gedaan. Ze hebben daar ongeloofelijk mooie en super grote shoppingcenters. Ik ben ook naar de cinama geweest. Naar een toneel, parken, markt, en een andere markt met 'traditionele' dingen,... Ik heb er ook churrasco gegeten. Typisch van daar in het zuiden, het is eigenlijk bbq, ze steken het vlees op heel grote spiesen en dan in het vuur. En iedereen heeft hier zo een ingebouwde bba in zijn huis. Maandag gingen we terug naar Gravatal. Alleen konden we niet terug geraken. Ik mocht niet alleen met Juliana en Isabela op de bus omdat ik geen ouder van hen ben. De vader van mijn gastmoeder heeft ons dus naar huis moeten voeren met de auto. Het is een rit van 5 uur. Hij is hier dan nog een paar dagen gebleven. Kzal dan nog een beetje over het weer vertellen. Dat is hier dus echt super raar he. De voorbije weken is het echt overdreven koud geweest. Dan was er opeens van de een op de andere dag super veel zon, devlogende dag weer koud, daarna weer zon, regen, onweer,... echt alles. Vandaag is het weer koud. Het is dus ook daardoor dat bijna alle mensen hier ziek zijn. Tot de volgende
Hey iedereen, het is ondertussen weeral even geleden dat ik hier nog iets
geschreven heb. Kga beetje vertellen over mijn voorbije weekendjes
aangezien de meeste van mijn schooldagen er hetzelfde uitzien. Mijn school
start om 7u45, gelukkig is ze maar 1 minuutje stappen ofzo van mijn huis,
ze eindigd om 11u45. Als ik dan thuis kom eten we. Mijn kleine 'zusjes'
gaan in de namiddag naar school. Ik ben in de namiddag meestal alleen met
mijn gastmama thuis. De meeste dagen komen hier dan nog studenten voor
engels te leren. Kga in den dag ook is wandelen ofzo, kdoe dan eigenlijk
niet al te veel. 's Avonds doe ik soms iets met wat mensen van hier. Da
is meestal naar de vollybal gaan of gewoon hier wa wandelen in de straten,
iedereen doet da hier... Voor de rest wordt er 's avonds heel veel tv
gekeken. Iedereen is hier
verslaafd aan een stuk of tienduizend soaps die hier elke avond te zien
zijn.
Drie weekends geleden was er een reunie van mijn afscomitee. Ik moest
daarvoor naar Floripa gaan. Ik ben hier vrijdag al vertrokken met de bus
en ben dan bij de familie van Bruno blijven slapen, dat is een
afsvrijwilliger. Ze hebben me 's avonds mee uit genomen en een paar
plaatsjes getoont op het mooie eiland (Floripa is een eiland en de
hoofsdstad van de staat waarin ik hier woon, santa catarina). De volgende
dag moesten we naar Tania's huis voor de orientatie. Ik ontmoette daar de
andere afs'ers van mijn comité. We zijn met zeven. Een jongen van
Duitsland, de rest zijn allemaal meisjes, van Finland, Australie,
Frankrijk, Italie, Oostenrijk en ik van belgie natuurlijk. 's Middags
waren het meer practische dingen. 's avonds ben ik dan mee naar het huis
van mijn counseler gegaan in Imbituba. Het meisje van Frankrijk woont in
zijn huis. Hij heeft nog drie andere dochters. Het was echt een
droomhuis. 's Avonds hebben we ze mee uit genomen. we zijn iets gaan
drinken. Je bent hier overal ontzettend welkom bij alle mensen dat is wel
leuk. Ik heb nu al twee andere families die zeggen dat ik altijd naar daar
mag komen. Zondag ga ik met de bus terug naar huis.
Het volgende weekend ben ik naar Beto Carrero gegaan, het grootste pretpark
van Zuid Amerika, met mensen van mijn klas. Twas wel heel leuk. Twas zo
een mengeling van een pretpark en een zoo, het was ook heel mooi. En er
waren prachtige shows, ook om de dag aftealuiten was er een groot
spectakel. De rit naar het pretpark duurde ongeveer 4 uur ofzo, kwas dus
pas heel laat thuis. De volgende dag, zondag, was ik ziek. Een virus dat
over heel Brazilie verspreidt is. Ik had heel veel buikpijn en heb heel de
dag moeten overgeven. Na 1 dagje was het gelukkig al over.
Dan nu het voorbije weekend, mijn verjaardagsweekend. Ben nu 18 jaar,
jeuj. Heel hard bedankt voor al degenen die mij nier vergeten waren.
Vrijdagavond ben ik naar een feestje geweest. Eerst ben ik gaan eten in
het huis van Joao en ana, zij hebben ook een gaststudent daar, Karl van
Estland. En ik heb voor de eerste keer caipirinha gedronken, typisch
braziliaans, Limoen, suiker en vodka. Feestjes zijn hier ongeveer
hetzelfde als in Belgie. De meisjes zijn hier wel heel hard opgemaakt en
dragen schoenen van minstens 15cm hoogte. Er was wel ontzettend veel
volk. Kheb me goed gehad, twas de eerste keer dat ik hier echt naar een
feestje ging. Zaterdag was ik alleen thuis met de kids, mijn gastouders
moeten namelijk beiden een hele dag werken op zaterdag. 's Avonds zijn we
dan wel gaan uiteten voor mijn verjaardag en heb ik oorbellen gekregen als
cadeautje.
Volgend weekend is het hier een lang weekend, 7 september is het
onafhankelijkheidsdag van Brazilie. Ik ga dan naar Porto Alegre, een grote
stad, naar de ouders van mijn gastmoeder. In school werd er deze week al
veel geoefend voor 7 september. Ze marcheren hier dan door de straat,
zingen het volkslied (en iedereen kent dat hier perfect), en het lied van
hun vlag. De mensen hier zijn ongeloofelijk trots op het feit dat ze
Braziliaan zijn!
Hallo daar!
Nu is het al wa langer geleden dat ik iets van me laten horen heb... dus ik
zal nog eens iets schrijven he. Kben nu al bijna twee weken hier. Ben al
eventjes naar school aan het gaan dus en tis daar wel leuk. Iedereen stelt
nog steeds heel veel vragen. De vakken zoals wiskunde en fysica en chemie
enzo zijn hier echt super gemakkelijk en iedereen vindt me hier een genie
als ik zo een vraag kan oplossen. De taal begint ook wel beter en beter te
lukken. Kben nog een paar keer mee geweest naar Engelse lessen die mijn
gastmoeder geeft. Ben ook eens met een paar vrienden bij iemand thuis gaan
eten, fondue (fundi). En ze doen da hier ook me fruitjes in chocola, mmm.
Vanavond ga ik naar de vollybal kijken van een paar mensen die ik ken
hier. Die sport is hier dus heel populair. Verder nieuws vanuit Brasil
volgt nog!
Hallo,
Mijn eerste drie schooldagjes zitten er ondertussen al op. De eerste dag
ben ik gewoon even een kijkje gaan nemen en heb ik een rondleiding gekregen
van de directrice en ben ik aan iedereen voorgesteld. De twee andere dagen
heb ik al 'les' gekregen. Tijdens de les is het één grote drukte. Mijn
klasgenoten zijn heel erg vriendelijk en nieuwsgierig, zoals eigenlijk al
de rest van de school. Maar elkaar verstaan gaat toch niet zo vlot. Nu
merk je pas dat taal een erg grote barrière is. Voor de vakken zoals
chemie enzo heb je al geen taal nodig en het niveau is dan ook nog eens
heel veel lager dan bij ons.
Maandagavond ben ik samen met mij gastmoeder naar Tubarão geweest. Ze
geeft daar privélessen Engels en ik heb die dan ook meegevolgd. De mensen
hier spreken practisch niets van Engels, eigenlijk niets. Ze zijn wel
gemotiveerd om het te leren. Vanavond ga ik waarschijnlijk nog eens mee,
maar dan gewoon hier in mijn stad. Vanavond ga ik ook met mijn klas een
film bekijken in mijn schoool.
En voor de mensen die geïnteresseerd zijn in het weer... Het is hier heel
mooi weer (en winter). Het is hier nu eigenlijk echt zoals een mooie zomer
in België. De tweede dag toen ik hier was, was het wel een slechte dag en
heeft het zelfs geregend.
Mijn eerste berichtje uit het verre Brazilië. Ik ben hier nu al sinds een
dag of twee. Na een super vermoeiende en best wel stresseerende reis van
in de dertig uren ben ik aangekomen in Florianopolis of Floripa. Daar
stond mijn gastmoeder mij vol vreugde op te wachten. Ik werd verwelkomd
met een dikke knuffel en bloemetjes. Hierna was de trip nog niet voorbij
er stond ons nog een 3 uur lange autorit te wachten tot in Termas do
Gravatal, waar ik de komende elf maanden ga wonen. Ik was doodop. Ik denk
dat ik nog een beetje in het Belgische ritme leef. Het is hier 5 uur
vroeger dan in België.
Aangekomen op de eindbestemming ontmoetet ik de rest van mijn gastfamilie.
Deze bestaat uit vader, moeder en twee dochtertjes, Juliana en Isabele.
Deze twee laatste zijn zo enorm druk. Ze eten hier vooral Italiaans eten,
maar ook
Braziliaanse specialteiten, eigenlijk eten ze hier vooral veel.
Mijn stadje, Gravatal, is heel rustig, maar toch ook erg toeristisch. Veel
mensen heb ik nog niet ontmoet, wel al verschillende vrienden van mijn
gastmoeder. Maar morgen start ik met school.
Verder nieuws komt nog! CIAO
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
