Ik kan niets zinnigs zeggen over rouwen, alleen dat het vreselijk veel pijn doet. Soms heb ik het gevoel dit is te hevig, deze pijn kan ik niet aan'. In het begin heb ik alles geprobeerd om minder pijn te voelen. Op een bepaald moment ging ik gewoon op de grond liggen, in de hoop dat het dan minder pijn zou doen. Mensen zeiden tegen me: ' Je doet het goed, je bent sterk'. Maar... zij hebben me nooit op de grond zien liggen hé!
Ook wij konden het niet beter verwoorden gevonden op de website van seppe*
Onze laatste gezinsfoto 11 mei 2008
Dagboek aan mijn allerliefste ventje
Adjudant ontmijner Vanpeteghem is gestorven op 3 september tijdens zijn eerste buitenlandse missie in Libanon.
09-12-2008
denken jullie morgen ook aan Seppe ?
Lieve mensen, Morgen wordt om 13 u afscheid genomen van onze grote piraat Seppe. Wij zullen er jammer genoeg niet bij zijn want ik vind de kracht niet om te gaan, maar onze gedachten zijn voortdurend bij jullie. We wensen de ganse familie heel veel sterkte toe. Denken jullie ook morgen even aan Seppe en zijn familie en branden jullie een extra kaarsje voor deze grote jongen? Stefke, zorg jij goed voor Seppe, hij verdient dit, maar eigenlijk weet ik dat je er goed zal voor zorgen zoals je zorgde voor je twee prinsesjes: sarah en lisa , saartje en liesje zoals je steeds zei. De kids zijn helemaal hun papa, als ik naar ze kijk zie ik terug mijn ventje. Ze hebben dezelfde glimlach, zijn allebei heel lief en zo bezorgd. Maar schatje voor hen wil ik verder gaan al blijft het heel moeilijk. We missen je zo heel erg. Terug hebben journalisten ons gecontacteerd maar ik hou het been stijf . Want eigenlijk hebben wij 24 op 24 een gevoel van gemis, verlies, pijn. Telkens worden we ermee geconfronteerd, in huis, in de tuin, op werk overal denken wij enorm aan jou. Voorlopig wil ik rust en gewoon mama zijn , gewoon samen zijn met de kids en jou in mijn hart, samen werken aan jou dromen, jou ideeën, jou toekomstplannen. Dikke kus en tot morgen schatje
Schatje, Ik had al zo een vermoeden en dat werd reeds vanavond bevestigd. Terug hangen journalisten aan de lijn want binnenkort verschijnt er overal een jaaroverzicht en natuurlijk de inhoud van de maand september kennen we al. Zo willen ze weten hoe onze eerste herfst is gepasseerd en binnenkort onze eerste kerst zal verlopen. Ik weiger elk commentaar want eigenlijk willen we het liefst zo vlug alles vergeten , kerst ,nieuw, jouw verjaardag. Eigenlijk willen we maar dicht bij jou zijn en hopen dat het een nachtmerrie was waaruit we eindelijk ontwaken.
Even zou ik bij jou willen zijn. Voelen wat jij voelt Weten wat jij weet Die armen om me heen voelen Dat ene zalige gevoel hebben
Samen naar de sterren kijken En vragen welke jij de mooiste vindt Jou een knuffel geven En lieve woorden fluisteren Woorden gesproken door heel mijn hart Zinnen met zoveel betekenis, zoveel gevoel
Wat zou ik graag bij jou zijn Gewoon omdat jij het bent Omdat je in mijn hartje zit voor altijd Gewoon omdat ik heeeeeel veel van je hou Tot morgen mijn liefste ventje 10000000000000000 kusjes je lievekes
Schatje, Ik ben geselecteerd door KW als 1 van de 5 krak 2008 van de gemeente Langemark-Poelkapelle. Iedereen kan stemmen via de website of via stemformulier in de krant van West-Vlaanderen. De laureaat verschijnt paginagroot in de krant van 9 januari ( jouw verjaardag) Voor mij ben jij eigenlijk de krak en niet alleen van Langemark-Poelkapelle maar van de hele wereld. Wat men ook beweert je bent een super ontmijner Petie, je had de kennis , je wist van je deed, helaas de bom was jou tesnel af. Soms vraag ik me af is het heengaan van mijn ventje niet erg genoeg??? Het is pas als je mee maakt dat je hierop een antwoord kan krijgen, lieve mensen. En dit wens ik niemand toe, maar echt niemand, zelfs je grootste vijand niet. Als eerbetoon voor mijn ventje wil ik die wedstrijd winnen en op zijn verjaardag terug in de krant verschijnen maar alleen maar voor mijn ventje want hij verdient dit heeeeeel zeker. Je hebt gevochten , gestreden voor ons ben je een super held!!!! En dat zal je altijd blijven, wat men ook beweert. Ik heb nooit getwijfeld aan mijn ventje en zal dat ook NOOIT doen. Ik mis je heel erg Voor altijd , tot morgen schatje
Schatje, lieve mensen Onze grote vriend seppe heeft jammer genoeg deze avond zijn strijd verloren. Amper 8 jaar oud. WAAROM??????
We wensen de hele familie en in het bijzonder zijn lieve mama Ann, zijn lieve papa Serge en zijn allerliefste tweelingszus Jill heel veel sterkte toe in deze moeilijke periode
Schatje, lieve mensen, Met tranen in de ogen wil ik jullie meedelen dat Mega Lotte ( 4 jaar) ons heeft verlaten. Langs deze weg wil ik de ouders en de ganse familie heel veel sterkte toewensen.
Seppe, Jill, Ann en serge Weet dat wij in deze moeilijke tijd heel veel aan jullie denken Seppe ( 8 jaar) heeft 4 jaar gestreden als een echte krijger Helaas, het was een ongelijke, onrechtvaardige strijd Heel veel moed
Lieve mensen , Ik denk dat jullie het wel begrijpen dat mijn blog inhoud iets minder zal zijn de volgende dagen WAAROM???????? Tot binnenkort Frieda, sarah, lisa en stefke
Liefste schatje, Wil je goed zorgen voor Lotte en binnenkort Seppe en alle andere kleine sterretjes. Ik weet dat je altijd heel goed zorgde voor onze prinsesjes en weet dat op je kan rekenen Dikke kus, dikke knuffel Het is zo onbegrijpelijk
Schatje, Weet je nog 9 jaar geleden gingen we met de trein naar Antwerpen. Zo eens lekker op stap voor Sarah is geboren, wij tweetjes. Voor in de trein had je zelfs broodjes gesmeerd, je wou niet dat ik honger leed, zo bezorgd was je en zo bezorgd zal je altijd zijn voor ons. Vandaag heb ik een stukje gelezen op je laptop, onze webcam gesprekken staan er allemaal op. Schatje, ik zie je ook ongelooflijk graag en we missen elkaar enorm, we hadden nog zoveel plannen, zoveel dromen, nu rest ons alleen de vele mooie herinneringen, de vele mooie foto's. Schatje, wie had 9 jaar geleden durven dromen dat ons leven samen zo kort ging zijn. Lieve mensen, Bedankt voor jullie lieve reacties Ik reageer ook veel omdat ik weet welke hulp een mailtje, sms of reactie op een blog kan bieden. Ik ben misschien in jullie ogen sterk maar zonder jullie kracht zou het me zeker niet lukken. Stefke zou niet alleen trots zijn op mij en de kids maar ook op jullie, voor de warmte, steun,liefde en genegenheid die jullie ons geven. Tot morgen dan duiken we samen met de kids terug het album in op zoek naar mooie foto's van ons schatje. Schatje, heb je lisa's berichtje gezien in je gastenboek? Slaapwel Je drie allergrootste schatjes
Schatje, Vandaag 3 maanden geleden..... Soms geloof ik het niet Soms hoop ik wakker te worden uit deze nachtmerrie Soms weten we niet welke weg we het beste nemen Soms vraag ik me af ben ik goed bezig? Soms vraag ik me af waarom toch? Maar ALTIJD missen we je heel erg Voor altijd en always
Vanmorgen op de radio hoorde ik eerst dat ze een verdrag gaan tekenen tegen clusterbommen . Veel te laat dacht ik. Ja een clusterbom maakt geen onderscheid tussen een dier, kind, herder of een militair. En gelijk hebben ze. Daarna volgde terug een lied die ik heel graag in de praktijk zou toepassen. Could I turn back the time ? Wat zou ik graag de klok terugdraaien!! Dan had ik jou nooit laten gaan, dan had ik jou nog 10000000 keer gezegd hoeveel we van je houden, dan had ik jou nog 10000000000 kusjes gegeven maar deze keer in de praktijk en niet via de pc, wat had ik graag nog zoveel willen doen met jou. Ik zou er alles voor overhebben om jou nog 1 keer te zien, 1 keer te kussen , 1 keer te knuffelen en 1 keer voor jou te zorgen. Want pas al men iets moet missen, besef je de echte waarde ervan.
Schatje, wat heb ik een rotdag achter de rug. Vanmorgen bij het ontbijt dacht lisa eraan dat ze eigenlijk haar verjaardag nog niet echt had gevierd. Lisa verjaarde op 2 juli en de afspraak was om een etentje te geven wanneer je terug thuis was. Ze had enkel de dag zelf een feestje gegeven voor al haar klasgenootjes. Ze stond op een ging naar de kalender, die kalender die ons zoveel vertelt. Die kalender waar de kids samen met jou enkele afspraakjes hadden gemaakt Ze keerde terug naar 2 juli , haar verjaardag en vanaf 8 juni merkte ze terug de streepjes op. Je had de kinderen aangeraden om iedere dag een streepje te plaatsen op de kalender enzo de dagen af te tellen , de dagen tot je thuiskwam. Die streepjes stoppen op 2 september de dag voor het rotongeval. Daarna bladerde ze door tot 14 oktober waarbij staat papa komt naar huis, 15 oktober papa thuis, 16 oktober papa is nu echt thuis, dit hadden de kids zelf aangevuld op hun kalender. Papa ging hier thuis komen he mama zegt ze. Op zo'n moment breekt je hart en de zaterdag gingen we dan alles vieren , papa thuis en mij verjaardag he mamie, maar papa is niet naar huis gekomen he. Ja kindje ik weet het ook papa is jammer genoeg niet gekomen en hoezeer ik jou ook wil helpen, ik kan jou papa ook niet naar huis brengen. Ja konden wij maar toveren dan zouden we alles toveren omdat iedereen gelukkig kon zijn. Vandaag kreeg ik ook een korte inhoud van het ongeval, hoe het precies is gebeurd, of beter gezegd hoe men denkt dat is gebeurd, exact weten ze het ook nooit he Alleen jij schatje, of ging alles zo vlug, maar jij kan het jammer genoeg niet meer komen vertellen. Ik die alles wist van jou ik weet dat als je had gekund het mij zeker had verteld. Wanneer het onderzoek helemaal is afgerond, mag ik als enige het dossier inkijken, weet echt niet of ik er klaar voor ben en of ik er ooit klaar voor zal zijn. Keppe toch waarom???
Soms denkt men dit is het einde van alle leed, nu proberen we door te gaan met ons leven, we proberen de draad terug op te pikken. Maar dan telkens opnieuw worden we geconfronteerd met gegevens, nieuwe informatie, dit doet telkens enorm veel pijn En het spijtige is niks maar niks kunnen we eraan doen, niks kan ons allerliefste ventje terug brengen. Al zijn we op dit ogenblik kwaad op de hele wereld, op iedereen die het had kunnen verkomen, op iedereen die ons pijn heeft gedaan, op iedereen die denkt het beter te weten, op iedereen die leugens vertellen. Maar gelukkig zijn er nog vele andere mensen op de wereld ook, mensen die ons enorm steunen , mensen die weten hoe we ons op dit ogenblik voelen, mensen voor wie we willen doorgaan. Al zal ons leven nooit meer zijn zoals het was, want onze held zijn we voorgoed kwijt, onze steun en toeverlaat Morgen terug de 3 de, terug een maand zonder jou, morgen 3 maanden Tot morgen keppe
Lieve mensen Bij onze oproep voor 14 december had ik beloofd na overleg met sarah om een foto te plaatsen van sarah met haar papa. De foto is genomen in het UZ Gent in maart 2002. Sarah was toen net 2 jaar en intensief in behandeling voor Acute Monoblaste Leukemie(AML) de mindere voorkomende vorm van leukemie bij kinderen. Slecht 3 op 100 hebben AML de meeste zijn ALL. Integenstelling tot de behandeling voor ALL is haar behandeling veel intensiever geweest op kortere tijd. Sarah verbleef van 1 februari tot en met eind mei constant in het UZ. In die tijd kreeg ze 4 hele zware chemotherapieën. Daarna volgde een nabehandeling van 1 jaar. Tijdens dit jaar moest ze 1 maal per maand naar UZ om haar bloedwaarden en toestand te controlen, daar kreeg ze haar chemo en de drie volgende dagen kreeg ze haar chemo in het H.Hartziekenhuis in Roeselare, waar ze ook wekelijks op bloedcontrole en algemene controle ging. Begin juli 2003 moest ze eerst om de twee dan later om de drie maanden en om de 6 maanden op controle naar Gent. Nu moet ze nog jaarlijks in mei op bloedcontrole en om de vijf jaar ( dit jaar) krijgt ze een hartcontrole. Bij iedere controle is haar papa meegeweest en ons geluk kon niet op als we in mei 2007 te horen kregen dat sarah officieel genezen was. Niettegenstaande weten ook wij wat het is om een gevecht te leveren tegen het K-monster die onzekerheid blijft . Zoals vele zeggen eens je binnen bent geweest op 3K6 ( afdeling kinderoncologie in Gent) heb je een andere kijk op het leven. Daarom is 14 december voor ons zo belangrijk, ieder jaar hebben we al op de tweede zondag van december een kaarsje gebrand, maar er kunnen geen kaarsjes genoeg branden om dit verdriet en pijn draaglijker te maken. Door het verlies van mijn allerliefste schat weet ik ook wat het is iemand te moeten missen, iemand van wie ik zielsveel hou, iemand die alles deed voor ons, gewoon iemand heel speciaal, Hij is UNIEK
Stefke,
Samen hebben we gestreden, Samen hebben we gewonnen, Samen hadden we een doel, Samen voor altijd Samen zullen we ons blijven inzetten voor KKF Want de pijn en verdriet die wij samen hebben gevoeld, beleefd dat verdient niemand Helaas, nu moeten we elkaar zo hard missen Lieve kus, tot morgen je drie kapoentjes
dag liefste papie we zijn haan wandelen het was 12 km ik en sarah een bloemstuk gemaakt vint je het mooi liefste papie ik vint het mooi hoor papie het wandelen was leuk hoor papie dike kus lisa
lieve mensen ik heb julie reacties gelezen doe zo voort groetjes lisa
Schatje, Lisa had vandaag effe gekeken in de vele foto's van jou, ook in het fotoboek van sarah. Op vraag van haar heb ik in de linkerkolom een foto geplaatst van jou aan de zee in Libanon ze vond het een heeeeeeeeeeele mooie foto, net als haar papa die is ook heel mooie he mama zegt ze. Ik kan ze alleen maar gelijk geven Lisa vraagt zich af of jullie dit ook een mooie foto vinden van haar held, haar liefste papa die ze nu zo mist Willen jullie even reageren voor haar, ze leest iedere dag de reacties en kijkt in het gastenboek, zo praat ze over haar papa en voor ons en vooral voor haar is dit heel belangrijk
De foto van sarah met haar papa tijdens haar ziekte volgt binnenkort nu wil ik gewoon hun mama zijn en gezellig met hen in de zetel zitten , praten over hun papa, kijken naar de foto's en vooral veel kaarsjes branden voor onze sterretjes Tot morgen
Schatje, Vanavond is het op vtm de trots van vlaanderen. Vorig jaar won KOESTER de prijs en ze verdienen het echt. Als je ziet welk werk ze leveren,dag en nacht beschikbaar zijn, het zijn gouden mensen. Onze trots ben jij, je was ook super , we konden altijd op je rekenen, je stond altijd klaar voor ons, wij kwamen op de eerste plaats. We missen je enorm onze grootste steun en toeverlaat Het is en blijft ontzettend moeilijk dikke knuffel
Lieve mensen, Achter mij oproep om een extra kaarsje te ontsteken op zondag 14 december zit een heel verhaal dat ik graag met jullie wil delen Zoals de meeste onder jullie weten werd op 1 september 2002 leukemie ontdekt bij Sarah. Wij waren er kapot van en we gingen er proberen alles aan te doen om sarah bij ons te houden. Wij hebben geluk gehad, maar helaas zijn er vele andere die het geluk niet hebben. Tijdens de behandeling heeft stefke iedere week een kaarsje gaan branden aan de grot van Houthulst ( dicht bij zijn werk) , omdat zijn gezin niet uit elkaar gerukt zou worden, dit gezin dat hem zo dierbaar was, dit gezin die hij nu zelf moest achterlaten, dit gezin die hij nu verschrikkelijk mist. En na de behandeling is hij dit ook regelmatig blijven doen, vandaar dat hij ook iedere zondag (in Libanon )probeerde te gaan naar de mis om ons te beschermen tegen het kwade, hij wou niet dat ons iets overkwam. De dag dat hij vertrokken is ben ik samen met sarah en lisa naar de grot geweest om een kaarsje te ontsteken voor stefke, ik wou ook niet dat hij iets overkwam, hij had het al zoveel gedaan voor ons. Helaas , heeft ons kaarsje niet echt geholpen Daarom wil ik speciaal aandacht vragen om de extra kaars te ontsteken op zondag 14 december omdat we van niemand nog ten onrechte afscheid moeten nemen en vooral ook omdat stefke die zo graag zou gewild hebben . Hij geloofde erin . Morgen zal ik een foto inscannen van sarah met stefke tijdens haar behandeling . Ik heb het vanavond besproken met sarah en ze wil dat de mensen zien dat ze samen met haar papa de strijd heeft overwonnen. tot morgen
you'll be in my heart from the day we meet , now and forever
Liefste schatje, Vandaag op werk hoorde ik dit liedje en vond het zo toepasselijk, je bent in mijn hart vanaf de eerste dag, nu en voor altijd zal je er blijven wonen. Dit kan niemand ons afpakken Met die liefde zullen we verder leven, alle mooie gedachten aan jou en ooit zullen we weer samen zijn voorgoed. Ik mis je ontzettend
Come stop your crying
It will be alright
Just take my hand
Hold it tight
I will protect you
From all around you
I will be here
Don't you cry
For one so small
You seem so strong
My arms will hold you
Keep you safe and warm
This bond between us
Can't be broken
I will be here
Don't you cry
'Cause you'll be in my heart Yes, you'll be in my heart From this day on
Now and forever more
You'll be in my heart
No matter what they say
You'll be here in my heart
Always
Why can't they understand
The way we feel
They just can't trust
What they can't explain
I know we're different
But, deep inside us
We're not that different at all
And you'll be in my heart
Yes, you'll be in my heart
From this day on
Now and forever more
Don't listen to them
'Cause what do they know
We need each other
To have, to hold
They'll see in time
I know
When destiny calls you
You must be strong
And then I'll be with you
But you got to hold on
They'll see in time
I know
We'll show them together
'Cause you'll be in my heart
Believe me, you'll be in my heart
I'll be there from this day on
Now and forever more
O, you'll be in my heart
(You'll be in my heart)
No matter what they say
(I'll be with you)
Be here in my heart
(I'll be there, always)
Always
I'll be with you
I'll be there for you always
Always and always
Just look over your shoulder
Just look over your shoulder
Just look over your shoulder
I'll be there always
Lieve mensen, Mogen we rekenen op jullie medewerking?
Veel te veel jonge mensen zijn ons ontnomen zonder reden, veel verdriet, veel pijn , WAAROM ????? Een vraag die onbeantwoordt blijft
We zullen ons blijven inzetten voor KKF Gent en hopen dat er snel een oplossing komt voor het Kmonster Want iedereen heeft recht op een zorgeloos leven Iedereen heeft recht op geluk Iedereen heeft recht op een toekomst
Schatje, Vandaag heb ik superveel aan jou gedacht. De kids hadden hun proefregeling mee. We moesten ook een briefje invullen wanneer we wensten te gaan voor de proefbespreking. Iets dat we de voorbije jaren altijd samen deden, behalve dit jaar want in juni was je al vertrokken. Ik weet nog heel goed hoe ik alle vakken met bijhorende punten en klasgemiddelde heb doorgemaild. Je wou eigenlijk dat ik de proeven opstuurde maar dit kon niet omdat ze terug moesten naar school. Amaai wat ben ik bezig geweest daarmee maar ik heb het met plezier gedaan. Ik wist dat je het toen zeer moeilijk had met het feit dat je dingen moest missen van je prinsesjes. Ze betekenden alles voor jou en je had ook alles over voor hun, je was blij met hun goede punten. We hadden al miserie genoeg gekend , dat de kids goed meekunnen op school is mooi meegenomen zei je. Het was natuurlijk niet gemakkelijk voor de kids om hun te concenteren juist na jou vertrek maar het had geen invloed op de resultaten, dat gaf je de kracht om door te gaan om je missie tot een goed einde te brengen. Jij hebt je missie tot een goed einde gebracht, je kon er niks aan doen , je zou ons nooit maar ook nooit in de steek laten daar ben ik heeeeeeeeeeeeeel zeker van. Daarvoor zag je ons te graag, soms vraag ik me af of het je een beetje lukt daarboven zonder ons. Op de vele vragen die ik dagelijks krijg van bekende en onbekende mensen of het ons een beetje lukt weet ik zelf het antwoord niet. De tijd zal het moeten uitwijzen, welke weg we zullen inslaan in ons grote bos, bos vol hoge bomen, bomen omringd door vragen, twijfels, hoop , ongeloof , verdriet, enz..... Deze week heeft sarah een proefje voor wo, een onderdeel van wo is over ik mis je zo. Het thema rond 1 november waarin men spreekt over overlijden en de betekenis van de vele woordjes zoals crematie, urne, enz. Bij de invul vragen kwam je telkens aan bod: Wie mis je het meest ? papa en marie moet je er veel aandenken? Ja , telkens als mama weent Sommige vragen heeft ze zelfs opengelaten: ik denk dat ze het heel moeilijk vind om een juist antwoord te geven, de juiste gevoelens te beschrijven. Misschien heeft ze ook zoiets waarom antwoorden, de meeste begrijpen mij toch niet , ik ben de enige van de klas zonder mijn papa... Hoezeer sommige zich proberen in te leven, je kan het maar echt begrijpen als je hebt meegemaakt en dan weet je hoeveel pijn het doet. Ik heb het nog vanmorgen gezegd: mijn leven kan nooit meer hetzelfde zijn, want altijd zal ik aan jou denken, altijd zal ik jou missen. De pijn en verdriet om jou zal nooit weggaan, dat weet ik zeker daarvoor zag en vooral zei ik je te graag. Vandaag kreeg ik een brief van het kinderkankerfonds met de bedanking voor de bijdrage ter nagedachtenis van ons ventje. Lieve mensen, ik wil jullie vooral nog eens bedanken voor het ingezamelde bedrag , het zal zeker nuttig besteed worden daarvan ben ik overtuigd. Het exacte bedrag is 2904,79 , we hadden gehoopt op 1000 dus veel meer Dikke merci Bij het lezen van de brief had ik zoiets van ik wil nog iets nuttig doen, stefke zou dit zeker willen. Wat ik juist wil , daar ben ik nog niet helemaal uit. Daarom zijn alle voorstellen, ideëen, medewerking zeker welkom. Ik weet dat jullie hart ook op de juiste plek zit, niemand kan een kind zien lijden, niemand kan een kind zijn strijden zien verliezen. Niemand kan deze ongerechtigheid ongemerkt laten voorbij gaan. Ik zou mijn actie willen koppelen aan vrijdag 9 januari voor vele een doodgewone vrijdag, voor ons de verjaardag van ons schatje, een dag die we nooit zullen vergeten , we kunnen er alleen maar een zinvolle betekenis aangeven. Alvast bedankt voor de medewerking je doet er ons vier een heel groot plezier mee En zeker ook alle schaapjes aan de hemel Tot binnenkort Slaapwel schatje en ik hou je verder op de hoogte Je drie schatjes
schatje, Wat een weer ? Je bent helemaal ondergesneeuwd, hopelijk heb je het niet te koud. Je kon daar niet zo goed tegen he tegen de koude, je had het meer voor de warmte. Nu denk ik heb ik er wel goed aangedaan, had ik hem niet beter meegenomen naar huis, de plek waar je zo naartoe verlangde. Maar ja , ik mocht de andere mensen ook niet de kans ontzeggen om jou af en toe , sommige zelfs heel geregeld een bezoekje te brengen en ik weet dat er vele zijn die geregeld nog eens langs komen. Vele zijn je nog niet vergeten, maar zo schatje van een ventje hoe kan je dat vergeten!!! Vandaag heb ik je weer gemist meer dan anders soms vraag ik me af of ik je nog meer kan missen. Ik heb in al die jaren dat ik een rijbewijs bezit nog nooit in de sneeuw gereden, vandaag kon ik niet anders als ik wou naar huis komen en je zit nood dwingt zegt men. Sarah vroeg of ik voorzichtig ging rijden, rij even rap gelijk opa zegt ze. Ik denk alle ben bijna zeker dat ze bang was in de auto ze zweeg geen seconde. Ja zelf was ik ook niet op mijn gemak, jij reed altijd in zo'n apeweer he, je was onze steun en toeverlaat , jij was onze superchauffeur. Heb zelfs de auto binnengezet in het donker en in de sneeuw alle maak vooruitgang. Voor de mensen die ons niet weten wonen , de inrit voor de garage heeft een doorsnee van de wagen + 10 cm. Je moet dus achteruit inrijden en tis effe mikken. Onze stef kon dat goed en hij was bang dat ik dit niet kon, ik had dus nog nooit de wagen binnengezet tot een maand geleden. Ja vele mensen zeggen ik zou dat niet kunnen, ik heb dat 14 jaar gezegd maar nu kon ik niet anders . Nood dwingt en het is met vele dingen zo want nu kan ik nooit meer om hulp vragen aan mijn ventje en iedere keer besef ik hoeveel ik hem mis. Maar ik weet dat hij me helpt en de kracht geef om alles tot een goed einde te brengen. Gisteren had ik ook een tekst getypt maar met op de blog te plaatsen is er een foutje gebeurd en ik had geen zin om alles nog eens te typen was een beetje te moe en kon het niet Het verdriet en het gemis aan ons ventje blijft, en het groeit iedere dag, tranen ik weet begod niet van waar ze komen maar ze blijven vloeien Ook bij de kids groeit de pijn en verdriet Binnenkort hun nieuwjaarsbrief op school aan wie moeten we dat schrijven vroegen ze ik zei aan papa en mama want we blijven voor altijd samen Een gezin met ons vier Bij iedere mail plaats ik ons vier , voor mij leeft ons ventje verder Onlangs zag ik een mooie spreuk op een grafsteen :
Veel te vroeg bij je ons ontnomen, maar je blijft altijd in ons hartje wonen
Tot morgen dikke kus, dikke knuffel Je drie kapoentjes
Willen jullie een kaarsje branden voor alle kinderen die een ongelijke strijd leveren tegen het K-monster vooral seppe en lotte zo jong, zo onfair, zo onbegrijpelijk Ik ben er sprakeloos van Tot morgen
schatje, zorg je goed voor iedereen die zijn strijd heeft verloren iedereen die ons zo dierbaar was en iedereen die ons te vroeg werd ontnomen iedereen maar ook jij je had nog zo'n mooie toekomst Er blijft maar een vraag waarop we nooit een antwoord zullen krijgen
WAAROM ? Dikke kus en slaapwel tot morgen je lieveke voor altijd
Schatje, 
Schatje,
Schatje,
