 |
|
 |
Voor Arne, Jakob, Klaas, Pepijn, Simon, Thijs en Wout, mijn kleinkinderen. Zij hebben nog een lange weg te gaan |
|
 |
10-06-2012 |
10 juni 2012 Astorga - Foncebadon 27 km |
Vertrokken omstreeks half zeven. Na vier km, ontbijt in Murias de Rechilvado. Wind op kop, dreigende lucht. Dat wordt een regendag. Over twintig kilometer langzaam stijgend van ongeveer 870 m in Astorga tot 1150 m in Rabanal del Camino. Rond de middag in Rabanal een broodje gegeten. Nog steeds veel wind, maar geen regen. De wolken zijn weggeblazen. Van Rabanal naar Foncebadon, 300 m stijgen over zes kilometer. Aangekomen rond half drie. Foncebadon is een piepklein dorpje. Zonder de camino zou er waarschijnlijk niemand meer wonen. Enkele huizen, een kerkje en een paar albergues. Meer niet. Maar van op 1440 m hoog, een fantastisch zicht op de meseta die ongeveer vijfhonderd meter lager ligt. Ik kan niet schatten hoe ver men kan kijken, een Spanjaard beweert tot in Madrid. Mijn bril is in elk geval daarvoor niet sterk genoeg. In de namiddag naar de match Spanje-Italië gekeken. Met Spanjaarden, maar ook met Italianen en een deel neutralen zoals ik. 's Avonds gegeten met een Zweeds koppel. Zij zijn gestart in Leon. Ik had hen al overdag gezien. Zij hadden gedacht wat langere etappes te kunnen stappen, maar zoals voor de meesten beginnen hun voeten vanaf twintig kilometer te protesteren. Morgen naar la Cruz de Ferro en verder naar Ponferrada.
10-06-2012, 00:00 geschreven door Stefaan Victor 
|
|
|
 |
09-06-2012 |
9 juni 2012 Hospital de Orbigo - Astorga 18 km |
Na een rustdag, een korte etappe om er opnieuw in te komen. Vertrokken om kwart voor acht. Drie kilometer verder ontbijt. In de hostals waar ik slaap is het ontbijt bijna nooit voor acht uur. Daarna een rustige etappe, golvend tussen 850 en 925 meter hoogte. Geen akkers meer zoals in de meseta. De grond is hier duidelijk van mindere kwaliteit. Hier en daar een akker, soms wat kleine bosjes, maar meestal vage grond. In Astorga is er de kathedraal en ook een bouwwerk van Gaudi. Die ga ik straks bezoeken, ze zullen ondertussen wel open zijn. Morgen naar Foncebadon, bijna aan La Cruz de Ferro. Ongeveer 26 km. Al 1260 km gestapt. Nog ongeveer 250.
09-06-2012, 00:00 geschreven door Stefaan Victor 
|
|
|
 |
08-06-2012 |
8 juni 2012 Mansilla de las Mulas - Leon - Hospital de Orbigo |
Bus om iets voor acht uur. Om half negen in het busstation van Leon. Kastjes gevonden om rugzak te deponeren. Kan het daatroe nodige kaartje echter maar kopen vanaf tien uur. Blijkt nog ergens een plaats te zijn waar men bagage in consignatie kan geven. In een soort loods. Daar vertelt de bediende, waarvan ik niet de indruk had dat hij druk bezig was, mij dat het pas kan vanaf negen uur. Iets na negen uur teruggegaan. Bleek daar een tweede bediende te zij aangekomen. Die prompt een heel eenvoudig formuliertje invulde, drie euro in ontvangst nam en klaar was Kees. De bediende zijn daar blijkbaar hoogst gespecialiseerd en de bevoegdheden zijn zeer nauwkeurig omlijnd. Daarna de kathedraal en de San Isidorokerk bezocht. Naar de Parador gewandeld om een stempel op te halen. De Parador was vroeger trouwens een hospitaal voor de pelgrims, de Parador van Santiago eveneens, nu zijn het luxehotels waar geen pelgrims meer te vinden zijn. Na de middag de bus genomen naar Hospital de Orbigo. Van daar af loopt de weg opnieuw meer door de velden. Blog wat bijgewerkt. Krant gelezen. De volgende etappes wat bekeken. Het vlakke is nu min of meer voorbij, binnenkort twee serieuze kleppers: La Cruz de Ferro (1504 m, stijging 400 m) en O Cebreiro (1330 m, stijging 700 m). Maar daarna komt het einde snel in zicht. Morgen naar Astorga, achttien kilometer.
Foto: pelgrim kijkt naar de Parador van Leon Foto 2: fragment uit het timpaan van de kathedraa, het Laatste Oordeel, de geredden Foto 3: idem, de verdoemden Foto 4: kathedraal, een van de talrijke schitterende glasramen
Bijlagen: http://i1252.photobucket.com/albums/hh567/sp77111/00dbf6e8.jpg http://i1252.photobucket.com/albums/hh567/sp77111/ac469b45.jpg http://i1252.photobucket.com/albums/hh567/sp77111/c688c01e.jpg
08-06-2012, 00:00 geschreven door Stefaan Victor 
|
|
|
 |
07-06-2012 |
7 juni 2012 Bercianos del Real Camino - Mansilla de la Mulas 27 km |
Eerste dorp op 8 km. Bij het binnenkomen van het dorp was een bar open. Ik dacht er wel nog een te vinden, misschien met een terras wat meer in de zon. Ijdele hoop. Terugkeren doe je niet. Dan maar een koekjes gegeten en wat mij nog restte van een zakje gedroogde mango's. Rechte weg, licht golvend, heel veel wind maar gelukkig geen regen. Volgende dorp, dertien kilometer verder. Ondertussen bijna middag. Een uurtje op het terras in de zon gezeten, broodje gegeten, koffie gedronken en opnieuw weg. Nog zes kilometer tot Mansilla de las Mulas. Als je zo rond twee uur ergens aankomt is alles, behalve de bars gesloten en lijkt het dorp of stadje als uitgestorven. Ik had een slaapplaats gekozen waar volgens het boekje Wifi was. De Wifi bleek echter niet te werken. Het in- en uitlopen van grote steden betekent meestal kilometers op asfalt, stoepen, enz. lopen, tussen het verkeer en in de warmte. Ik heb dan maar besloten om morgen de bus te nemen tot Leon en van daar de bus naar Hospital de Obrigo.
Foto: op weg naar Mansilla de las Mulas
07-06-2012, 00:00 geschreven door Stefaan Victor 
|
|
|
 |
06-06-2012 |
6 juni 2012 Terradillos de los Templarios - Bercianios del Real Camino 24 km |
Zoals bijna elke dag, vertrek om half zeven. Ontbijt na een goede drie kilometer. Verder naar Sahagun, een betrekkelijk grote stad. Volgend weekend zijn er daar een soort stierenlopen, een beetje zoals in Pamplona de San Fermin. Ongeveer vijf kilometer voorbij Sahagun kan men kiezen tussen het tracé van de zogenaamde Romeinse weg en dag van de Camino Real. Ik heb de Camino Real genomen omdat ik langs die weg een goedkope hostal had gevonden. Ik ben daar ook een Belg ontmoet, van tegen Laroche, die de weg in omgekeerde richting volgt. Hij had vorige jaren de camino in de normale richting gelopen. Men komt van alles tegen. Vandaag zelfs een die zijn bagage, samen met een hond, vervoert in een kruiwagen. Bercianos is een nog groter gat dan Terradillos. De huizen zijn met leem bepleisterd. Sommige lijken wel hutten. 's Avonds gegeten samen met een zeventigjarige Fransman uit Arneke, bij Cassel. Morgen naar Mansilla de las Mulas, ongeveer 27 km.
Foto: ermitage San Miguel, niet ver van Bercianos
06-06-2012, 00:00 geschreven door Stefaan Victor 
|
|
|
 |
05-06-2012 |
5 juni 2012 Carrion de los Condes - Terradillos de los Templarios 27 km |
Na een karig ontbijt ongeveer om half zeven vertrokken. Eerst vijf kilometer asfalt. Daarna twaalf kilometer rechte grindweg tot in Calzadilla de la Cueza. Nogal eentonig. Een paar kilometer voor Calzadilla word ik aangesproken die een Italiaanse, die zodra ze hoort dat ik Belg ben, in het Frans zonder ophouden begint te ratelen. Ze heeft al meer dan eens stukken van de camino gelopen. De meseta is haar geliefkoosde streek. Enz, enz. Na het zoveelste 'ca c'est le chemin' zeg ik haar dat ik pijn aan mijn voeten begin te krijgen. Buen camino en ik ben haar kwijt. Na Calzadilla is de weg wat meer afwisselend. Via Ledigos naar Terradillos, ongeveer tien kilometer. In Ledigos neem ik een variante, iets langer, maar minder langs de grote baan. In Terradillos blijkt behalve de verwijzing in de naam van het dorp en van de albergues, niets meer over te blijven dat aan de Tempeliers herinnert. Ik slaap in de albergue Los Templarois, de andere albergue heet Jacques de Molay.
Foto: Terradillos de los Templarios
05-06-2012, 00:00 geschreven door Stefaan Victor 
|
|
|
 |
04-06-2012 |
4 juni 2012 Fromista - Carrion de los Condes 21 km |
Mooi weer, niet te warm. Geen grote hoogteverschillen. Vertrokken kwart na zeven. Na vier km, ontbijt. Daarna zeven km langs een irrigatiekanaal. Een iets langer traject dan het normale dat langs de grote baan loopt, maar veel rustiger.
Ik heb trouwens de indruk dat er minder pelgrims zijn dan voor Burgos. Voor sommigen die de camino in episodes stappen, is Burgos blijkbaar ze tijdelijk eindpunt. Iedereen volgt zowat hetzelfde schema, sommige gezichten zie ik niet meer terug. Op het einde van die zeven km staat een mannetje dat snoep en amandelen uitdeelt aan de pelgrims. Nadat hij zeer nauwgezet een stempel in de credencial heeft geplaatst, laat hij zich ook graag fotograferen, met de snoepzak in de hand.
Verder drie kilometer langs een riviertje, opnieuw een overvloed aan vogels en bloemen. Daarna heb ik een alternatieve weg door de velden genomen, niemand te zien. Zon, wolken, velden, vogels, bloemen, stilte. Zeven heerlijke kilometers.
Morgen naar Terradillos de los Templarios. Een verwijzing naar de tempeliers? Morgen weten we meer.
04-06-2012, 18:38 geschreven door Stefaan Victor 
|
|
|
 |
|
 |
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
 |