Deze week de revalidatie gestart. In gasthuisberg vliegen ze er wel in. Bij mijn kiné peddelde ik aan 70W, in GHB begon ik aan 110W en maandag mag ik al 2x7min aan 140W duwen. En ondertussen kan/mag ik ook al 2x7min joggen. Maar daarvan hangt mijn tong echt van op mijn tenen. Ze hadden me verwittigd dat ze me gingen tot op het randje duwen. Ik denk dat ik er al bijna ben.

Maar het doet ook goed om terug te kunnen sporten. Mijn doel is terug op peil te zijn in de juli/augustus. Hopelijk lukt dat.

tot binnenkort,

Bert

Awel, dat is dan ook al gelukt maar er zaten/zitten natuurlijk wel andere plannen in ons hoofd.

Maar het zal inderdaad een ander jaar worden.

Ondertussen ben ik alweer met kleine stapjes vooruit gegaan: slapen op mijn zij lukt toch al een beetje. Mijn rug kan zo wat rusten....

Lachen, hoesten en vooral niezen hebben nog de meeste impact op mijn borstkas maar ook hier voel ik vooruitgang.

Alles in orde dus voorlopig!

De PC is solidair geweest met mij, de harde schijf heeft het opgegeven. Maar ondertussen is deze weeral vervangen en kan ik me amuseren met alle programma's en gegevens terug te kopieren. Chance dat ik regelmatig een backup neem!

Bert

de eerste blog van mezelf over mezelf: het voelt vreemd aan.

Maar blijkbaar zijn er toch verschillende mensen die de blog nog in't oog houden dus wil ik ook mijn bijdrage leveren (en intussen oefen ik mijn 10-vinger typen weer wat )

Eerst en vooral: bedankt aan iedereen voor alle zorgen (dokters, verpleegsters van GHB, Jo, de mannen en vrouwen van den 100 en de MUG) en alle steunbetuigingen (familie, vrienden, ...). Iedereen heeft wel echt meegeleefd!

Hoe is het ondertussen met mij?

Gezien de omstandigheden: goed.

Wat kilookes kwijt op korte tijd, ik voel mijn ribbenkast en ik kan nog niet elke positie van liggen en zitten aan.

Maar we klagen niet: elke dag kan ik weer wat meer en met de hulp van de kiné komt alles weer goed.

Met het zonnige weer kan ik alweer een stapje in de wereld zetten. (Spijtig genoeg zijn er in Holsbeek weinig cafés of tavernes die als doel kunnen dienen). Voor de rest blij dat de kinderen (Daan is natuurlijk alweer op basketbalkamp) en Vinciane er deze week ook zijn zodat ik er niet alleen voor sta. Bovendien heb ik nu ook de broodnodige chauffeur om de bloedprikken op GHB, de huisarts en de kiné te kunnnen bezoeken.

Je ziet: voorlopig nog geen verveling....

We gaan nu vol voor de recuperatie van de operatie en binnen twee weken staat er al een conditietest gepland. Benieuwd wat er overgebleven is ...?

Voila 

De bevrijdende worden zijn gevallen, Bert mag deze namiddag naar huis!!

Eindelijk kan hij na 3 weken vanavond nog eens lekkere frietjes eten, want dat stond jammer genoeg nooit op het menu in GHB.

Misschien zal Bert nu de pen overnemen om als dagelijks tijdverdrijf de blog verder aan te vullen. Jullie zullen het wel lezen.

Het was voor mij in ieder geval een handig kanaal om jullie op de hoogte te houden, want als ik zie hoeveel er naar de blog gekeken is dan ben ik blij dat ik niet zoveel telefoons heb gekregen. 

Bedankt ook voor de vele, fijne reacties.

Het aftellen is echt aangebroken, de koorts lijkt stilaan het onderspit te moeten delven, de stollingswaarden in het bloed gaan de goede richting uit, dus morgen of overmorgen zal ik Bert hopelijk mee naar huis mogen nemen als ik uit Gasthuisberg vertrek.

Vandaag is hij al eens mee naar de grote hall gewandeld, zo weet hij al de weg  .

Een uur lang stil liggen in die NMR-machine, was geen lachertje, maar Bert heeft het toch goed doorstaan.

De resultaten moeten nog besproken worden.

Er zijn 2 zaken die vermoedelijk een rol zullen spelen in de beslissing over naar huis mogen. Allereerst de koorts die af en toe de kop blijft opsteken, maar zonder duidelijke oorzaak. Anderzijds is vandaag ook gestart met de bloedverdunners in pilvorm. Momenteel nog in combinatie met de spuitjes om de overstap te maken, maar geleidelijk zullen deze laatste afgebouwd worden. Dit proces en het vinden van de juiste dosering vraagt meestal wel een aantal dagen. 

Om de tijd te doden tussen de kiné en de maaltijden door, kan een bezoekje stilaan al eens een optie zijn. Indien mogelijk vooraf toch even een sms-je of mailtje sturen naar Bert zodat hij kan laten weten of het past.

Bert ligt op kamer 3610, groene pijl volgen, lift naar de 3e verdieping, dan rechts de gang in.  

 

Het was een drukke dag vandaag. 

In de voormiddag een aantal onderzoeken op de agenda: thorax röntgenfoto, echo en nog iets waarvan ik de naam niet meer weet. Alles OK.

Om 11u terug op de kamer en terug tijd om nog eens een zuurstofvrij uurtje in lassen. Dat uurtje blijft redelijk lang duren en als na het middageten de tijd voor de kine aanbrak, is dit dan ook zonder zuurstof gebeurd en gelukt. Een beetje gefietst en voor het eerst een halve verdieping trappen gedaan. De kinesist was tevreden van wat hij zag.

Dan nog een bezoekje van de pillendokter om wat info te geven over de overstap van spuitjes naar pillen, van de mevrouw van de sociale dienst, info over het kiné-revalidatieschema eens hij terug thuis zal zijn, ...

En als ik om 17u in het ziekenhuis aankom zit Bert nog altijd zonder extra zuurstof en blijken de waarden in zijn bloed goed te blijven!

Van een bacterie of infectie wordt niet meer gesproken. 

Morgen staat de NMR geprogrammeerd en dan stilletjes beginnen hopen dat de eindmeet in GHB stilaan in zicht komt ...

  

Toen ik hem om 11u aan de lijn had hadden we het nog over wanneer het hart-controle-bakje (verbonden aan al die plakkertjes die op zijn borstkast hangen) er af zou mogen, en om 12u50 kreeg ik plots een sms "Yes, mijne cardiobak is er ook af!". Dus zijn hart doet het blijkbaar ook weer zoals het hoort.

De antibioticakuur is toch nog niet opgestart, want uit de bloedwaarden blijkt dat Bert zelf voldoende aan het vechten is tegen de eventuele infectie die aanwezig is.

Vanmiddag heeft hij al eens een uurtje zonder zuurstof doorgebracht als test. Dit is goed gegaan maar nadien voelde Bert zelf dat hij het toch weer warmer had. En zijn gevoel zat juist want thermomether gaf weer 38,3 aan. Dus is er ondertussen bloed afgetapt om wat culturen te kweken en te zien of er geen bacterie aanwezig is. Weer afwachten tot morgen wat dit zal uitwijzen.

    

Vandaag voor de verandering eens geen longfoto op bed in de kamer, maar met bed naar radiologie om daar RX foto te laten maken.

En voor zijn andere afstanden heeft hij nu ook een looprekje gekregen zodat hij met de zuurstoffles op wandel kan.

Voor Michiel natuurlijk ook weer zo'n  aantrekkelijk ding om zelf mee door de gangen te rijden.

Nog zo'n trigger voor Michiel is de afstandsbediening van Bert zijn bed en als hij dat ding dan ineens in zijn handen heeft ligt Bert niet echt meer rustig in zin bed. Gelukkig staan er automatische stops ingesteld of Bert zou na verloop van tijd dubbelgeplooid geweest zijn, op 2 meter boven de grond.

Iets minder goed nieuws vanavond: Bert blijft geplaagd worden door een iets te hoge temperatuur, die zelfs weer even boven de 38° komt, wat erop zou wijzen dat er ergens een infectie aanwezig is. Dus vermoedelijk zal er morgen dan toch gestart worden met een antibioticakuur.     

Bert is er vandaag in geslaagd om de kiné te overtuigen om toch eens een stapke buiten zijn kamer te mogen zetten.

Even verderop in de gang is een kinéruimte en als test is hij eens tot daar mogen wandelen. Hij heeft dit goed doorstaan alhoewel zijn zuurstofpeil wel terug naar beneden ging en zijn hartslag serieus naar boven. Dit laatste bleek geen correcte meting, dus zeker niet alarmerend. 

Eén klein positief kantje aan gans deze situatie, stelde hij vast toen hij op de weegschaal stond vandaag, is dat er opeens wel een aantal kilo's verdwenen zijn zonder er echt moeite te hebben voor moeten doen.