Maandag zijn we met een bus naar onze stageplaats vertrokken. Daar aangekomen hebben we nog een half uur moeten wachten voor dat de Chef van het ziekenhuis er was.
Uitleg hebben we niet echt gekregen, we werden elk in een apart kamertje gestoken bij een VPK, daar moesten we dan maar zelf zien wat we moesten doen. De chef roept ons ook door met zijn vingers te knippen ( we vinden hem niet zo aardig dus). Danaj staat dus op een dienst consultatie, daar komen mensen binnen die een wonden hebben of een inspuiting moeten krijgen. De mensen hier moeten eerst zelf hun verzorgingsmatriaal gaan halen voor de VPK iets doen. ( dus geen geld geen verzorging). Ik veronderstel dat ik op een heelkundige dienst sta. Hier zijn 4 kamers en in totaal 10 patiënten en 12 VPK ( dus niet veel werk). Een werkdag hier is heel anders dan bij ons, de VPK doet enkel de verzorging ( het eten, bedengoed, wassen en plassen moet de familie zelf doen).
Elke wonde wordt hier ook verzorgd met isobetadine ( als men een blaassonde plaatst is dit met niet steriele handschoenen, op de sonde isobetadine doen en dan inbrengen. In de ballon spuiten ze 10 cc en daarbij 20 cc lucht.) Ook hebben ze een brandwonde verzorgd van een meneer die met zijn achterwerk in heet water is gaan zitten. Dit doen ze zonder verdoving, de compressen plakken in de wonde en ze trekken steeds allles terug open. Dan als ze de wonde reinigen doen ze dit met een compres ondergedompeld in ether en dan over de wonde schuren. ( De ZV is hierdoor 1 uur buiten bewustzijn geraakt)
Verder is het hier op het moment heel druk, want iedereen is zich druk aan het voorbereiden voor de Tabaski (schapenfeest, dus vrijdag graag een moment stilte voor al die schattige schaapjes die hier geslacht gaan worden: cry: )
En natuurlijk gaan we zaterdag Danaj haar verjaardag vieren, dus 2 dagen feest.
