Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Kenia
Stage
15-03-2013
13-14-15 maart
13/03/2013
Glinsterende
oogjes
Samen met Bonnie en Dolly gingen we naar Ganja la Simba.
Onderweg pikten we het materiaal op dat we gekocht hebben met de opbrengst van
de popcornactie. (gommen, slijpers, schriftjes, alcoholstiften, plakband,
bekers, borden, krijt en lijm)
In Ganja la Simba gingen we eerst een kijkje nemen naar de 44
bankjes die werden gesponsord door Lisa. Op de bankjes werd geschilderd: Lisa
S4K.
Ze ging op de foto met enkele bankjes en leerlingen.
In de school deelden we ook nog de rugzakjes uit die we van
de Fun kregen en persoonlijke kledij.
In de namiddag bezochten we Millenium Rescue Academy en New
Diani Children Support Center.
Elke leerling kreeg van ons een potlood en een lat. De
leerkrachten ontvingen een lange lat.
In New Diani konden we elk kind voorzien van een paar kousjes
gesponsord door VBS De Schatkist.
Voor ons was het een leuke dag. Het deed ons deugd om te
zien hoe gelukkig de leerlingen waren met de presents die ze kregen van ons.
Thuis leek alles terug zijn gewone gangetje te gaan. Dat
dachten we tenminste
Toen we na het eten terug in ons huisje kwamen, lag ons bed
opnieuw vol met larven en vliegende mieren. We haalden er meteen Louisa bij en
ons bed werd ververst.
Met een gerust hart gingen we slapen.
14/03/2013
Cupcakeflop
Op donderdag wandelden we voor het laatst lang de airstrip
naar school. We merkten al snel dat het een hete dag zou worden. Bezweet kwamen
we aan op school. Daar vielen de witte kousjes snel op. Het deed ons deugd om
te zien hoeveel meisjes en zelfs jongens onze giften meteen gebruikten.
Thuis hadden we nog heel veel werk voor de boeg. We gingen
namelijk cupcakes bakken voor de hele school. Van Louisa hadden we een niet
werkende weegschaal gekregen. Hierdoor moesten we alles in tablespoons
berekenen. Het beslag was volgens ons redelijk goed gelukt, want het smaakte
ons. Na het vullen van de eerste lading cupcakes merkten we dat we te veel
beslag hadden, want van Louisa mochten we maar 40 cupcakes bakken in haar oven.
Tijdens het wachten smulden we een beetje van het deeg. Toen
de eerste cupcakes uit de oven kwamen, zag de bovenkant er heel goed uit. Enkel
de onderkant van de cakejes was zo zwart als roet.
Dit konden we de kindjes dus niet geven. Met de rest van het
beslag maakten we nog een klein taartje. Dit was wel goed gelukt en zo konden
we de leerkrachten toch iets zelfgemaakt schenken.
Voor de leerlingen hadden we een plan B. Bananen, lekker en
gezond!
15/03/2013
Afscheid
nemen bestaat wel degelijk
Met onze 37 bananen en een cake vertrokken we naar school.
Vandaag gaven we voor de laatste keer les in New Diani.
Het lastige emotionele dag wetende dat we onze leerlingen en
leerkrachten niet meer zullen terugzien.
Angie gaf les Engels over de maanden van het jaar op de
bewegingen van de Macarena. In haar les wiskunde gaf ze cijferen.
Lisa begon haar dag met een les wiskunde over lang-kort,
groot-klein. In de les Engels leerde ze haar leerlingen de dagen van de week op
de melodie van The Adams Family.
In de les revision gaf de mentor van Lisa een examen aan de
leerlingen. Dit liep uit waardoor het middagmaal werd uitgesteld. Alle
leerlingen moesten verzamelen in een klas totdat de examens waren afgerond.
Daarna konden ze eindelijk gaan eten.
Als dessert hadden we voor elke leerling een banaan
voorzien. De leerkrachten kregen een stuk zelfgemaakte cake. Deze viel erg in
de smaak.
Na de middag namen we nog enkele fotos samen met de
leerlingen en leerkrachten, zodat we hen voor altijd blijven herinneren. We
hebben hen beloofd dat we hen enkele van de fotos zullen opsturen, zodat ze
ons ook niet vergeten.
Drie uur naderde al snel en het besef dat we de kindjes en
leerkrachten niet meer zullen terugzien kwam. Het afscheid was emotioneel. De
leerlingen zongen liedjes voor ons terwijl we met tranen in de ogen toekeken.
Helaas konden we niet van alle leerlingen afscheid nemen omdat ze afwezig
waren.
Samen met de leerkrachten wandelden we richting Matatu, waar
we van hen kort afscheid namen.
Om vijf uur hadden we opnieuw onze wekelijkse vergadering
samen met de studentes van Tielt en Brugge. Hierin reflecteerden we kort over
de afgelopen week.
Deze avond kookten we ook voor de laatste keer, we maakten
samosas met rijst.
Toen we aankwamen op school zagen we snel dat er zeer weinig
leerlingen waren. Ook waren er maar 2 van de 4 leerkrachten aanwezig op school.
Kort nadat we aangekomen waren op school begon het te
regenen. En als het hier regent, regent het goed. Alle leerlingen zaten in een
klas zonder toezicht. En wij blijven maar wachten op het signaal van de twee
leerkrachten dat de lessen van start zouden gaan. Maar dat signaal kwam niet.
Rond kwart voor negen kwam de leerkracht van KG 2 ons vertellen
dat er geen les kon gegeven worden door het lage leerlingenaantal. We kregen de
opdracht om de leerlingen de ganse dag bezig te houden.
Samen met Joyce en Florence bedachten we snel enkele
activiteiten.
De leerlingen speelden een luisterspelletje, dirigent,
schipper mag ik overvaren, Galgje, Pictionary, ritme oefeningen, 1-2-3 piano,
zongen en dansten.
Gedurende onze activiteiten zorgden de twee leerkrachten
voor het middageten op school, want ook de kokkin was niet aanwezig.
De directeur vertelde ons dat het kwam omdat de leerlingen en
leerkrachten samen met hun familie de streek rond Mombasa hadden verlaten
wegens de verkiezingen.
In de middagpauze hing Lisa enkele didactische platen op in
haar klasje. Toen de leerlingen terug in klas kwamen hoorden we hen waauw,
smart, look, zeggen.
De platen waren dus goedgekeurd.
12/03/2013
Terug
snikheet
Vandaag hadden we meer geluk. Er waren wat meer kinderen op
school.
Angie had 5 van de 10 kindjes en Lisa had ze alle 6. Enkel
teacher Jeniffer was er nog steeds niet.
Hierdoor stond Lisa er alleen voor. Altijd eens leuk om
alleen voor de klas te staan!
Dolly kwam ons opnieuw beoordelen. Bij Angie zag ze een
lesje Engels, pattern writing. En bij Lisa observeerde ze een lesje wiskunde,
de nummers 11 tot 20 in woorden schrijven.
We namen de Matatu terug naar huis, omdat het snikheet was
vandaag. Thuis werkten we nog wat aan ons kleurtje, want hier hebben we niet
veel tijd meer voor.
We beseffen dat we ten volle van onze laatste week hier moeten
genieten.
Morgen zullen we hopelijk heel wat kindjes gelukkig kunnen
maken met de giften die we zullen uitdelen.
Gisteren ging Lisa om 16u05 geld afhalen bij de bank.
Ze stak haar kaart in de automaat, gaf haar code in en het
bedrag dat ze wou afhalen.
Er kwam een melding op het scherm dat haar kaart geweigerd
werd. Ze kreeg geen kaart en ook geen geld. Lisa haar kaart was dus ingeslikt
Meteen hebben we de security verwittigd en gevraagd wat ze
eraan konden doen. Ze konden blijkbaar niks doen want om 16u sloot de bank en
Lisa moest om 9u de volgende dag terugkomen.
Lisa was redelijk in paniek omdat haar kaart ingeslikt was,
maar ergens was het een geruststelling dat het bij een automaat bij de bank
zelf was gebeurd.
s Avonds keken we nog naar het vervolg van de film. Toen we
gingen slapen en de lichten uit deden, voelde we allebei iets op ons vallen.
Meteen deden we het licht aan en we zagen kleine vliegende beestjes rond ons en
rond de lamp.
We sprongen snel recht en begonnen te spuiten met de
insectenspray. Toen zagen we ook kleine larven in ons bed
In grote paniek begonnen we overal te spuiten, met als
gevolg dat onze bus leeg was.
We zochten onze nachtwaker op om hem te vragen wat we nu
moesten doen.
Hij kwam kijken naar onze kamer en het bed, maar erg
gerustgesteld waren we niet echt.
We voelden het overal kriebelen en gingen niet in dat bed
slapen.
Louisa (onze kotbaas) hoorde ons en kwam een kijkje nemen.
Ze stelde voor om alle lakens buiten te leggen en dat we
best bij de andere meisjes zouden slapen.
Het was een korte en onrustige nacht. Deels door de
kriebelbeestjes en door Lisa haar kaart.
s Morgens werden we vroeg wakker en we zagen de eerste
regen. Het deed eens deugd en het was verfrissend.
Met onze regenjas en slippers aan vertrokken we richting de
bank. Lisa moest haar internationaal paspoort tonen en kreeg haar bankkaart
terug. Een hele geruststelling. Toch ging ze met een bang hartje terug naar de
automaat om er geld af te halen. Deze keer kreeg ze haar kaart en het opgegeven
bedrag uit de muur.
Omdat het regende reden er niet veel matatus. We besloten
om te voet van de bank naar huis te wandelen, met een tussenstop bij een Duitse
bakker. We kochten er brood, chocoladekoeken en pistolets.
Tegen de middag was het gedaan met regenen en gingen we naar
Ushago om er samosas te eten. We moesten lang wachten op het eten en intussen
speelden we nog een spelletje Regenwormen.
Langs het strand wandelden we terug naar huis.
Omdat we onze spuitbus leeg hadden gespoten, hadden we nood
aan een nieuwe. Voor de wekelijkse vergadering gingen we nog snel naar
Chandarana om er insectenspray te kopen.
Tijdens de vergadering skypeten we nog eens met onze tweede
mama, Pascale. En kwam Peter langs om het snorkelen vast te leggen en te
betalen. Gelukkig had Lisa haar kaart terug.
We sliepen terug in ons eigen huisje zonder kriebelbeestjes.
9/03/2013
Blub Blub
Veel te vroeg kwam het busje ons ophalen om een dagje te
gaan snorkelen.
Na een zeer hobbelige rit kwamen we aan in de haven.
Onderweg besefte Lisa plots dat ze haar fototoestel thuis had vergeten.
Gelukkig kon ze rekenen op de andere meisjes die wel hun fototoestel meehadden.
Met de boot Monsoon vertrokken we richting de eerste
stopplaats om te snorkelen. De kapitein vertelde dat hij de dolfijnen zou
roepen voor ons. En ja hoor, gelijk had hij, daar waren de dolfijnen. Een paar
fotos later trokken we verder richting de eerste snorkelplaats. We kregen een
duikbril, snorkel en een reddingsvest. We sprongen met zn allen het water in.
We zagen grote, kleine, kleurrijke, zwarte, lelijke, mooie
visjes. We herkenden allemaal Dory en Gill uit de film Finding Nemo.
Ook zagen we enkele zee-egels, een rog en een inkt spuitende
inktvis. De inktvis werd boos op onze begeleider toen hij hem met zijn snorkel
porde en het kwade beest liet een inktvlek na.
Op een gegeven moment kregen we allemaal prikjes op onze
huid. De begeleider vertelde ons dat het plankton was die ons beet. Krabbend en
hopend dat het snel zou overgaan, zwommen we terug richting de boot.
Bij de tweede stopplaats waren we vrij om te snorkelen. Door
de plankton hadden we niet veel zin om lang in het water te zitten. We sprongen
vlug even in het water en kropen er niet veel later terug uit.
We werden afgezet aan Wasini Island en kregen er een
heerlijk buffet van heerlijk seafood.
Dit werd opgediend en gepresenteerd door vrouwen in typische
klederdracht.
We proefden van alles een beetje. Het gefrituurde zeewier
was verrassend lekker.
Voor de eerste keer aten we ook krab en maniok, dit beviel
ons.
Als dessert konden we genieten van thee, koffie, koekjes en
vers fruit.
Na een powernapje vertrokken we terug richting boot en dan
huiswaarts.
Moe en versleten
gingen we slapen.
10/03/2013
Laatste dag
vakantie
We sliepen de klok rond, van acht uur s avonds tot acht uur
in de ochtend. Heerlijk om dat eens te kunnen doen, want slaap hadden we beide
tekort.
In de voormiddag legden we de laatste hand aan de
lesvoorbereidingen en het materiaal voor maandag en dinsdag. We zorgden ook dat
alles al afgedrukt was. Gelukkig maar, want in de namiddag viel de
elektriciteit uit. Hopelijk hebben we tegen vanavond opnieuw elektriciteit.
Ine speelde verpleegstertje voor Joke. Ze heeft brandwonden
door de reddingsvest tijdens het snorkelen. Na een verbandje te leggen, konden
we vertrekken richting Forty Thieves.
Langs het strand wandelden we terug naar huis en deden nog
snel de was. Na enkele dagen uitstel, hadden we toch een berg was te doen.
Nu op het gemakje de avond tegemoet gaan, zodat we onze
laatste week in klas fris en monter kunnen inzetten.
Over dinsdag is er niet veel te vertellen, want het was een
dag vol wachten.
In de voormiddag was het nog bang afwachten om naar buiten
te gaan. We wisten niet als het veilig was op straat en op het strand wegens de
verkiezingen.
Joke en Ine gingen op verkenning tot aan het plaatselijke
groentewinkeltje. De kust was veilig, we konden naar buiten.
Eenmaal buiten moesten we dan nog eens wachten op Johnson,
hij zou onze souvenirs vandaag bezorgen. Na een halfuur uitstel en een cocktail
later, kregen we te horen dat hij nog eens een halfuur later zou komen.
We besloten om woensdag de souvenirs op te halen.
Nadat onze kleren hun wasbeurt hadden gekregen en ons buikje
rond was gegeten, sloten we de dag af met een stukje film.
6/03/2013
Katho-dag
De woensdag is altijd KATHO-dag. We begonnen aan de
powerpointpresentatie die we op 20 maart voorstellen aan de
tweedejaarsstudenten lager onderwijs.
Hierin zullen we kort (we mogen maar 10 minuten spreken)
vertellen over de organisatie Sunshine4kids, wat onze stage hier inhoudt en wat
we buiten de stage doen.
In de voormiddag gingen we nog om onze souvenirs die we
besteld hadden. Op weg naar het strand zongen kindjes achter ons het liedje
Waka waka van Shakira.
Na de middag gaf Ine ons lessen water aerobic. We dansten op
Waka waka, Oya lélé, You are my sunshine en Jambo jambo. Het werd een
hilarische bedoening die onderbroken werd door Bacari.
Bacari is onze dagwaker en tuinman. Hij stond steentjes naar
de haag te katapulteren. Er zat namelijk een slang in de haag. We verwachtten
een grote, gevaarlijke slang. Maar het bleek een kleintje te zijn. Na het
katapulteren met steentjes, poging doen tot doorknippen met een tuinschaar en
het besproeien met benzine, is de slang spoorloos. Hopelijk zien we hem niet
meer terug.
7/03/2013
Eerlijk
verdelen
Na het ontbijt op bed, begonnen we met de verdeling van het
materiaal.
We besloten om het meeste materiaal te geven aan Ganja la
Simba, de armste school die het meest nodig heeft. Volgende zaken zullen we
hier afgeven:
·
t-shirts,
·
bhs,
·
rugzakjes,
·
balpennen,
·
potloden.
In alle scholen hebben de leerlingen een boekentasje,
behalve in Ganja la Simba. Hier gebruiken ze een plastiekzakje als rugzak. De
kindjes zullen een echt Funzakje krijgen van ons.
We telden het aantal latjes en potloden die we meehadden. We
kunnen deze zo verdelen dat elke leerling (leerlingen van New Diani en
Millenium) een potlood en een lat krijgt. Op deze manier hoeven ze niet te
wachten op elkaar om een lijn te tekenen.
Ine en Joke kwamen latjes voor hun klassen halen om deze te
naamtekenen.
Lisa haalde wat slaap in. Na haar middagdutje vertoefden we
nog aan het strand.
Tijdens het verdelen van het materiaal beseften we dat we
onze klasjes en leerlingen erg missen. We kijken er naar uit om hen maandag
opnieuw met een glimlach te begroeten.
We tellen af tot we opnieuw mogen lesgeven. De verveling
begint toe te slaan.
We startten de dag met een stevig ontbijt. We genoten van
heerlijke croissants, een chocoladekoek en ronde suisse.
Toen we in de voormiddag het strand bezochten, viel het ons
op dat er weinig beweging was. We werden zelfs niet lastig gevallen tijdens
onze wandeling. Kwam dit door de verkiezingen?
We weten het niet, maar we vonden het zeker niet erg om eens
ongestoord te kunnen wandelen.
Het was in de namiddag zo leeg en rustig dat we de kamelen
niet meteen vonden. Toen we ze in de verte zagen liggen in de schaduw waren we
zeer tevreden. We gingen eindelijk (voor de eerste keer in ons leven) op een
kameel rijden. Ook voor Joke was het de eerste keer. Moustafa, Adam en Jack waren
onze drie grote viervoeters.
Na een toch wel zeer korte rit zat het er al op voor ons.
Gelukkig nam Ine prachtige fotos van dit unieke gebeuren.
Daarna genoten we van onze eerste duik in de zee. We vonden
het grappig dat er zoveel verschillende hoogtes en laagtes waren in de zee.
Over de stukken zeewier durfden we niet wandelen, dus zwommen we tot we opnieuw
konden staan op zand.
Na ons zwempartijtje in de zee genoten we van een cocktail
en een ijsje.
Lisa skypete nog met haar oma en ova. Haar oma kon het maar
niet geloven dat ze vanuit Ichtegem met iemand in Afrika kon praten.
4/03/2013
Kluizenaars
Omdat het vandaag verkiezingen waren in Kenia, mochten we
ons domein niet verlaten door veiligheidsoverwegingen.
We maakten van deze gelegenheid gebruik om eens goed door te
werken aan de taken die we van school kregen.
Het werk schoof goed op: reflecties, culturele en educatieve
verschillen, didactisch materiaal en lesvoorbereidingen voor volgende week
maandag en dinsdag.
s Avonds aten we gehaktballetjes in tomatensaus met puree.
In de voormiddag profiteerden we van het lekkere zonnetje.
Omdat we wat spaghettisaus over hadden, besloten we om s
middags croque boemboem te eten.
Vandaag kochten we de souvenirs die we gisteren niet vonden.
Helaas hadden we toen door dat we bij Johnson een beetje te veel hebben
betaald. Maar we steunen Afrika ermee, denken we dan.
Om 16u hadden we de wekelijkse vergadering. Na de
vergadering skypeten we met Pascale om kort te vertellen hoe alles hier
verloopt sinds haar vertrek.
Het was leuk om haar nog eens te zien en te horen.
Ze vertelde ons dat ze al vele presentaties had gegeven en
dat de paaseierenverkoop is gestart.
We waren s avonds uitgenodigd bij Louis van Paris omdat hij
een echt feest organiseerde.
Toen we aankwamen, was het feest zoek.
We dronken elk een Sprite en keerden dan maar terug naar
huis.
2/03/2013
Recycleren
Lang uitslapen zat er bij ons helaas weer niet in. De zon
piepte al vroeg door de vensters en wekte ons.
In de voormiddag bezochten we nog enkele shopjes om nog
enkele souvenirs te kopen.
Angie haalde haar twee kikoi-handdoeken op en Lisa bestelde
nog een.
Na een verfrissende duik in het zwembad vertrokken we richting
Ukunda. We hadden een berichtje gekregen van Dolly dat onze sandaaltjes klaar
waren. We spraken met haar en de andere studenten van Tielt, die ook sandalen
hadden besteld, af in Meat Palace. Dit is een plaatselijke slager waar de
stukken rund in de vitrine hangen en de geur van vlees diep in de neus
doordringt.
Zeer tevreden met onze sandaaltjes keerden we terug. Onze
zool is gemaakt van autobanden.
Momenteel zijn we aan het genieten van een stukje verse
mango. Dit is een fruitsoort die we hier voor de eerste keer proefden. Het
bevalt ons en we proberen er elke dag een te eten.
Om half zeven vertrekken we richting Lymington. Dit is een
restaurantje gekend voor zijn heerlijke pastas.
Aangekomen in school, begonnen we meteen met lesgeven.
Teacher Aicha was ziek, dus Angie had de hele klas de hele dag voor haar
alleen.
Dolly kwam op bezoek om ons te evalueren. Lisa kreeg twee
evaluaties en Angie een.
Lisa werd beoordeeld op een les Engels en een les wiskunde.
Angie op een les kloklezen.
We kregen te horen dat de school sluit van 27 februari tot
en met 10 maart wegens de verkiezingen. Dit betekent dat we nog slechts een
weekje les kunnen geven.
In de les creative arts leerde Angie de leerlingen hoedjes
van papier maken met het bijhorende Nederlandse lied. De leerlingen zongen
tsjoe tsjoe wa papier, want ze hadden vorige week het liedje Tsjoe Tsjoe wa
geleerd.
Na de middag speelde Lisa enkele spelletjes met haar
leerlingen (Pictionary en Galgje). Angie bezocht de schooltoiletten in een les
Science. Moesten we kunnen plaatsten we hier een staaltje van de geur. Wees
gelukkig dat dit niet kan ;)
Om 15u hadden we een afspraak met de consul. Hij gaf ons
uitleg over de veiligheidsmaatregelen i verband met de verkiezingen. In deze
omgeving worden geen rellen verwacht, omdat we in een zeer toeristische streek
verblijven, waar extra politiecontrole zal zijn.
De verkiezingen gaan door op maandag 4 en dinsdag 5 maart.
Op de vergadering kregen we gratis cola en hapjes. We zouden
het meer moeten doen die vergaderingen.
27/02/2013
Ukunda
De ochtend brachten we door in onze zetel op het terras. We
lazen beiden ons boek van Vijftig Tinten uit. Lisa had het derde boek mee en
Angie het tweede. Op deze manier kunnen we wisselen.
Na de middag moesten we op tijd vertrekken richting Ukunda.
We hadden afgesproken met Dolly, Bonnie en Karaoke. Ze gingen ons rondleiden in
Ukunda.
We spraken af in Meat Palace, waar we een verfrissend drankje
dronken voor slechts 45 cent!
Toen vertrokken we richting enkele plaatselijke dorpjes.
Hier bezochten we een schooltje waar 60 kindjes samen zitten in 1 klas.
Verschillende leerjaren zitten hier samen.
We deelden babykleertjes, zandvormpjes, kleurpotloodjes en
enkele rugzakjes uit.
Samen met Sweety gingen we allemaal op de foto.
Tot slot slenterden we door de Meir van Ukunda. We bestelden
elk een paar sandalen met als zool een stuk autoband, hopelijk zien ze er zaterdag prachtig uit aan onze
voetjes.
Omdat we geen lessen moesten voorbereiden tegen donderdag,
bekeken we een filmpje met Ine en Joke. De oververhitte computer zorgde voor de
vele pauzes tussenin.
28/02/2013
Souvenirs
Na een late filmavond lukte het uitslapen niet echt. Om half
acht waren we al klaarwakker.
We besloten om in de voormiddag nog eens inkopen te doen in
de Nakumat. Nu hebben we genoeg voorraad in huis, moesten de winkels sluiten
wegens de verkiezingen.
In de namiddag gingen we souvenirsjacht. We hadden een
lijstje gemaakt van de spulletjes die we graag wilden kopen. Johnson was onze
partner in business. We keken rond in de verschillende shopjes en toonden we
wat we wilden en hoeveel. Hij maakte voor ons een mooie prijs en dinsdag kregen
we alles mee naar huis.
Omdat we zon goeie zaken hadden gedaan, beloonde hij ons
elk met een prachtige giraf.
We hielden een korte stop bij Forty Thieves, waar we een
verfrissende cocktail dronken.
Daarna zetten we onze zoektocht verder naar souvenirs. We
kochten elk iets voor onszelf. Angie kocht oorbellen en Lisa een djembe.
Vandaag vertrekken onze luidruchtige buren. Hierdoor krijgen
we eindelijk opnieuw de kans om het zwembad te gebruiken.
Straks maken we nog lekkere spaghetti (dat hopen we althans).
Om kwart over zes werden we opgepikt door Chakur, onze
safarigids. Rond tien uur kwamen we aan bij het park. Na een korte uitleg over
de dos and dont voor in het park, startten we onze eerste game drive. Meteen
spotten we een olifant. Iedereen was verbaasd dat Chakur geen halt hield bij
het spotten van het eerste dier van de big five. Even later begrepen we hem
wel, want na een paar honderd meter rijden, vonden we een familie olifanten. We
kregen de gelegenheid om heel wat fotos te nemen. Chakur zijn meest bekende
zinnetje was: Let me put you in good position.
De eerste drive zagen we ook een struisvogel, een arend,
families antilopen, everzwijnen (Pumbas), zebras en gazelles.
Chakur stopte plots de wagen, stapte uit en raapte een
olifantendrol op. Hij vertelde dat ze dit gebruiken wanneer een baby niet goed
kan slapen. Ze leggen dit dan onder het bedje, sluiten alle ramen en deuren. En
naar het schijnt slaapt de baby dan als een roosje.
Bij de aankomst in onze lodge, kregen we een appelsapje
aangeboden. We verbleven in een luxueuze kamer met zicht op het park. We hadden
de tijd om er te lunchen, te zwemmen, te bruinen (of ons geval verbranden) en
even uit te rusten.
Voor het avondeten deden we de tweede game drive. Het eerste
dier dat we toen spotten, was een zwangere giraf. Veel nieuwe dieren zagen we
in deze drive niet. De nieuwe dieren waren apen, giraffen en een dier met een
wc-bril afdruk op zijn achterwerk.
We konden genieten van een mooie zonsondergang midden in de
savanne.
Zondagochtend startte met een game drive waar we een
prachtige zonsopgang konden zien.
Chakur had ons beloofd om ons een leeuw te laten zien. We
vonden leeuwensporen. Hierdoor wist hij dat de leeuwen niet ver zaten en reden
we constant in een straatje weg en weer. Hij had ons zaterdag beloofd dat we
eens uit de wagen mochten stappen, zondag kregen we hier de kans toe.
Om beurten poseerden we voor antilopen.
Leeuwen hebben we daarentegen niet gezien, tot grote
teleurstelling van ons allemaal.
Na deze game drive konden we genieten van een uitgebreid
lekker ontbijt. We aten pannenkoekjes met chocoladesaus, boterkoeken en een
vers gebakken eitje.
Na het ontbijt vertrokken we richting een ander park. Toen
zagen we enkele buffels, nummer twee van de big five.
Over de radio ging het constant over simba (leeuw). Ons
hoop om een leeuw te spotten werd groter met de minuut. Maar volgens Chakur
hadden we geen tijd meer om deze te zien, omdat we voor tien uur aan de uitgang
van het park moesten zijn. Opnieuw een grote teleurstelling
Aan de uitgang van het park namen we een Flairfoto. We
zullen deze insturen en hopen dat we in de rubriek Flair was here komen te
staan.
Bij de ingang van het volgende (en laatste park) zagen we
opnieuw een buffel. Een giraf gaf ons de gelegenheid om prachtige fotos te
nemen van hem/haar. Deze giraf stond zeer dicht bij de wagen en Chakur zei
opnieuw zijn bekende zinnetje Let me put you in good position.
Plots moest iedereen terug gaan zitten en startte Chakur een
race door de savanne. We wisten meteen hoe laat het was, er waren leeuwen in de
buurt. Na enkele minuten zagen we een paar busjes stilstaan, daar bevonden zich
de leeuwen.
Chakur reed van de weg af zodat we opnieuw in een good
position stonden. We konden prachtige fotos nemen. En we hebben toen nummer
drie van de big five gezien. Onze safari was hierdoor zeer geslaagd.
Op een gegeven moment stapte Chakur opnieuw uit zijn wagen.
We hoorden allemaal een psssst-geluid, platte band.
Chakur reed opnieuw de weg op, zodat hij de band kon
vervangen. We moesten allemaal uitstappen, wetende dat er op enkele honderden
meters van ons leeuwen zaten
Dit schrok ons niet echt af en we hielden een fotoshoot
midden in de savanne.
Met een nieuwe band reden we richting de lodge waar we ons
middagmaal kregen.
Na het middageten vertrokken we huiswaarts.
We hadden s avonds met Pascale afgesproken zodat we haar
nog een laatste keer voor haar vertrek konden zien en afscheid konden nemen.
Het was een zeer kort afscheid met een traantje.
We zullen mama Pascale hier toch wel missen. Ze stond altijd
voor ons klaar en nu zullen we het hier alleen moeten redden.
Na een onrustige nacht (deels door de nieuwe buren, deels
door de warmte) wandelden we richting school. We kwamen tot de conclusie dat we
maar acht dagen les meer konden geven.
Maar we zullen er het beste uit halen en de leerlingen zo
veel mogelijk de tijd van hun leven geven.
Angie gaf
les cleaning the classroom. Lisa leerde haar leerlingen een
vliegtuigje vouwen.
Om drie uur verlieten we de school om naar de Nakumat te
gaan. We zorgden dat we een voorraad kochten voor twee weten (moesten de
winkels sluiten door de verkiezingen). Nadat we alles uitgeladen hadden,
vertrokken we richting mama Veronica. We waren zeer benieuwd hoe ons
kikoi-handdoek er uit zou zien. Het werd een prachtig resultaat, een uniek souvenir.
We maakten s avonds eten klaar, rijst met hamburger en
tomaten. Onze avond sloten we af met skype.
26-02-2013 om 00:00
geschreven door Lisa
22-02-2013
22 februari
Safariweekend
Vandaag werden de laatste examens door de leerlingen
afgelegd.
Opnieuw konden we zelf niet veel doen op school, dus maakten
we enkele taken voor Katho. Lisa hielp in de babyklas en eerste kleuter (2,5
jaar tot 4jaar) met het aanleren van KM-woordjes. Een hele opgave als je weet
dat de leerlingen bij ons pas leren lezen aan een leeftijd van 6 jaar!
Om 16u werden we verwacht in Forty Thieves, voor de
wekelijkse vergadering.
Na de vergadering wandelden we terug langs het strand, waar
we nog even halt hielden bij Mama Veronica. We besloten om een kikoi-handdoek
te laten maken. Maandag zijn die normaal gezien af, we kijken er al naar uit om
deze aan het zwembad te gebruiken!
Deze avond gaan we uit eten in Ushago, waar Dolly deze avond
optreedt.
Maar we zullen het niet te laat maken, want morgen om kwart
over 6 worden we opgehaald om op een tweedaagse safari te gaan.
We bezoeken het park Tsavo East en hopen dat we heel veel
wilde dieren zullen spotten.
22-02-2013 om 16:21
geschreven door Lisa
21-02-2013
20 & 21 februari
20/02/2013
Scholenbezoek
Samen met Dolly, Bonnie, Pascale en alle studentes bezochten
we vandaag 3 scholen.
Onze stopplaats was Ganja la Simba, de school waar wij
normaal gingen lesgeven. Meneer Mresi was blij om ons nog eens te zien. In het
schooltje gaven wij onderbroeken, kleurpotloden en slijpers. De anderen gaven
kledij, ondergoed, balpennen,
We bezochten nog eens ons toenmalige klasje. De leerlingen
herkenden ons nog van de twee dagjes observatie.
Hier kregen we ook de gelegenheid om een echt Afrikaans
huis(je) te bezoeken. De vrouw leidde ons kort rond in haar woonst die bestond
uit twee kamers (slaapkamer voor de kinderen en slaapkamer voor de ouders).
Ze was zeer trots om haar garden aan ons te showen.
Met weinig middelen is de plaatselijke bevolking zeer
gelukkig.
Hierna bezochten we nog kort eens het naaischooltje van
Annick for Kenya. De meisjes stelden zich kort aan ons voor en wij aan hen. Ze
waren bezig aan jurkjes voor kinderen.
De volgende school die we bezochten was Millenium Rescue
Academy, waar vier studentes stage lopen. Ine en Joke in het lager. Vreeny in
het kleuter en Liesbeth neemt sport op zich.
We werden er hartelijk ontvangen door alle leerkrachten en
de directeur. De kinderen van KG2 zongen een lied voor ons dat ze van Teacher
Vreeny leerden.
Na een tussenstop, om onze dorst te lessen, trokken we naar
het laatste schooltje New Diani Children Support Center waar wij lesgeven in
het lager. Teacher Joyce en Florence geven er les in de 2 kleuterklassen. Onze
leerlingen waren blij om ons terug te zien. De kinderen van de hele school
zongen en dansten er samen voor ons.
Eenmaal terug in ons huisje, genoten we nog wat van onze
vrije tijd en de zon. Morgen hebben onze leerlingen examens en hoeven we dus
geen lessen voor te bereiden.
21/02/2013
Wandelende
kruimeltjes
Dit was een uitspraak van deze ochtend. Elk kruimeltje dat
wel laten vallen, wordt meegenomen door de miertjes. Vandaar de uitspraak
wandelende kruimeltjes.
Onze leerlingen hadden examens vandaag. We hadden dus niet
veel te doen, dus gaven de mentoren ons werkjes. Ze vinden dat we mooi kunnen
tekenen en schrijven, met als gevolg dat we de hele voormiddag didactische
platen mochten maken. Angie maakte er over de werkwoorden en tegengestelden.
Lisa maakte tekeningen over our family en buildings.
Maandag wandelden we nog eens richting school, geen taxi
voor ons die dag. Angie haar eerste les werd beoordeeld door Pascale en ze
kreeg haar eerste beoordeling (van de drie). En ja hoor, deze was meer dan
positief.
Lisa ging normaal gezien beoordeeld worden in een les
Science, die ging over de plaatselijke planten. In de pauze was er een incident
gebeurd, iemand had zijn uitwerpselen over de muur gesmeerd. Alle leerlingen
moesten in een cirkel gaan staan en de oudste jongens moesten aan de handen
ruiken, om op deze manier de mogelijke dader te vinden.
De dader werd niet gevonden.
Door dit gebeuren, kon Pascale de les van Lisa niet
beoordelen. De les werd overgenomen door de mentor, omdat Lisa te weinig had
over de plaatselijke planten.
In de les beweging leerden we de kinderen Tsjoe tsjoe wa
aan. Dit werd een hilarische dans.
Juf Jeniffer was zeer onder de indruk van rollende tipp-ex
en gebruikte die graag. Blijkbaar kennen ze hier enkel lopende tipp-ex.
Eens thuis, genoten we van het deugddoende zonnetje.
19/02/2013
Taxi?
Om 7u45 stonden we stipt
te wachten op onze taxi. Toen hij om 8u nog niet was opgedaagd, belden we
Pascale op. Ze zei ons dat we te voet naar school mochten vertrekken.
Na een groot halfuur wandelen
kwamen we bezweet (en te laat) toe op school.
Gelukkig begrepen de
leerkrachten dat we er niets aan konden doen.
We begonnen meteen met
lesgeven. Lisa leerde de leerlingen tellen in sprongen van tien en het gebruik
van how many . Angie zag hoe de maaltafels werden aangeleerd en hoopt dat ze
toch enkele tafels op een goede manier inzichtelijk kan aanbrengen.
De leerlingen kregen elk
een lat en potlood (met hun naam erop). De leerlingen krijgen op het begin van
de dag elk hun potlood en lat. Op het einde van de dag geven ze deze terug af.
Op deze manier weten we dat de potloden en latten geen voetjes krijgen.
Na school haastten we ons
naar de Nakumat en deden we de was. Want om 17u kwam Peter om onze safari vast
te leggen en te betalen.
Dit weekend (23-24
februari) gaan we met ons achten op safari. We hopen om vele wilde dieren te
spotten, zoals leeuwen, olifanten, giraffen, hyenas, Helaas weten we nu al
dat we de big five niet zullen zien, want neushoorns zijn niet aanwezig in het
park.
Vandaag waren er veel leuke lesjes op school: tanden
poetsen, kousjes wassen, nagels knippen en tijdens physical education leerden
we de kindjes het Simba-spel (tikkertje overloop).
Tijdens de middagpauze begonnen kindjes plots onze haren te
strelen. Ze vonden het zacht en leuk om te kammen.
Na school wandelden we tot aan de Nakumat. We kochten er een
emmer om onze keuken kriebelbeestjesvrij te houden en een lekker ijsje, want
dit hadden we wel verdiend.
s Avonds gingen we uit eten in Ushago. We kregen er een
gratis cocktail en roosje ter gelegenheid van Valentijn.
15/02/2013
Uitgaansleven
Toen we stonden te wachten om de taxi te nemen richting
school, werden we geëntertaind door een aapje dat op de omheining besjes zat te
eten.
Pascale kwam opnieuw enkele lesjes observeren. Bij Angie zag
ze een les optellen en aftrekken. Lisa gaf les over het honderdveld.
We mochten beide ons tekentalent bovenhalen. Lisa gaf een
lesje creative arts en leerde de kindjes een boot tekenen. Angie maakte een didactische plaat over the
use of anything, something, nothing and nobody.
Om 15u vertrokken we huiswaarts. We deden vlug de was zodat
we op tijd op de wekelijkse vergadering konden zijn. Lisa was verslaggever van dienst.
Daarna gingen we naar Ushago, waar we alle vier teenslippers
kochten.
Na het avondeten bracht Rama (onze nachtwaker) ons naar de
andere meisjes in Coconut Palm, want we gingen voor het eerst een avondje uit
in Kenia. Het werd een gezellige, late avond.
16/02/2013
Veel werk
verricht
Opnieuw werden we zeer vroeg gewekt door de warmte en het
licht.
Op deze manier konden we vroeg starten aan het geplande
werk. We werkten onze taken voor KATHO af en we maakten alle lesvoorbereidingen
voor maandag en dinsdag.
Alles wat we vandaag deden, hoeven we morgen niet te doen.
Zo konden we een dagje vrij nemen.
Vandaag kropen we vroeg onder de wol, om wat beter
uitgerust te zijn.
17/02/2013
Rustdag
We begonnen de dag rustig met een kopje cornflakes.
Om 10u werden we opgehaald om naar de kerk te gaan. De
viering duurde een uur en een half. Deze werd geleid door twee blanke priesters
en een begeleidend koor.
Toen we in de kerk toekwamen, zat deze nog niet helemaal vol
en hadden we nog een zitplaatsje. Maar het duurde niet lang vooraleer de kerk
boem vol zat.
De viering werd in het Swahili gebracht, dus begrepen we er
niet veel van. Op een gegeven moment sprak een van de sprekers in het Engels.
Het werd ons snel duidelijk dat het over ons ging. We mochten rechtstaan en de
aanwezigen toewuiven. Er werd verteld dat we teachers from Belgium waren en
hier 3 maand kwamen lesgeven. De aanwezigen wuifden enthousiast terug.
Na de viering reden we rechtstreeks naar Forty Thieves, waar
we net zoals vorige week lekker lunchten. We bestelden Calamaris Baba of Scampi
Baba.
Via het strand wandelden we terug richting wat winkeltjes,
om later een frisse duik in het zwembad te nemen.
Samen met Pascale vertrokken we richting school, want
vandaag gingen we onze eerste lessen geven onder het toeziend oog van Pascale
en Dolly.
Tijdens het lesgeven zagen we hoe weinig er bij de
leerlingen geautomatiseerd is. Aftreksommen worden opgelost door bolletjes te
tekenen en te schrappen. 19 7 wordt als volgt opgelost: ze tekenen 19
bolletjes, schrappen er dan 7. Om de uitkomst te weten, tellen ze de
overgebleven bolletjes.
We hopen om de leerlingen toch ergens inzicht te kunnen
laten verwerven in wiskunde. Dit doen we aan de hand van het flitsen van
getalbeelden.
s Avonds was het aan ons om te koken, we hadden gepland om
balletjes in tomatensaus te maken met aardappelkoekjes. Toen we wilden beginnen
koken, ontdekten we dat ons gehakt nog bevroren was, dat er beestjes in onze
bloem zaten en dat onze melk op was. Gelukkig konden we rekenen op de andere
meisjes die ons bloem en melk leenden en op de warmte die ons gehakt ontdooide.
12-2-2013
Belgische kost
Dinsdag gaven we elk 3 lesjes. Samen gaven we Physical Education. We leerden de
leerlingen 1, 2, 3 piano. De leerlingen vonden dit een leuk spelletje en
speelden dit in de breaks ook.
s Avonds gingen we nog eens naar de supermarkt, waar we elk
een ijsje kochten. Het was zeer snel op, maar het was wel verfrissend en
lekker.
Als avondmaal aten we WAP. Voor wie deze afkorting niet
kent: worst, appelmoes en puree.
Een echte Belgische maaltijd, die ons zeker smaakte.
Omdat het hier s avonds zeer snel donker wordt, genoten we
nog even van een nightswim. Voor ons beide was dit een primeur. Het water had
nog warm genoeg om nog enkele baantjes te zwemmen.
13-2-2013
Kriebelbeestjes
Opnieuw waren we vroeg wakker, maar dit was niet erg want de
plumber ging vandaag komen om ons opnieuw te voorzien van warm water. De knop
van het warme waterdraaide crazy.
In de voormiddag maakten we onze lesvoorbereidingen zodat we
in de namiddag konden genieten van mooi weer, het strand, de cocktails, het
zwembad,
Na ons strandbezoek, gingen we nog even op bezoek bij de
andere meisjes van Tielt. Vandaag kwam Liesbeth aan, de studente die hier sport
zal geven.
Toen we wilden aperitieven, ontdekten we kriebelbeestjes in
onze keuken. Ze vonden vooral ons brood, de suiker, koekjes, rijst en bloem
lekker.
Dit hebben we allemaal mogen weggooien, morgen opnieuw naar
de winkel.
Daar zullen we dan een grote plastieken box
kopen om alles in op te bergen, zodat we dit geen tweede keer tegenkomen.
13-02-2013 om 19:24
geschreven door Lisa
10-02-2013
9 & 10 februari
9/02/2013
Krap bij
kas
Lang slapen zoals we gewoon zijn in België, lukt hier in
Kenia niet. Rond 7u werden we gewekt door de warmte, het licht, de vogels,
vreemde geluiden,
In de voormiddag gingen we naar de bank om geld af te halen,
want we hadden het brood nodig.
Sorry, ATM is closed stond er op het scherm bij de
bankautomaat. Dit betekent dat we geen geld konden afhalen en als we onze kaart
in de automaat zouden steken zou deze ingeslikt worden.
Veel winkelen zat er voor zaterdag dus niet in, want ons
budget was bijna op.
We kochten toch het meest nodige in de Nakumat.
In de namiddag deden we net als de Kenianen, polé polé.
Zwemmen, bruinen, beetje internetten, strandbezoek met cocktail,
Op het programma stond opruimen gepland, door onze polé
polé ingesteldheid is dit er niet van gekomen.
Toen we s avonds aan het eten wilden beginnen, was ons
gasfornuis kapot.
Een gasfles, een verbinding en een fornuis later, konden we
eindelijk beginnen aan onze pastasalade. We hadden redelijk wat over en gaven
dit aan onze nachtwaker. Dit is hier de gewoonte, want eten weggooien is uit
den boze.
10/02/2013
Forty
thieves
Opnieuw zat lang slapen er niet in. Om 7u begon Lisa lessen
voor te bereiden, want maandag geven we onze eerste lessen.
We gingen met een klein hartje opnieuw naar de bank.
Gelukkig konden we vandaag geld afhalen en onze inkopen uitgebreid doen.
Om 12u hadden we afgesproken om met de andere meisjes te
lunchen in Forty thieves.
We moesten er wel heel lang wachten op onze pizzas.
Na de strandwandeling aten we nog een Italiaans ijsje.
Opruimen is ons vandaag wel gelukt. We maakten ook nog onze
voorbereidingen voor morgen.
10-02-2013 om 18:42
geschreven door Lisa
09-02-2013
6/02/2013
Eerste les
Kiswahili
Om 6u stonden we op, zodat we ons op het gemakje konden
klaarmaken om naar school te gaan met de taxi. Toen we aan het ontbijten waren,
zagen we de taxidriver al staan. We begonnen ons te haasten en, zoals vrouwen
het enkel kunnen, deden twee dingen tegelijkertijd. Onze nachtwaker zag ons
bezig en zei polé polé, he will wait, no hurry.
Eenmaal in klas volgden we de lessen mee in Standard 2 en 3.
De lessen zijn helemaal anders als bij ons. De kinderen moesten zeer veel herhalen,
kopiëren van het bord, boeken delen, met 4 aan een bankje zitten,
Hier zagen we ook voor de eerste keer een les Kiswahili.
Als het middag was, gingen onze kindjes naar huis. Wij
volgde toen lessen mee in Standard 4 en 7.
Onze eerste indruk over deze school was niet zo positief, de
school was niet klaar om stagiaires te ontvangen. En hierdoor besloten we om
een gesprek te hebben met Pascale. In dit gesprek besloten we om te veranderen
van school.
Na aankomst in ons huisje, namen we een frisse duik. We
waren aan het praten over zwemmen in meren, zeeën, Toen kwam de grappigste
uitspraak tot nu toe: Hier in België is de zee groen.
We voelen ons dus al thuis.
s Avonds maakten Ine en Joke lekkere spaghetti voor ons
klaar.
In de vroege ochtend vertrokken we voor het eerst samen met
de andere studenten richting ons nieuwe schooltje. Na een wandeling van
ongeveer 35 minuten kwamen we aan.
Onze eerste indruk was totaal anders dan die in Ganja la
Simba. De mensen waren hier veel opener en gastvrijer.
We maakten voor het eerst de parade mee. De leerlingen
stonden in rijen en zongen liedjes. Er was ook een check-up. De hygiëne van
de leerlingen werd gecontroleerd.
Toen mochten we mee naar ons eigen, nieuwe klasje.
In de klas van Lisa zaten 5 kindjes, in die van Angie 10. Het
leerlingen aantal is klein omdat enkel de armste kindjes, weesjes en kinderen
uit een eenoudergezin toegelaten worden.
In de long break kregen we thee, het smaakte wat naar warme
melk met honing. s Middags kregen we rijst met kleine boontjes. Het was wat
aan de droge kant, maar vulde wel ons maagje.
Om 15u verlieten we de school om op tijd op de vergadering
te zijn met Pascale.
Gelukkig kwamen we onderweg Joke en Ine tegen, die ons
vertelden dat we een afslag gemist hadden.
Op de wekelijkse vergadering bespreken we kort onze stage,
bevindingen, problemen,
s Avonds waren we uitgenodigd op de drink ter gelegenheid
van Pascale haar verjaardag. Daar maakten we kennis met enkele andere Belgen
die voor langere tijd in Kenia verblijven.
In de voormiddag volgden we opnieuw lessen in Ganja la
Simba. Dolly en Bonnie wisten van de problemen en we hadden hierrond een kort
gesprek.
Rond 10u vertrokken we richting een andere school, waar een
sportcompetitie doorging tussen 5 scholen. Het was een groots evenement, zowel
voor ons als voor de kinderen zelf.
Ganja la Simba won al zeker de eerste drie wedstrijden (100m
meisjes, 100m jongens en 200m meisjes). We vertrokken tijdig naar de opening
van het naaischooltje opgericht door Eddy Vanuytsel, de papa van Annick
Vanuytsel (project Annick for Kenya).
Alle projecten waren ook aanwezig zoals Sunshine4kids, Kids
of Kenya, plaatselijke bevolking,
Het was een zeer bijzondere opening met veel Afrikaanse
dans, gezang, Nadien vertrokken we samen met Pascale en Nancy huiswaarts. We waren
wat gespannen want ons rapport stond online.
We waren alle twee zeer gelukkig toen we zagen dat we
geslaagd waren. We wisten al dat de andere studenten ook geslaagd waren.
s Avonds kwamen Pascale en Nancy langs om er een goeien
op te drinken.
Nog een tussenstop op de Kilimanjaro en dan richting Kenia.
De warmte kwam op ons af en we genoten van de eerste
zonnestralen op onze (nu nog) zeer witte, blanke huid.
Toen we de luchthaven van Kenia binnengingen, moesten we
onze vaccinatiekaarten tonen. Hierbij waren de Kenianen nog mild, maar toen we
ons visum moesten aanvragen werd er van elke vinger een scan genomen en een
foto met een webcam.
Na deze grondige controle, mochten we onze valiezen beginnen
zoeken. Iedereen vond zijn twee valiezen, behalve Lisa. Met een klein hartje
wachtte ze op haar rode valies. Telkens ze een rode glimp opving, groeide de
hoop. Gelukkig kwam er nog een laatste rode valies, die van Lisa.
Hierna moesten we onze taxichauffeur vinden. Eens we die
gevonden hadden, leek het ons onmogelijk om 14 valiezen, 7 volwassen juffen, 7
rugzakken en 7 handtassen in een minibusje te proppen. Blijkbaar kunnen de Kenianen
zodanig puzzelen dat we als sardientjes in een blikje zaten.
Na een twee uur durende rit, kwamen we eindelijk aan bij
onze huisjes.
Daar wachtten Pascale en Nancy ons op, geladen met een
fototoestel.
We kregen een uurtje de tijd om ons te installeren, te
douchen en frisse kleren aan te trekken. Om de eerste avond in te zetten gingen
we uit eten. We aten zeer Afrikaans, namelijk pizza, spaghetti bolognese of
lasagne.
Daarna konden we ons bedje zeer goed gebruiken. Onze
nachtrust deed ons deugd.
5/02/2013
Eerste
kennismaking
Om 8u30 stonden we op, we hadden een uurtje de tijd om ons
klaar te maken. Om 9u15, een kwartier te vroeg (wat géén Afrikaanse gewoonte
is), kwam de taxichauffeur Daniël ons oppikken.
Onderweg stapten ook nog 2 mensen van het project Kids of
Kenya en onze begeleidster in Kenia, Dolly, op. Toen we aankwamen waren de
kinderen in de brandende zon aan het sporten. Ze bereidden zich voor op de
sportcompetitie voor donderdag. We konden onze kinderen en juf dus nog niet
aan het werk zien in de klas. We zagen wel al het klaslokaal. Een lokaal met
lege muren dat we de komende 6 weken zullen aankleden en opfleuren.
Om twaalf uur keerden we terug naar onze cottage om ons
klaar te maken, want om 14uur waren we al terug op stap met Nancy en Pascale.
We deden inkopen in de supermarkt, iedereen werd voorzien van internet. Deze
boodschappen deden we met het openbaar vervoer, de matatu.
Voor we terug naar ons huisje keerden, maakten we een
strandwandeling. We kochten er allemaal een kikoi (een grote doek die als
sjaal, rok, kleed, dekentje of handdoek kan dienen). Op weg naar het strand zagen we heel wat
aapjes!
Daarna keerden we terug richting huis. We sprongen nog eens
in ons verfrissende zwembad en gingen daarna aan tafel. Morgen beginnen onze
observaties. We kijken er alvast naar uit.
Over enkele dagen is het zo ver, onze sprong in het grote Keniaanse avontuur.
Na het veel op de weegschaal staan met de valiezen, is het eindelijk gelukt om te voldoen aan het toegelaten gewicht (46kg). In onze valiezen zitten onder andere veel witte onderbroekjes, witte kousjes, t-shirts, potloden, balpennen, latten, kleurpotloden, brooddozen, rugzakjes, zandvormpjes, slijpers, ...
Helaas hebben we de gommen moeten weglaten, wegens te zwaar. Wist je dat ongeveer 60 (rechthoekige) gommen 2kg wegen?
Zondag 3 februari stijgen wij op om 20u. Dan vliegen we naar Parijs, om daar even stil te staan en opnieuw te vertrekken richting Addis Abeba. Hier komen we aan rond 7u20. In Addis Abeba mogen we ongeveer 3uur vertoeven, om dan terug te vertrekken richting Mombasa met een tussenstop in Kilimanjaro (Tanzania). Om 14u4O (lokale tijd, hier is het dan 12u40) worden we verwacht in Mombasa, waar Pascale en Nancy (twee leden van de organisatie Sunshine4kids) ons zullen opwachten.
We zullen proberen om deze blog zo levendig mogelijk te houden wanneer we in Kenia zijn.
Salamu, Lisa na Angie
(Groeten, Lisa en Angie)
01-02-2013 om 13:00
geschreven door Lisa
17-01-2013
Logement
Sinds enkele dagen kan je onze avonturen in Kenia volgen viaFacebook!
Intussen kregen we van de organisatie enkele foto's opgestuurd van ons logement ter plaatse.
Hieronder vindt u alvast enkele impressies.
Het vertrek komt steeds dichterbij, nog welgeteld 17 dagen!
17-01-2013 om 17:47
geschreven door Lisa
Jambo
Wij zijn twee laatstejaarsstudenten Bachelor Lager Onderwijs.
Samen met nog 2 andere studenten, gaan wij voor 6 weken lesgeven in Kenia.
Angie zal lesgeven in het 2de leerjaar en Lisa in het 3de leerjaar.
We doen dit in het schooltje Ganja la Simba.
Dit is een van de schooltjes dat de organisatie Sunshine4kids steunt.
Via deze blog zal je onze avonturen op de voet kunnen volgen (als het internet en de elektriciteit willen meewerken natuurlijk).