Ik vertelde jullie in mijn vorige post dat de presentaties van de projecten eraan kwamen.
De zenuwen waren strak gespannen de morgen voor de presentatie, zowel bij mij als bij de rest.
Iedereen strak in het pak begonnen we er om 8u aan.
De presentaties verliepen voor iedereen goed, vooral mijn Chinese teamgenoten verbaasden mij. Ze deden het uitstekend in hun soms moeilijk te verstaan Engels.
Na de presentaties was er wat tijd om afscheid te nemen van de Chinese studenten voordat we de trein op moesten naar Hong Kong.
Dit was een treinrit van +-5 uur.
Tegen de avond kwamen we dan in ons hotel aan, recht in de drukke winkel straat van Hong Kong.
Het was er prachtig, ik kon zien dat de rijkere mensen van Azië zich groepeerden aan de talrijke BMW's, Porche's, ...
Iedereen was moe dus gingen we vroeg naar bed.
De volgende ochtend moesten we weer vroeg uit de veren want we gingen naar het eiland Macau, een oude Portugese kolonie.
Een boottrip van ongeveer een uur was nodig om in Macau te geraken.
Ik had hoge verwachtingen van Macau, deze verwachtingen werden jammer genoeg niet ingelost.
Gelijk meneer Stoica erover sprak was het de 'Las Vegas' van Azië, dus dit verwachtte ik ook. Dit was dus niet zo. Althans het deel dat ik gezien had was niet zo.
Terug op Hong Kong bleven we voor een indrukwekkende lichtshow van de skyline in Hong Kong om daarna terug naar het hotel te gaan.
De laatste dag begon weer vroeg. We waren uitgenodigd op de haven van Hong Kong voor een tour en een uitleg over de haven. Dit was wel interessant omdat het één van de grootste havens ter wereld was.
Na de tour was er nog tijd voor een lunch en een kort afscheid van de Amerikaanse studenten vooraleer we richting de luchthaven gingen.
Ik schrijf deze laatste post vanuit mijn zetel, thuis.
Ik heb mij de afgelopen 3 weken enorm geamuseerd en zou het zonder enige twijfel allemaal opnieuw doen. Misschien nog eens in de toekomst.
De laatste 3 dagen kan ik zeer snel beschrijven. Project, project en nog eens project.
We werkten enorm veel hieraan met af en toe een break voor een leukere activiteit en we zijn zelfs 1 avond uit geweest.
Morgen is het D-day. Om 8 uur in de morgen (02.00 uur Belgische tijd) presenteer ik met mijn collega's voor een volle zaal op de universiteit van Wuhan. De managers van de bedrijven zullen ook aanwezig zijn.
Hierna nemen we de trein naar Hong Kong, waar iedereen al dagen naar uit kijkt.
Hoe de presentaties verliepen en Hong Kong meeval vertel ik in mijn volgende post!
De Chinese stundenten zaten ons allemaal op te wachten aan ons hotel, en we leerden eindelijk onze teamgenoten voor het project kennen.
Ze waren enorm enthousiast. Ze hadden voor elk van ons een speciaal typsich Chinees cadeau, als aandenken aan onze samenwerking!
Na de kennismaking was het tijd voor het echte werk, ons 2e project. We gingen naar het bedrijf waar ons project over ging een eerste keer bezoeken. Ondertussen leerden we ook de stad wat kennen, want we gingen met de bus. Iets wat me opviel was dat de smog hier echt waanzinnig is. Ik dacht eerst dat Shangai het ergst was, daarna Peking. Maar toen ik met de bus door Wuhan reed zag ik duidelijk dat het hier het ergst was wat ik tot nu toe had gezien.
We kwamen bij het bedrijf aan en werden op een warme manier onthaald. We kregen een powerpoint te zien in het Chinees over het bedrijf, en de Chinese studenten vertaalde het dan naatr het Engels voor ons, dat probeerde ze toch alleszinds.
Terug op het hotel waren we allemaal moe dus besloten we dat het genoeg was geweest voor vandaag en hingen we wat rond in de lobby van het hotel, om daarna vroeg te gaan slapen.
De volgende dag, dag 13 besloten we om 8 uur af te spreken in de lobby om dan verder te werken aan ons project. Dit zouden we heel dag dag doen tot we iets fatsoenlijk klaar hadden. We hadden namelijk een meeting met onze leerkrachten in de avond om te laten zien hoever we stonden.
Tussendoor maakten we nog een stop bij een plaatselijke lagere school. Het was geweldig om te zien hoe deze jonge kinderen naar ons opkeken. Ze lieten ons allerlei kunststukjes zien, speelden op lokale instrumenten, schreven onze namen in het Chinees. Als we eerlijk zijn konden wij meer leren van hun, dan zij van ons.
Daarna speelden we nog wat basketbal met de kleintjes, ze hadden de tijd van hun leven en wij amuseerden ons ook.
Terug op het hotel verliep de meeting met de leerkrachten zeer vlot, ze waren tevreden. Na een licht avond diner was het weer tijd voor een pintje in de lobby met al de studenten.
Eerst en vooral, het
spijt me dat ik niet meer heb kunnen posten de laatste dagen. Sinds de
Amerikanen kwamen is het enorm druk geweest.
We keken uit naar onze
7e dag, we moesten ons project inleveren aan de hand van de feedback
die we de vorige dagen kregen. Dit is niet de reden dat we naar deze dag
uitkeken natuurlijk, maar we waren blij we ons project met succes konden
afsluiten.
Nadat we in de morgen
ons project afwerkten, konden we de namiddag gebruiken om weer de toerist uit
te hangen. We bezochten prachtige boeddhistische tempels en zagen enkele
monniken bidden. Dit was een speciale ervaring voor ons want we hadden dit nog
nooit gezien.
Toen we
terug op het hotel kwamen zagen we dat de Amerikaanse studenten op ons aan het
wachten waren, we waren natuurlijk wat te laat, maar ze vonden het niet erg.
We waren wat
zenuwachtig want na een week was het logisch dat we een hechte groep waren
geworden, maar het viel al bij al nog mee want het we ondervonden dat het
allemaal leuke personen waren. Ze pasten perfect in onze groep. We verhuisden
met hun mee naar een nieuw hotel, het was zeker een upgrade van hotel. Ondanks
de upgrade voelden we ons toch een wat slecht om ons hotel achter te laten. We
lieten onze roots in Shanghai achter.
Nadat we
gesetteld waren gingen we voor een wandeling op de Bund om de skyline by night
te bewonderen. Dit was voor de Amerikanen de eerste ervaring met Shanghai en we
konden zien dat we onder de indruk waren.
Dag 8 was
ook een toeristische dag. Het was prachtig weer (35 graden).
We bezochten
Yugarden, dicht bij ons oud hotel. Het was er prachtig. Deze tour deden we ook
met een gids dus het was leuk om uitleg te krijgen bij de dingen die we zagen.
Na een
stevige lunch gingen we naar een Chinees theehuis, om daar de verschillende
soorten Chinese thee te proberen. Ik drink normaal geen thee dus ik was wat
terughoudend, maar ze waren enorm lekker.
In de avond
konden we een optionele evenement doen, een acrobatenshow. De gids vertelde ons
dat het een van de beste show zou zijn die we in ons leven zouden zien, en hij
had gelijk.
Het was een
90 minuten durend spektakel, ik zou hier uren naar kunnen kijken.
Ondertussen
waren de studenten die ervoor kozen niet mee te gaan naar deze show op ons aan
het wachten in het hotel. We zouden deze nacht uitgaan omdat de Amerikanen het
wilden, wij Belgen vonden het natuurlijk een goed excuus om nog eens het
nachtleven van Shanghai te ontdekken.
Het werd een
korte maar krachtige nacht. We moesten de volgende morgen vroeg op dus besloten
we op een vroeg uur terug naar ons hotel te gaan.
Dag 9 werd
een museum dag, zo vertelde de gids ons.
We waren nog
vermoeiend van de vorige avond, dus onze aandacht was er niet bij gelijk de
vorige dag.
Na drie zeer
vermoeiende musea gezien te hebben was het tijd om Shanghai te verlaten en de
trein richting Peking te nemen.
Dag 10 waren
we in een nieuwe stad, de hoofdstad Beijing!
We hadden
aangezien het de hoofdstad van het grote China was veel verwachtingen.
Jammer
genoeg werden de verwachtingen niet echt ingelost, na enkele museum bezoeken
waren we direct bek af, hou in het achterhoofd dat we een zware treinrit van
12uur achter de rug hadden en niet eens gedoucht hadden. Niemand was echt in
een vrolijke bui.
In de avond
werd het wat luchtiger en konden we wat drinken op het prachtige terras van het
hotel.
De volgende
dag, dag 11, gingen we naar de Chinese muur. Ik had hier ook mijn verwachtingen
over en deze werden wél ingelost. Het was er prachtig. Ik en een paar
enkelingen gingen voor de langste route en dit stelde niet teleur.
Het uitzicht
was er prachtig, de trappen steil en het pad ging op en neer.
Na een
kleine 3 uur kwamen terug aan op het rendez vous punt, bezweet en uitgeput. Het
was het wel waard, dit is een ervaring die ik nooit zal vergeten.
Geen tijd
voor een douche, we waren al wat laat voor onze volgende bestemming. De Ming
Tombes, hier was het ook mooi, een gigantisch standbeeld van de 3e
keizer van de Ming Dynastie.
Hierna was
het terug richting het station voor de volgende nachttrein, de trein naar
Wuhan, waar we onze Chinese collegas zouden ontmoeten!
Hoe het
verliep de hun vertel ik in mijn volgend post!
ik vertelde in mijn vorige post dat we de dag erna 3 afspraken hadden bij 3 verschillende ondernemingen.
De dag begon vroeg voor ons, de wekker was nog niet zo vroeg afgegaan sinds we in Shanghai waren, 7 uur.
De eerste afspraak was bij Scott van Moore Stephens, een accountiebureau. We deden onze presentatie, en in tegenstelling tot De Wolf en partners, was hij niet direct zo positief. Ons financieel plan liet nog de wensen over, en als account richtte hij zich net daarop. Logisch.
Hij gaf veel opbouwende kritiek en goede tips om ons financieel plan verder uit te werken. Als marketeer is dit sowieso not my cup of tea, maar voor onze accountants uit de groep was het natuurlijk wel handig.
Geen tijd voor een middagmaal, we waren al te laat voor onze 2e afspraak van de dag. Bij KBC Shanghai hadden we een afspraak met Lionel, de rechterhand van de general manager in het kantoor. Hij was de man die ons een lening zou geven, hoopten we natuurlijk.
We deden onze presentatie en ook hij als bankier, had vooral aandacht voor het financieel gedeelte. Hij vond ons concept goed, maar zouden we een echte onderneming geweest zijn was er waarschijnlijk no chance dat we een lening gingen krijgen. Hij had nog veel commentaar op onze marketing, en vertelde ons dat de overheid in China veel invloed heeft in de branche waarin wij wilden starten.
We lieten het niet aan ons hart komen en gingen vol goede moed naar onze laatste afspraak van de dag, in een Belgische brasserie weliswaar.
Onze laatste afspraak was met Marc Goyens, hij had een consultentbedrijf hier in Shanghai en hielp met startende Belgische bedrijven in China. Met 15 jaar ervaring in de stad kon hij ons het een en het ander bijbrengen.
Door zijn aparte blik op het bedrijfsleven vond hij onze presentatie wél een goed concept, dat zeker kans had op slagen.
We aten in een brasserie die hijzelf van de grond hielp komen, de brasserie van Suti. Hij spendeerde 7 jaar in België en hij had ook goede input bij ons project, want hij wist wat de Chinees wou op vakantie. We aten nog eens lekker westers voordat we terug naar het hotel gingen. Dit was de 6e dag.
Vandaag waren we al een week in Shanghai, de tijd is voorbij aan het vliegen.
Vandaag ging het vooral om het afwerken van het project. Dit deden we dus een groot deel van de dag.
Om half 4 hadden we een afspraak bij het hotel van Meneer Bierebeeck om te skypen met de school.
Zij wilden een skypegesprek zodat ze het konden opnemen, om zo leerlingen warm te maken om volgend jaar in onze voetsporen te treden hier in Shanghai.
We vertelden er over onze ervaringen met de stad, met de mensen en gaven tips zodat ze zich konden voorbereiden op een betere manier dan wij deden.
Op ons hotel werkten we nog wat verder aan ons business concept.
Dit was het einde van onze eerste week in deze prachtige stad.
Het metrosysteem en de verschillende lijnen hebben we al volledig onder de knie.
Dag 4, zaterdag 16/05 hadden we voor onszelf, we konden zelf deze dag invullen en deze kans gebruikten we natuurlijk om 'de toerist' uit te hangen.
Onze dag begon wat later dan gewoonlijk, aangezien we geen verplichtingen hadden. Het ontbijt sloeg ik over om een muffin en een koffie bij Starbucks te halen! Wanneer we iedereen terug in het hotel kregen begonnen we aan onze eerste toeristen dag.
We namen de metro en liepen naar De Bund streek in Pudong.
Kennelijk op het lijstje van veel toeristen, zelfs Chinese toeristen want het was stamp vol.
We namen vele foto's van de indrukwekkende skyline, maar onze groep was precies nóg indrukwekkender voor de Chinese toeristen.
De blikken naar ons waren nog meer, en we kregen cameralens na cameralens in onze gezichten geduwt, op de hoop dat ze een goed kliekje van de jonge westerlingen konden maken, zonder enige schaamte.
Op weg naar het hotel liepen we langs East Nanjing road, de winkelstraat van Shanghai. Een winkelstraat was het inderdaad, de bekende merken zaten hier en overtroffen elkaar door zich te plaatsen in steeds grotere gebouwen dan de concurrent.
Na een goede siesta, kreeg ik te horen dat we naar een danscafe gingen genaamd 'The Shelter'.
Wanneer we hier aankwamen zagen we dat het alles behalve een danscafe was.
Toen we binnenkwamen kon mijn geluk niet meer op, ik stapte zomaar even binnen in de underground hip hop scene van Shanghai.
Ik voelde mij als een kind dat voor de eerste keer naar Disneyland ging, dance battles, breakdancers die elkaar overtroffen, een beat boxer uit Mongolië en natuurlijk de hip hop classics waar de mensen over uit hun dak gingen.
Zo dingen zag ik alleen maar in de films, en nu stond ik er middenin.Ongelofelijk.
Ik probeerde zoveel mogelijk te genieten van het moment en voordat ik het wist was het al terug tijd om te vertrekken.
Dit was veruit de beste avond die ik in China gehad heb, en deze zal waarschijnlijk niet overtroffen worden.
Onze zondag was ook een echte zondag, dit was dus dag 5.
We sliepen alleen tot in de late morgen en begonnen terug aan ons project.
Ik was nog volop aan het genieten van de filmpjes die ik gisteren gemaakt had, maar schoot dan uiteindelijk toch in gang.
Morgen hebben we weer 3 afspraken bij 3 verschillende ondernemingen, waar we dan elke keer ons ondertussen verbeterd project gaan voorstellen.
Wish us luck! Ik zal jullie laten weten hoe het is verlopen!
we hebben ons ondertussen gesettled in ons hotel, na een vermoeiende eerste dag begon nu het echte werk.
We zijn hier natuurlijk niet op vakantie, we begonnen na een enorm zwak chinees ontbijt aan het eerste van drie projecten.
Hoewel we liever de bruisende stad in wilden gaan, besloten we toch ons best te doen en een zo goed mogelijke basis uit te werken om dan de volgende dag bij De Wolf & Partners het aan hun te tonen.
Onze eerste stap was een powerpoint klaarstomen waarin we ons concept volledig uitleggen.
In België hebben we enkele brainstorm sessies hierover gehad en waren we tot een besluit gekomen over ons product, vliegreizen naar België, zodat de Chinees België kan ontdekken.
Hier werkten we zo goed als heel de dag aan, met een korte onderbreking om de lekkerste 'dumplings' van de stad te gaan proeven (ze waren ook ENORM lekker).
'S avonds bezochten we de de French Concession, om een plek te zoeken voor ons avondeten.
Dit was hoe ik mij Shanghai inbeelde, hier zaten de rijkeluizen van de stad en ook veel meer westerlingen.
We zagen Ferrari na Ferrari, Porsche na Porsche toen we uiteindelijk uitkwamen bij een Mexicaanse diner.
De meesten van onze groep waren opgelucht dat het eens iets anders was dan Chinees, mij maakte het niet zoveel uit.
Het eten was er lekker, dit was eigenlijk het punt waar ik het meest voor vreesde, het eten. Vooral omdat ik een moeilijke eter ben.
Tot nu toe kan ik niet klagen, elke keer dat ik ben gaan eten vond ik het lekker!
Na het eten bewonderden we nog wat merkwinkels, om daarna terug te keren naar ons hotel.
De derde dag (vandaag) wachtte ons een eerste uitdaging. Ons product voorstellen op het Belgisch advocatenbureau De Wolf & Partners.
Ik kon zien dat iedereen wat zenuwachtig was, ikzelf ook.
De twee heren kwamen binnen en en stelden zichzelf voor. Ik was meteen onder de indruk over hun palmares. Vooral de advocaat Tom had al een waslijst aan landen versleten om dan al enkele jaren in Shanghai te werken.
Na een lang introductie van meneer Bierebeeck (onze begeleider) konden we eraan beginnen. Het verliep goed, nu was het enkel afwachten op de reacties van Filip en Tom.
Op de weg naar het advocatenbureau toe had iedereen wat schrik dat ons idee volledig afgekraakt zou worden, maar dit was niet het geval. Om het in hun letterlijke woorden te zeggen 'We've seen a lot worse'. Dat klinkt misschien niet positief, maar als je weet dat ze gemiddeld zo'n 5 business ideeën per dag naar hun hoofd geslingerd krijgen namen we het goed op.
Ze waren ervan overtuigd dat er een markt was voor ons idee en als we het wat zouden perfectioneren het een degelijke kans op slagen had. Na heel wat opbouwende kritiek en verhalen over hun ervaring met business in Shanghai, namen we een laatste foto en konden we terug naar het hotel.
We hadden onze eerste deadline gehaald en nu waren we vrij om de stad te verkennen, maar het weer gooide roet in het eten. Het regende enorm hard, zelfs nog op dit moment. De meeste van ons hadden geen paraplu dus waren we doorweekt toen we het hotel binnenkwamen.
Er rest ons nog één activiteit vandaag, vanavond is er een 'Belgische avond'. Een mevrouw in het advocatenbureau vertelde ons dat elke derde vrijdag van de maand zo'n avond gehouden wordt, en toevallig zijn wij in Shanghai wanneer dit weer plaats vindt.
Hier gaan we vanavond dus naartoe, niet alleen voor het bier, maar natuurlijk ook voor de Belgische frietjes.
Ik zal jullie vertellen hoe het was in mijn volgende post!
De dag waar zo lang naar uitgekeken werd was er dan eindelijk.
12 mei 2015 zal vanaf nu altijd een speciale dag zijn, niet enkel omdat ik naar China vertrok. Omdat toeval het wou, vertrokken mijn ouders en broertje diezelfde dag ook naar New York. Zij om 10u, ik om 10u40. Welk gezin kan nog vertellen dat ze opgesplitst werden om tijdelijk naar een andere kant van de wereld te verhuizen.
Mijn vlucht was opgesplitst in twee delen. Het eerste deel was Brussel - Doha (Qatar), het tweede deel Doha - Shanghai.
Met vluchten van respectievelijk 6 en 8 uur en daarbij nog een tussenstop in Doha van 7 uur, zou het een lange dag voor mij worden.
Al bij al verliep het nog vlot en gingen de vluchten en de tussenstop nog redelijk snel voorbij. Het hielp natuurlijk dat de pas gerenoveerde luchthaven van Doha prachtig was om te zien. We gingen de ene tax-free winkel na de andere binnen en voordat we het wisten konden we het vliegtuig richting Shanghai al op.
De eerste indruk
Toen ik van het vliegtuig stapte en in de rij stond om door de immigratie te komen was ik toch wat nerveus.
Ik zag naar mijn verbazing veel mensen aan de kant gezet worden voor een extra controle, dit wou ik natuurlijk niet meemaken.
Met een nerveuze lach stapte ik naar de balie toe, gaf mijn paspoort af en keek in de camera voor een foto.
Na enkele keren goed naar mij gekeken te hebben liet de mevrouw - die haar job precies niet zo graag deed - mij zonder problemen door.
Ik was opgelucht, mijn reisgenoten geraakten ook zonder probleem door de immigratie.
Daarna volgde het dan, hét moment waar ik al maanden op aan het wachten was. Ik zette voet in de wereldstad Shanghai.
Ik kan de sfeer eigenlijk in één enkel woord beschrijven: Drukte.
Inderdaad, drukte. Ik wist dat het een dichtbevolkte stad was, maar dit had ik niet verwacht.
Ik moest de metro nemen om naar mijn hotel te gaan. Ik stapte het metrostation binnen en raad eens.... Drukte.
Het was een mierenhoop, één grote chaos van mensen die door elkaar liepen, zonder enkel geduld staken ze elkaar voorbij, liepen ze elkaar voor de voeten ...
Wat mij ook enorm opviel is dat 'de Westerling' heel veel bekeken wordt in het Oosten.
Meerdere keerden betrapte ik de nieuwsgierige Chinezen met het bekijken van mij, of één van mijn reisgenoten.
Maar naargelang de metrorit volgde, vond ik hier een verklaring voor.
In de affiches die ik zag voor verschillende merken (H&M, Nike, Victoria Secret, zelf enkele Chinese merken) werd telkens een Westerling getoond, in plaats van een Oosterse man/vrouw. Volgens mij zijn de Westerlingen een ideaalbeeld voor dit Chinees volk, daarom dat ze met zoveel bewondering staren als ze er dan één in het echt zien.
Dit is natuurlijk mijn gedachtegang, ieder kan natuurlijk zijn eigen mening hierover hebben.
De avond
Gedoucht en gegeten, we gingen voor een korte wandeling in de stad.
Wat ik daar zag was ik enorm van onder de indruk. Prachtige gebouwen met nog mooiere verlichting.
Zo had ik mij China van dag 1 ingebeeld. Er was een enorm contrast tussen de stad overdag en de stad na zonsondergang.
Dit is wel mijn mening na een korte dag in Shanghai, ik ben er zeker van dat deze nog zal veranderen naargelang de weken vorderen.
Tot nu toe heb ik één groot nadeel moeten ondervinden aan China. Facebook, instagram en eigenlijk alle vormen van sociale media zijn geblokkeerd. Alsook Google, opzoekwerk zal dus op een andere manier moeten gebeuren.
