Na een toch wel emotioneel afscheid, door de controles en weg was ik... Vol spanning, want ik heb dan wel al veel gevlogen, ik heb nog nooit een overstap mee gemaakt...
Op mijn vlucht naar Londen heb ik mijn eerste Engelse maaltijd gekregen en het was lekker!


Gelukkig mocht in in Londen Heatrow in dezelfde terminal blijven. Alles stond wel goed aangegeven dus alles verliep vrij vlot. Bij de controle van de boarding pass moest ik in een camera kijken, nog nooit mee gemaakt! Het is daar allemaal zeer high tech! Na de controle met de metaal detector was het zoeken naar de gate, die verschijnt blijkbaar maar 90 à 50 min voor het opstijgen. En aangezien ik daar 2 uur zat was het even wachten.
Amai het is daar groot!! Dat is echt DE luchthaven voor overstappen! Zodra de gate er dan eindelijk op kwam ben ik ernaar vertrokken, want geen idee hoe lang het wandelen was. Daar is alles dan misschien wel high tech, Zaventem heeft wel van die loopbanden!

Een uitzicht vanuit de vlieger boven Londen:


Zoals je kan zien staan de huisjes hier allemaal mooi op een rijtje!

Om 16u30 (lokale tijd) ben ik dan in Glasgow geland, even wachten op de bagage. Maar gelukkig was de mijne één van de eerste. Dan naar buiten en kijken voor een taxi. Die heeft me dan naar Underwood, mijn slaapplaats, gebracht. Daar ben ik dan rond 17u15 aangekomen.
Het is wel raar om vanuit de lucht de auto's links te zien rijden! En nog raarder om in een links rijdende auto te zitten!

Eenmaal in Underwood heeft een jonge gast (die blijkbaar de 'warden' is) mij begeleid naar m'n kamer en me mijn sleutels gegeven. Eenmaal op mijn kamer wou ik toch wel eens het internet testen.
Eerst eens vlug gekeken of er geen internetverbinding op de kamer te vinden was, maar blijkbaar is het draadloos. Ik kon mij verbinden met een netwerk maar kon nog niet op internet... In de hoop dat de warden nog niet weg was ben ik dan maar naar de inkom hal gegaan, daar was een ruimte waar precies een tv stond te spelen en daar heb ik hem dan inderdaad (samen met nog een heleboel mensen) gevonden. Hij heeft dan geprobeerd om mij op internet te krijgen, tevergeefs.
Dan is hij terug gegaan om iemands hulp in te schakelen, maar dat leverde mij ook geen internet.
Wel een grappige anekdote: de warden tegen de andere jongen: oja kan je Belgisch lezen? En natuurlijk werd er gevloekt omdat ik een azerty toetsenbord heb en zij een qwerty...
Daarna is hij mee gekomen naar m'n kamer om me daar te helpen (in plaats van de inkom hal), na heel lang sukkelen is het dan toch gelukt om mij op internet te krijgen! Hoera!

Mijn kamer is mini! Als ik 3 stappen zet vanaf het raam dan ben ik bij de deur.
Howest is al vertegenwoordigd in mijn kamer:


En nu ga ik eerst eens de keuken gaan bekijken en dan eens de omgeving.


Tot de volgende!