Het was vandaag alweer de laatste dag en iedereen had heel lekker geslapen; zo lekker dat we ons moesten reppen om de afspraak met onze vriend Losbol niet te missen. Leuk ventje overigens dat te pas en te onpas de badkamer laat overstromen, de composthoop overhoop haalt, overal het licht laat branden en zomeer. Wat wil je ... met een 'papa regel' (die alles volgens de regels wilt) en een 'mama net' (die alles .....), een ... je zou voor minder ! Dan nog liever even de teletijdmachine in en terug naar 'de school van toen', maar oei, viel wel een beetje tegen. Die meester produceerde de hele tijd minstens 90 decibel en daar gaan je oren meteen van tuiten. Van oren gesproken ... hij had er wel een stel heel grote bij zich, net als lange tongen en als je niet braaf was 'in de klompen' of 'van de regel' of ... Dat waren nog eens tijden ! Een lekker Australisch ijsje deed ons even 'alle ellende' van toen vergeten en ondertussen waren we al met onze gedachten bij het afscheid. De mama's en papa's waren keurig op tijd. Nog wat zeulen met valiezen, even omkijken naar 'de draecke' en hups naar huis ... naar het mooie, rustige, groene Ursel. Bye bye Gent ! We komen zeker nog eens terug. Misschien wel tijdens de Gentse Feesten als 'strop', want we voelen ons al een beetje verbonden met u. (En nu maar heerlijk slapen met onze knuffel en hem morgen niet vergeten meebrengen naar school om allerlei leuke herinneringen op te halen. Doei!)
En of het toverdrankje van die ene heks ons wakker heeft gehouden !
Toch maar lekker ontbeten en om half tien al onze eerste afspraak in het Designmuseum.
De fototoestellen flitsten dat het een lust was want er was zoveel te zien vooral heel, heel, heel veel vazen en allerlei leuke potjes en pannetjes en andere huis-en keukenspulletjes van twee beroemde Italianen. Het pronkstuk was natuurlijk de carrousel van Alessi. We hoefden maar hokus pokus pats te zeggen (daar is die heks alweer) en het molentje begon zowaar te draaien. De gids vertelde dat het maar een keer per dag een rondje deed; dus hadden we geluk.
Nog voor we het wisten liep het al tegen de middag aan. De soep, zoals voorspeld bijna iedereen tomatensoep met veel balletjes, ging er vlot in.
Nog een ommetje via de Dulle Griet (bleek hel braaf te zijn) en een passage door het vleeshuis (wat lekkere Gandahammen hingen daar boven ons hoofd) en hups op naar het volgende museum: het Huis van Alijn. Heel veel gezien van uit opas en omas tijd, maar zowaar ook een heuse tentoonstelling over het boksen in Gent in een kapel. Jammer dat we Firmin niet tegenkwamen. We zouden hem eens nn tsjoek p zn . kun geevn en.
Terug in de tijd van nu en wat gespeeld in het Baudeloparkje en heel veel apen zien slingeren en schommelen aan en op allerlei klimrekken en andere schommeltoestanden. En dan eindelijk een verfrissende duik in het oudste binnenzwembad van België. Misschien niet zo cool, maar wat lekker.
Onze magen protesteren, dus de honger maar even stillen op de mooie Vrijdagmarkt met een frietje van een nog klassiek echt frietkot. Smaakt altijd beter !
Nog maar net de goudgele stokjes achter de kiezen en ons nog eens ferm uitleven in de fabriek: muurklimmen, fitnessen, boksen (we zijn dan wel geen Mohammed Alis of Joe Fraziërs, maar weten ook best wat weerwerk te bieden), de max !
En nu maar hopen dat de frietjes binnenblijven en die heks ..sssssssssssst ! Welterusten en tot morgen.
