Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Stacy's blog
01-08-2007
From haeven to hell and back ...
Hey daar
Een eerste berichtje vanuit het verre Mesa, AZ. Eindelijk aangekomen, na een lange reis. Het begon in Zaventem, dinsdagmorgen. Als een voorbeeldige toeriste was ik 3u op voorhand op de Luchthaven. Onmiddellijk naar de check-in balie van United aanschuiven in een lange file wachtende mensen. Als je afreist naar Amerika moet je eerst naar een desk waar je een aantal vragen moet beantwoorden. Eigenlijk domme vragen, maar ja... 'Wie heeft je valiezen gepakt?' 'Waar is je baggage gebleven nadat je ze gemaakt hebt?' 'Heb je wapens of andere gevaarlijke voorwerpen in je baggage?' enzovoort, enzovoort... Dan naar de baggage check-in... Op voorhand tijdens het aanschuiven even geobserveerd wie er aan de balie zat, en het was prijs! Hehe, de buurvrouw... De kans van mijn leven dus om een goede plaats te vragen op het vliegtuig. En ja hoor! Blijkbaar was er nog veel plaats over in Business Class, dus, bibi, op weg naar Washington in Business... Om het in één woord te omschrijven: zaaaaaaaaaaaaalig... Maar ik wil jullie er niet van onthouden om ook wat meer details te kennen. Hou je vast... Iedereen zit te wachten aan de gate om in te stappen, maar eerst mogen 1st Class en Business Class instappen... Nog niet deftig in mijn 'zetel' gezeten zijnde, stond er al iemand bij mij met een glas champagne... dan take off om 12u10, netjes zoals gepland. Eens we opgestegen waren en op de goede hoogte zaten, kregen we nog een apperitiefje. Ik heb het maar bij fruitsap gehouden dan, want te veel champagne zou ik niet overleven vrees ik... Na een half uurtje kregen we de menukaart. Die zag er als volgt uit: voorgerecht: parmaham, tomaat en mozarella met verse bladgroenten van het seizone Hoofdgerecht: een keuze uit: gebakken filet mignon met saus met drie soorten peperkorrels, aardappelpuree op Lyonese wijze met kaas en sperziebonen met tomaat (voor mij uit den boze: boontjes --> bwak ) ofwel: kipfilet met paddestoelen en sjalotten-madeirasaus, spätzle met tomatenconcassée en gemengde groenten (dit had ik gekozen) ofwel: tortellini Antonio gevuld met spinazie en ricotta en romige bieslooksaus, geroosterde paddestoelen en gesauteerde cocktailtomaatjes Nagerecht: internationale kaassoorten ofwel: Häagen-Dazs roomijs
dat wat het 'middageten' betrof...
een uurtje voor de aankomst kregen we de keuze uit het volgende: calzone met geroosterde kip en kaas, rode-paprikacoulis ofwel: kaasplateau met verse vruchten van het seizoen
Honger en dorst hebben we dus zeker niet gehad...
Na het middageten was het tijd voor een dutje, want lang stil zitten, is slaapverwekkend. De zetel bijna volledig in slaapstand, kussen onder mijn hoofd en deken over mij... Slaapwel voor een uurtje of 3... Eens terug wakker geworden heb ik een filmpje gekeken, wat sudoku's opgelost, wat kruiswoordraadsels proberen in te vullen en wat roddelblaadjes gelezen... En dan was het tijd voor de 'snack'. Eens die snack op was, waren we bijna in Washington DC, een goede 40 minuten vroeger dan voorzien. DIT WAS HEAVEN... NU OP NAAR EEN STUK HELL
Aangekomen in Washington DC kwamen de zenuwen wel een beetje boven... Ik moest daar baggage ophalen, opnieuw indienen, douane passeren en security passeren... Baggage ophalen ging heel vlot, opnieuw indienen lukte ook aardig. Bij de douane was ik precies een grote crimineel... weer een vragenlijst invullen, een aantal vragen beantwoorden, vingerafdrukken nemen, een foto maken (dit allemaal om te kijken of je nergens geseind staat als 'crimineel' of 'gezocht', maar bij mij was het niet het geval ;-) ) Dan maar naar de douane met de handbagage. Alle juwelen uit, schoenen uit, handbagage door de scanner, pc in een bak apart... een hele klus. Maar uiteindelijk waren de zenuwen voor niets geweest. Alles verliep heel vlot, en nam niet veel tijd in beslag. Ik dus op zoek naar de gate voor vlucht UA953. Op het tv scherm nog geen vlucht te vinden. Blijkbaar had ik in Brussel andere uren doorgekregen dan de eigenlijke uren. Het was nu ongeveer 15u00 plaatselijke tijd (21u00 Belgische tijd). De vlucht was om 18u10, dus ik had nog 3u10 te gaan. Ik kan je garanderen, dat waren lange uren... Op de luchthaven was echt niks te beleven, dus heb ik me daar maar in een zetel gezet en getracht me zo goed en zo kwaad mogelijk bezig te houden. Om 17u35 mochten we dan inschepen voor vlucht UA053, richting Phoenix. Nog een goeie 5 uur, in ik zou bij mijn schatje zijn. Dat hadden we dus gedacht. We stegen op met een kwartier vertraging, maar dat zou niet het ergste zijn. Na een lange vlucht van 4 uur kwam Phoenix in zicht... Eindelijk, want als je al bijna 15 uur op je kont zit, voelt die niet meer zo goed aan... Dus, we maken ons klaar om te landen, tot er een bericht komt van de piloot. We kunnen niet landen, want er is een 'Thunderstorm' (een zwaar onweer). Dus, wij gedurende een goed half uur rondjes gedraaid boven Phoenix. (Heb gedurende dat half uuf meermaals aan mijn zusje moeten denken, moest ze er bij zijn, ze had het niet overleefd). Rechts draaien, stukje rechtdoor, terug rechts draaien, terug een stukje rechtdoor, enzovoort... en dat gedurende een half uur... Walibi had er niet aan... Uiteindelijk kwam de piloot tot de constatatie dat we in brandstofnood aan het geraken waren. Landen mochten we niet, dus er zat maar 1 ding op... doorvliegen naar Tucson, een luchthaven iets verder. Ongeveer 20 minuutjes vliegen. Lang is dat niet, maar als je weet dat je eigenlijk al aan de grond zou moeten staan, dan is dat wel te lang. Zeker als je weet dat er daar beneden iemand op je staat te wachten... dus, wij geland in Tuscon, het vliegtuig van brandstof voorzien en wachten op nieuws. Niemand mocht het vliegtuig verlaten. Na ongeveer een half uurtje daar te staan kregen we dan toch het nieuws dat Phoenix Airport weer open was. Goed nieuws, maar nog niet helemaal voor ons. We hadden wel de toestemming van Tucson om te vertrekken, maar we moesten ook de toestemming krijgen van Phoenix om daar te landen. En die kregen we niet direct omdat er nog veel vliegtuigen in de lucht aan het wachten waren en wij aan de grond stonden. Uiteindelijk zijn we dan toch geland om 21u45. TOT HIER DE HELL, TERUG NAAR HEAVEN. Snel uitstappen, snel naar de baggage, snel naar mijn bollie... Eventjes heel hard knuffelen en dan snel naar huis, want ik was stikkapot. Ik was dan ook al 24 uur wakker... Eens thuisgekomen, baggage uitgeladen, nog wat bijgepraat met Thomas zijn roommates en dan mijn bed in... EN DAN KWAM ER TERUG EEN KLEIN STUKJE HELL: JETLAG... doodmoe, en niet kunnen slapen. Alles bij mekaar zo een 3 uur geslapen... ik hoop dat mijnheer Jetlag zich hier snel verwijderd... Maar ik hou jullie op de hoogte!!
Groetjes, en tot schrijfs, Stacy
PS: Mama: een gelukkige verjaardag van Thomas en ook van William Mariake en Joni: ook een gelukkige verjaardag van Thomas en van mij!!
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
)
