De bak heb ik heel simpel gemaakt van twee al aanwezige geschaafde tuinplanken. De planken zijn gezaagd op 1.22 lengte en aan elkaar geschroeft. Voor de rastering heb ik bij de bouwmarkt plastic strips gekocht en die op maat aan elkaar geschroeft met kleine boutjes en moertjes. Een duidelijke stappenplan en beschrijving voor het maken van een bak vindt je op www.makkelijkemoestuin.nl
Voor de vulling heb ik gebruik gemaakt van kant en klare moestuinaarde die het tuincentrum bij ons verkoopt. Deze aarde is al een mix en kost 3,99 euro voor 40 liter.
Zolang ik mij kan herinneren heb ik mij al geïnteresseerd in het zelf kweken van groente en fruit. Als jong meisje mocht ik regelmatig logeren bij een oom en tante in lopikerkapel een klein dorpje aan de lek onder de rook van Utrecht. Mijn oom had daar een groot stuk land dat grenste tot aan de dijk. Voor aan de weg stond hun piepkleine woning. Daarnaast een enorme grote schuur waarin ook een ouderwets toilet zijnde een poepdoos onderdak had. Naast de schapen die mijn oom en tante hielden verbouwden ze ook hun eigen groente en fruit. Als ik daar logeerde sliep ik op de kleine zolder waar de balken vol hingen met zelf gevlochten uienstrengen. Later heeft mijn oom een groter huis gebouwd en werd de kleine woning afgebroken. De voortuin met een oprit van grind werd als siertuin aangelegd. Achter het huis bleef het gelukkig hetzelfde. Als mijn broer en ik daar kwamen mochten wij altijd de kruisbessen plukken. Geen idee van seizoenen was dat steevast ook onze vraag in de winter. Mijn tante maakte alle groente uit de moestuin schoon en weckte die in grote potten die werden opgeslagen in de voorraadkelder onder het huis.
Mijn vader zaaide wel eens enkele bonenplantjes in de achtertuin. En ik vond het super om de boontjes te mogen plukken. Ook is er niets lekkerder dan een vers gerijpte aardbei van een zelf opgekweekt plantje.
Toen ik jaren later op mijzelf kwam te wonen op een flat miste ik het wroeten in de aarde enorm. Het duurde even voordat ik de mogelijkheid van het huren van een moestuin bij een vereniging ontdekte. 100 vierkante meter kleigrond. Ruimte genoeg om alles vol te zetten. Hier was ik twee jaar mee zoet toen ik de kans kreeg om een ruime eengezinswoning te betrekken met een ca 20 meter diepe achtertuin. Al snel werd het onderhouden van de moestuin op afstand een last en heb ik de huur beëindigd.
Het beeld voor het inrichten van mijn achtertuin had ik al jaren voor ogen. Het moest naast een siertuin ook een kindvriendelijke snoep en pluktuin worden waarin diverse soorten fruit en kruiden een plaats zouden krijgen. Hier had ik vroeger zelf als kind zo van genoten en wilde dit ook mijn kinderen geven. Al snel stond er van alles door elkaar. Bij iedere thuisgeboorte van een kind werd er een andere fruitboom aangeplant.
De diverse kruiden die ik voornamelijk gebruik voor in zelf gemaakte soep vonden wel een plekje in de border. Af en toe zaaide ik eens bonen of pronkbonen tegen de schutting. We hebben zelfs eens pootaardappel in emmers geplant. Dit had overigens geen succes. Een paprikaplant, peper en snackkomkommer vonden wel een plaatsje op een oude kast op het terras.
Vorig jaar had ik besloten een grotere vijver aan te leggen en wilde ik op de plaats van de oude kleine vijver ruimte maken voor een kleine moestuin. De grote vijver is nog niet aangelegd maar de oude is inmiddels geruimd en daarop is een bak gemaakt gevuld met speciale moestuin aarde. Naar het idee van Squarefoot Gardening van Mel Bartholomew.
Inmiddels is deze bak gevuld met allerlei soorten groente en kruiden. De resultaten hiervan zijn te lezen en te zien in deze blog.
