Door de oogoperatie van afgelopen woensdag, kan ik niet huilen om Sproet. Het doet letterlijk pijn en ik weet niet of het kwaad kan. Maar mijn onderbewustzijn zoekt duidelijk andere manieren om toch te kunnen rouwen.

In deze droom zaten Sproet en Mika samen in 1 kooi. In het echte leven is het natuurlijk "not done" om Syrische hamsters samen te houden, ze zijn strikt solitair. Bovendien was Mika al overleden voor ik Sproet haalde.

Maar in mijn droom zaten ze dus samen in een grote kooi. Sproet sliep boven en Mika sliep beneden, zoals ze in het echt ook deden. Ik zag Sproetje tevoorschijn komen uit haar huisje en zag meteen dat er iets niet klopte. Er lag nog veel voer en ze liep onstabiel.

Meer herinner ik me niet en een moeilijke verklaring hoef ik er ook niet achter te zoeken. Ik mis mijn lieve meid en vind het zo erg dat ik haar niet heb kunnen redden .