Omdat er zoveel gebeurd is en omdat ik te weinig tijd heb gehad om alles in stappen te vertellen, volgt er veel nieuws. Mijn leven stond de laatste maanden weer op zijn kop. Ontslagen worden wegens reorganisatie, mijn ex die hier weer als huisgenoot woont, de 'verjaardag' van de sterfdag van mijn lief mupke en de stress van het wachten op de uitslag van de goedkeuring van 33% arbeidsongeschiktheid.

Ik zal beginnen met mijn dromen, jammer genoeg herinner ik me maar flarden. Als ik 's nachts wakker word uit een droom, zou ik die meteen moeten opschrijven, 's morgens ben ik immers alles al vergeten. Ik vraag al een tijd of Fluffy nog eens wil langskomen, maar ze stuurt altijd andere diertjes langs . 

Het begon met Chica die rondgevlogen had en die ik op de hand weer naar haar kooi moest brengen. Ik aaide en knuffelde haar liefdevol, de droom bezorgde me een warm gevoel. 

Snowy kwam ook voor in mijn dromen, maar ik herinner me niet meer wat ik zag of voelde, ik weet alleen dat het niet negatief was. 

En afgelopen nacht zag ik Bolleke weer, mijn haantje uit mijn kindertijd. Hij betekende alles voor mij, was mijn beste vriendje. Hij was zo tam en intelligent en ik had een enorme band met hem. In mijn droom zag hij er wel stukken beter uit dan in het echt. Ik heb altijd al een voorliefde voor kneusjes gehad en dat was hij ook, op de één of andere manier. Hij was als enige uit het ei gekomen en zag mij als mama. Zijn kuifje was echter niet mooi gevormd en hing altijd scheef. Ik moest het om de zoveel tijd bijknippen omdat hij anders 1 opengesperd oog had door het gewicht en 1 oog waaruit hij niets zag. Hij liet het allemaal mooi toe en had het volste vertrouwen in mij. Later zorgde mijn vader ervoor dat ik niet meer bij hem kon en is hij blind geworden aan dat oogje .

In mijn droom was hij echter groter en had een flink ontwikkelde bol op zijn hoofdje, hij zag er prachtig uit . Trots en vol zelfvertrouwen paradeerde hij rond, een heel verschil met het echte leven. Als mijn vader in de buurt was, veranderde ieder dier en mens in een zielig en bang hoopje .

Dit was mijn lieveling toen hij 3 maanden oud was. Ik was 12 of 13. Hij blijft eeuwig in mijn hart zitten...

Hij en Fluffy zijn mijn engeltjes, ik weet dat ze altijd bij me zijn en over me waken. Dat heb ik weer eens mogen ondervinden toen ik gisteren goed nieuws kreeg over mijn arbeidsongeschiktheid . Natuurlijk was ik liever gewoon gezond geweest, maar die tijd is voorgoed voorbij...

De afgelopen weken zat ik ook voortdurend met een nummer van Gloria Estefan in mijn hoofd: rhythm is gonna get you. Ik luister nooit naar de radio dus waarom het door mijn hoofd bleef spoken, was me een raadsel. Ik vermoed dat het een boodschap was dat ik mijn eigen ritme en tempo moet aanhouden. En me niet moet laten opjutten door anderen, wat soms gemakkelijker gezegd is dan gedaan.

Vervolgens zie ik ook weer nummers op de klok verschijnen die me wat willen vertellen: 11u11, 22u22, 3u33, 4u44 en 5u55.

En van de week was ik bij mijn moeder op bezoek. Ze heeft een mooi voortuintje en een grote achtertuin. Aan haar achterdeur (die aan de zijkant is ) ligt echter gewoon een inrit met kiezeltjes. Ik was dus heel verbaasd om net voor haar deur een naaktslak te zien, dat diertje was er volledig uit zijn/haar habitat. Dit kunnen de betekenissen zijn: doorzettingsvermogen, focus, sterkte, hindernissen overwinnen, defensief, flexibiliteit, contemplatie, vredelievend, gracieus. Ik begreep de uitleg niet, tot gisteren .

Tot slot werd ik vanmorgen wakker met het nummer 'Allemaal' van Wim Soutaer in mijn hoofd. Blijkbaar heb ik veel zorgen achter me gelaten, luister maar: