Liefde, typ het maar eens in op internet. 'Ongeveer 14.000.000 resultaten', en dat alleen nog maar op google. Zoveel definities, nog meer afbeeldingen en allemaal anders en toch allemaal hetzelfde.
Ben je ooit al eens echt verliefd geweest? Voor vele onder jullie zal het antwoord waarschijnlijk nee zijn, of vele onder jullie denken misschien al eens echt verliefd geweest te zijn, maar denk maar eens goed na, en besef dan dat alles slechts een illusie was. Kwalijk kan ik het niemand nemen, want wat is er nu beter dan een 'hot guy' naast je, die je elke dag verteld dat je er super goed uitziet, die je verwent met zijn aandacht en die je het gevoel geeft dat je een prinses bent. Hij jou prins, maar wel zonder happy end.
Want after all is liefde slechts een toegave aan onze verlangens, bestuurd door onze gevoelens liefde voor het lichaam raar of zelden voor de persoon.
Geschiedenis leert ons dat politiek altijd belangrijk is geweest en altijd belangrijk zal zijn in de samenleving. Maar wat we nu zien hangt niet samen met deze stelling...
Ons als kinderen en tieners word altijd geleerd dat je overeen moet proberen te komen, met iedereen. En wij weten allemaal maar al te goed dat dat soms een beetje opoffering vraagt, dat je soms een beetj water bij de wijn moet doen of dat het soms meer water word dan wijn.. En zo ons lukt het meestal wel, zo weinig mogelijk conflicten want vijanden zijn potentiele roddelaars.
Maar politiekers, dat is een hele andere sinecure .. Dat zijn pas kleuters, uren wat zeg ik dagen, nee maanden hebben ze aan een tafel gezeten, hebben ze kunnen praten, kunnen roepen, ze hebben hun ideeën kunnen verdedigen, ze hebben naar elkaar kunnen luisteren.. En wat heeft het ons opgeleverd ? Waarschijnlijk veel hoofdpijn, en hopen tekeningen waar ze het hele gebouw mee kunnen behangen, maar ook; 'Het record van het land dat het langste zonder regering zit ..' Echt iets om fier op te zijn, nu is België niet alleen het land van het bier en de fritten maar ook het land zonder regering. Goed gedaan, ik ben fier op jullie kleutertjes, ga nu maar allemaal terug spelen.
Het woord leven is volgens mij het meest definitieloze woord dat er bestaat in onze nederlandse taal. Of hoe je het bekijkt het woord met de meeste definities ... Maar geen concrete.
Iedereen doet ermee wat hij wilt maar ik omschrijf het leven als een puinhoop, een complete ramp. Een opeenstapeling van fouten, van problemen en een tekort aan oplossingen. Maar vooral een leerproces met veel buizen op de vakken zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen.
Belachelijk noem ik het ook soms, want God is een komiek; 'let's create a human being, born to die'.
En weetje wat iedereen dan zegt ? Dat je dankbaar moet zijn voor het leven en voor hetgeen daarin gebeurt, fuck you all .
Meisjes houden van shoppen, het is een stelling die gekend is en die bij de meeste meisjes wel klopt. Behalve ik, ik haat het, vooral de solden .. Afschuwelijk vind ik die periode.
De winkelstraat is nog drukker dan normaal, het is de drukste periode van het jaar. Nog een geluk dat er twee soldenperiodes zijn, anders was het helemaal niet te doen. Alle mensen zijn nog gestrester dan anders, allemaal op zoek naar dat unieke stuk, afgeprijsd, bijna gratis. Je kan amper een winkel binnen of buiten, maar als je dan toch bent binnengeraakt, is het net een slagveld. Vrouwen die elkaar strak in de ogen kijken omdat de ene het topje vast heeft dat de andere wil. Overvolle paskotjes, en overhoopgehaalde koopjesrekken.. Werknemers die niet kunnen volgen, je geen antwoord kunnen geven als je iets vraagt... Zot word je ervan zot ! Maar je wilt zo graag nieuwe kleren, je hebt het nodig, dus je zet door. Je baant je een weg tussen de rekken, trekt je niets aan van de boze blikken, sluit jezelf een tijdje op in een paskot, gooit alle rommel eruit en bekijkt jezelf dan fier in de spiegel. Je hebt het gehaald en loopt met opgeheven hoofd weer helemaal terug naar de ingang, naar de kassa, en daar kan je dan nog eens uren gaan wachten. Solden, ik haat het, ik verafschuw het. Leve online winkelen .
Voor veel mensen klinkt het als muziek in de oren, zon, zee, strand. Maar het is meer dan dat, ik heb de achterbuurten leren kennen, de mensen, het leven daar.. Alles is daar zoveel anders, zoveel beter, zoveel rustiger.
De drukke straten van Brussel of Antwerpen, meters hoge kantoorgebouwen en belangrijke zakenmensen. Ze lopen en lopen maar, door elkaar, allemaal gehaast. Ze moeten allemaal ergens zijn, om dat uur, stipt. Een horloge is in ons Belgie land een must, en telaat komen is geen optie. Daartegenover is Spanje daarin veel rustiger, zalig vind ik dat. Half verlaten straten, dat zijn daar de 'drukke' straten. Niet veel mensen, de meeste rustig op een terras, een koffietje en een praatje. Afspraak om 12? Och later komen is niet zo erg.. En dat is het mooie aan het land. Niet verwonderlijk dat de mensen daar langer leven hé ?
